W islandzkiej Sadze Volsunga (koniec XIII wieku) Fáfnir jest krasnoludem o potężnym ramieniu i nieustraszonej duszy. Strzeże domu swego ojca z błyszczącego złota i migoczących klejnotów. Jest najsilniejszym i najbardziej agresywnym z trzech braci.
Regin opowiada Sigurdowi, jak Odyn, Loki i Hośnir podróżowali, gdy natknęli się na Ótr, który w ciągu dnia miał podobieństwo wydry. Loki zabił wydrę kamieniem, a trzej Æsirowie oskórowali swoją zdobycz. Bogowie przybyli tego wieczoru do domu Hreidmara i z radością pochwalili się skórą wydry. Hreidmar i jego dwaj pozostali synowie pojmali bogów i trzymali ich w niewoli, podczas gdy Loki miał zebrać okup, który polegał na wypchaniu skóry wydry złotem i pokryciu jej zewnętrznej strony czerwonym złotem. Loki wypełnił zadanie, zbierając przeklęte złoto Andvari oraz pierścień Andvaranaut, o których powiedziano Loki’emu, że oba przedmioty przyniosą śmierć temu, kto je posiądzie. Fáfnir następnie zabił Hreidmara, by zdobyć całe złoto dla siebie. Stał się złośliwy i chciwy i wyruszył w dzicz, by zatrzymać swoją fortunę. Zamienił się w węża lub smoka, by strzec swego skarbu. Fáfnir tchnął truciznę w ziemię wokół siebie, aby nikt nie zbliżył się do niego i jego skarbu, siejąc terror w sercach ludzi.
Regin uknuł zemstę, aby mógł zdobyć skarb i wysłał swego przybranego syna Sigurda, aby zabił smoka. Regin polecił Sigurdowi wykopać dół, w którym mógłby poczekać pod ścieżką, którą Fafnir szedł do strumienia, i tam wbić swój miecz, Gram, w serce Fafnira, gdy ten czołgał się przez dół do wody. Regin uciekł ze strachu, pozostawiając Sigurda na pastwę losu. Gdy Sigurd kopał, pojawił się Odyn w postaci starca z długą brodą, radząc wojownikowi, by wykopał więcej rowów, do których spłynie krew Fafnira, prawdopodobnie po to, by Sigurd nie utonął w tej krwi. Ziemia zatrzęsła się, a ziemia w pobliżu zatrzęsła się, gdy pojawił się Fafnir, dmuchając trucizną na jego drogę do strumienia. Sigurd, niezrażony, dźgnął Fafnira w lewe ramię, gdy ten przeczołgał się przez rów, w którym leżał, i udało mu się śmiertelnie zranić smoka. Gdy stwór leżał umierający, odezwał się do Sigurda i zapytał o jego imię, pochodzenie i kto wysłał go na tak niebezpieczną misję. Fafnir domyślił się, że jego własny brat, Regin, uknuł ten spisek i przepowiedział, że Regin również spowoduje śmierć Sigurda. Sigurd powiedział Fafnirowi, że wróci do legowiska smoka i zabierze wszystkie jego skarby. Fafnir ostrzegł Sigurda, że wszyscy, którzy posiądą złoto, będą skazani na śmierć, ale Sigurd odparł, że wszyscy ludzie i tak kiedyś muszą umrzeć, a marzeniem wielu jest być bogatym aż do tego dnia, więc weźmie złoto bez strachu. Zepsuty przez chciwość Regin planował zabić Sigurda po tym, jak ten ugotował mu serce Fafnira, by mógł je zjeść i zabrać cały skarb dla siebie. Jednak Sigurd, skosztowawszy krwi Fafnira podczas gotowania serca, poznał mowę ptaków i dowiedział się o zbliżającym się ataku Regina z dyskusji ptaków Oðinnic (Odyna) i zabił Regina, odcinając mu głowę przy pomocy Grama. Sigurd zjadł część serca Fafnira i zatrzymał resztę, którą później podarował Gudrun po ich ślubie.
Niektóre wersje są bardziej szczegółowe na temat skarbu Fafnira, wspominając o mieczach Ridill i Hrotti, hełmie grozy i złotym płaszczu z łańcuchami.
.
