Oca&Rsquo;S Many Transformations
Ponieważ roślina ta odgrywa dużą rolę w opowieściach o pochodzeniu wielu ludów Ameryki Południowej, botanicy z Cornell University i Field Museum w Chicago przeanalizowali genetykę oca, aby ustalić jej źródło. Wydaje się, że pochodzi ona od dwóch dzikich przodków z Boliwii, ale przeszła tak wiele zmian genetycznych w wyniku interwencji człowieka i ciągłej selekcji w ciągu ostatnich 1000 lat, że chemia roślin uprawnych jest zupełnie inna niż form dzikich. Na przykład, ludy przedinkaskie wyhodowały niektóre kwasy znajdujące się w skórce bulw, zmieniły wrażliwość na długość dnia i zwiększyły zawartość skrobi. W rezultacie istnieją dosłownie tysiące odmian południowoamerykańskich, choć większość z nich nie ma nazw handlowych. W Nowej Zelandii, gdzie oca jest uprawiana komercyjnie pod nazwą „New Zealand Yam” od lat 60-tych XIX wieku, istnieje całkiem sporo nazwanych odmian, a program rozwoju lepszych z nich jest kontynuowany. To właśnie te nowozelandzkie odmiany, które zaczynamy widzieć na amerykańskich rynkach produktów, ponieważ dostosowują się one najłatwiej do naszych warunków uprawy.
Nowozelandczycy również podjęły najbardziej dokładną analizę odżywczą oca do tej pory. Podobnie jak buraki, szpinak i rabarbar, oca zawiera kwas szczawiowy, który może być szkodliwy dla dróg moczowych, jeśli spożywane w dużych ilościach. Według Purdue University, jednak, oca faktycznie ma mniej kwasu szczawiowego niż szpinak, a jeden musiałby jeść nic, ale oca doświadczyć żadnych szkodliwych skutków. Ponadto, większość szczawianów w oca są rozpuszczalne w wodzie, co oznacza, że wszystko, co musisz zrobić, to gotować lub na parze i wylać wodę. A po pozostawieniu na słońcu na kilka dni, kilka odmian przejdzie przemianę chemiczną, w której niektóre elementy kwasowe zostaną przekształcone w cukry.
Dla bezpieczeństwa, każdy kto ma reakcję alergiczną na rabarbar, szczaw, buraki lub szpinak, lub ktoś cierpiący na podagrę lub kamienie nerkowe, może chcieć unikać oca.
Oca jako uprawa ogrodowa
Oca jest wrażliwa na długość dnia (nawet odmiany nowozelandzkie) i nie będzie bulwiasta, dopóki nie będzie mniej niż 12 godzin światła dziennie. Dla większości Stanów Zjednoczonych oznacza to, że bulwy nie zaczną się formować aż do listopada, więc trzymaj je dobrze przykryte i wolne od mrozu aż do Bożego Narodzenia, lub hoduj je w tunelach foliowych z jakimś minimalnym ogrzewaniem, aby wierzchołki nie zamarzły.
Oca jest rozmnażana z bulw, więc jest klonowana w sposób podobny do ziemniaków. Preferuje glebę piaszczystą, częściowy cień i chłodną, wilgotną pogodę. Sadzić całe bulwy w doniczkach późną zimą (w połowie marca jest moja metoda), a gdy tworzą zdrowe pnącza, przenieść je do bulw lub do ziemi po zagrożenie mrozem minęło. Sadzenie w tak wczesnym terminie jest ważne, ponieważ rośliny muszą być dobrze zakorzenione przed nadejściem upałów. Nie tolerują one gorącego słońca, a ostra susza z pewnością je zabije, jeśli nie będą dobrze podlewane. Aby uniknąć tych problemów, sadzę moje rośliny w doniczkach, które przenoszę do szklarni, aby rośliny mogły się rozwijać. Umierają naturalnie w styczniu, czyli wtedy, gdy zbieram bulwy.
Piaskowa mieszanka doniczkowa kaktusów wydaje się działać najlepiej jako gleba, i muszą być karmione mocno, zwłaszcza we wrześniu i październiku. Nie mają znanych szkodników, przynajmniej nie w Ameryce Północnej, co jest plusem dla ekologicznych hodowców. Jednak myszy, szczury i wiewiórki są dość lubi oca, i miałem nornice przegryźć drogę przez dno moich bulw do kradzieży bulw.
Kultura Tub jest wygodne, ale rośliny nie produkują tyle bulw, jak oni w otwartej ziemi. W otwartej ziemi lub w tunelach, można potroić bulwiastość: Warstwa i zakopać gumiaste łodygi (które często osiągają 2 stopy długości) tuż pod powierzchnią, więc bulwy będą tworzyć wokół zakopanych sekcji łodygi. Bulwy również będzie tworzyć wzdłuż spodu łodyg, które dotykają ziemi.
Będziesz mieć wiele różnych rozmiarów bulw z tej samej rośliny, niektóre duże (2 do 3 cali długości lub dłużej, w zależności od odmiany), i setki małych. Dla zapasów nasion, można przechowywać małe w chłodnym, ciemnym miejscu, aż nadejdzie czas sadzenia.
Odkąd dostaniesz system pracy w dół pat, wydajność z roślin oca może być ogromna. To zawsze zastanawiało mnie, że komercyjne hodowcy nie zwrócił się do oca jako dobry upraw zimowych, ponieważ wiele pieniędzy można zrobić na nim teraz, że szefowie kuchni są umieszczenie go na menu high-end i jest to jeden z niewielu upraw, które są zbierane świeże w zimie. Ponadto, oca dobrze się przechowuje. Wystarczy trzymać bulwy w chłodnym, suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Nie muszą być przechowywane w piwnicy.
Zobacz przepis na oca na górze tego artykułu.
Znajdź bulwy oca
Nichols Garden Nursery
Dostępne wczesną wiosną 2008
1190 Old Salem Road NE
Albany, OR 97321
(800) 422-3985
Zamiłowanie Williama Woysa Weavera do próbowania egzotycznych potraw zabrało go wysoko w Andy w poszukiwaniu idealnej oca. Może nigdy nie nauczy się mówić w języku Quechua, ale gotowanie z oca jak starożytni Inkowie to pestka.
Wysoko polecane przez redakcję MOTHER EARTH NEWS:
Heirloom Vegetable Gardening: A Master Gardener’s Guide to Planting, Seed Saving and Cultural History by William Woys Weaver, teraz na CD. Jeśli chcesz poznać bajeczne smaki, fascynującą historię i niesamowitą różnorodność warzyw, od tej książki powinieneś zacząć. Historyk żywności i redaktor naczelny MOTHER EARTH NEWS, Will Weaver, przedstawia 280 odmian warzyw dziedziczonych, z autorytatywnymi poradami dotyczącymi uprawy i niesamowitymi przepisami. Po raz pierwszy opublikowana w 1997 roku, Heirloom Vegetable Gardening od tego czasu nie jest już drukowana, a używane egzemplarze sprzedawane są w sieci nawet za 300 dolarów. Jesteśmy dumni, że możemy zaprezentować oryginalny tekst, z kolorowymi zdjęciami, jako cyfrową książkę na CD-ROM. Zamów teraz.
