HOW TO READ, DECRYPT AND IDENTIFY THE MARKS ON ENGLISH SILVERPLATE AND ELECTROPLATED SILVER

Znaki srebra galwanizowanego były często inspirowane hallmarkingiem stosowanym dla srebra próby 925, a wytwórca był identyfikowany poprzez swoje inicjały wewnątrz serii kwadratów, kółek, tarcz itp.
Efekt był najwyraźniej podobny do znaków cechujących srebro, uzyskując wynik mający na celu zaspokojenie dumy nabywcy z eksponowania przedmiotu o wysokiej wartości i nieświadomego celu oszukania niedoświadczonych osób.

Zestaw symboli naśladujących kształt znaków cechujących srebro. Są to „znaki rodzajowe” używane przez różnych wytwórców wyrobów ze srebra	Sterling silver hallmark, Sheffield Assay Office, date 1850, maker Martin Bros & Co

Zwykle inicjały były pisane wielkimi literami, często „gotyckimi”. Rzadziej nazwa wytwórcy była pisana w całości lub przedstawiana w postaci figuralnego znaku towarowego.

Niekiedy inicjałom towarzyszyło „S”, oznaczające „Son/Sons” (jeśli poprzedzone &) lub „Sheffield”. Pola zawierające „koronę”, „fleur-de-lys” i inne symbole były dodawane, aby dopełnić podobieństwa do znaku sterlinga. W innych przypadkach stosowano obrazkowy znak towarowy

.

STEWART DAWSON & CO LTD Znakiem towarowym jest S D & Co Ltd wpisany wielkimi literami w pięć kwadratów i prostokątów	CULF & KAY C & K w znaki gotyckie

JAMES DEAKIN & SONS Znakiem towarowym jest J D & S wielkimi literami w różne kontury. W tym przypadku „S” oznacza „Sons”	W.W. HARRISON W W H S gotyckimi literami w różne kontury. W tym przypadku „S” oznacza „Sheffield”

JOHN GILBERT Znakowi J.G w tarczę towarzyszą symbole i litery w czterech różnych konturach imitujących znak firmowy sterlinga.	MAPPIN & WEBB LTD Nazwa wytwórcy MAPPIN & WEBB wybita jest pełnymi literami nad symbolem znaku towarowego (Prince’s Plate).

BARKER BROTHERS Firma używała figuralnego znaku towarowego „Three Stars into a Shamrock”. W większości przypadków towarzyszyły mu inicjały B.B	E.H. PARKIN & CO Firma używała figuralnego znaku towarowego „Female head into an oval”. W większości przypadków towarzyszyły mu inicjały E.H.P
S.J. LEVI & CO Firma używała figuralnego znaku towarowego „Squirrel into a circle”

Aby zidentyfikować wytwórcę na podstawie jego inicjałów, należy skorzystać ze stron alfabetycznego „Wykazu znaków” (zob. poniżej) i skorzystać z linku:

Gdy nazwa wytwórcy jest zapisana pełnymi literami, należy użyć alfabetycznego „Spisu wytwórców” (zob. poniżej):

.

.

Aby zidentyfikować wytwórcę na podstawie figuralnego znaku towarowego, należy skorzystać ze strony „Figural Trade Marks on British Silver Plate” (patrz poniżej)

.

FIGURAL TRADE MARKS ON BRITISH SILVER PLATE

Aby zidentyfikować producenta na podstawie nazwy handlowej należy skorzystać ze stron „Nazwy handlowe brytyjskich srebrnych płyt” (patrz poniżej)

TRADE NAMES OF BRITISH SILVER PLATE

.

HOW TO DATE YOUR SILVERPLATE

Od wieków brytyjskie srebro jest chronione poprzez stemplowanie symbolami i literami identyfikującymi wytwórcę, Assay Office oraz datę, w której jakość srebra została zweryfikowana.Dzięki „literze daty” każdy kawałek brytyjskiego srebra próby 925 może być dokładnie datowany.
Stare srebra Sheffield Plate i srebra galwanizowane nie podlegają tej praktyce, a rozporządzenie wydane przez władze miało na celu przede wszystkim zapobieganie ewentualnym oszustwom ze strony pozbawionych skrupułów sprzedawców wyrobów galwanizowanych. Najbardziej znaną inicjatywą jest zakaz (obowiązujący od ok. 1896 r.: Elkington został zmuszony do zmiany swojego znaku w 1898 r.) stemplowania wyrobów platerowanych „koroną”, aby uniknąć nieporozumień z symbolem identyfikującym Sheffield Assay Office.
Brak oficjalnego systemu datowania utrudnia datowanie wyrobów platerowanych srebrem. Przybliżona data może być określona poprzez zbadanie:
– stylu przedmiotu
– obecności lub braku korony (przed lub po ok. 1896)
– datę rejestracji wzoru w Urzędzie Patentowym
– obecność datowanej dedykacji
– datę wydarzenia (przykład: King/Queen Coronation or Jubilee commemorative spoons)
– „Ltd” lub „Ld” na znaku oznacza datę po 1861 r. (ale w większości przypadków nie przed 1890 r.)
– zarejestrowany numer (Rd po numerze) oznacza datę po 1883 r.
– „England” oznacza datę po 1883 r. „England” oznacza datę po 1891 r. (obowiązkowe dla eksportu w USA – McKinley Tariff Act of 1890-)
– „Made in England” oznacza datę XX-wieczną (obowiązkowe po 1921 r. dla eksportu w USA)
Najwięksi producenci wprowadzili, na zasadzie dobrowolności, system datowania swoich srebrnych talerzy oparty na seriach liter o różnym stylu zawartych w tarczach lub figurach geometrycznych. Pierwszym z nich był Elkington (1841), następnie Walker & Hall (1884) i Mappin & Webb (ale inni mniej znani producenci próbowali zrobić coś podobnego).
Klucz do rozszyfrowania systemu datowania Elkington jest dobrze znany i szeroko ilustrowany na stronie Elkington na mojej stronie internetowej, a inne częściowe rozszyfrowanie jest dostępne na stronie datowania Walker & Hall. Ekskluzywnym dodatkiem do tej strony jest strona z datownikami srebrnymi Thomasa Bradbury & Sons, trwającymi od 1850 do 1927 roku (klucz, wcześniej nieznany, został rozszyfrowany przez Giorgio B. w 2020 roku).

ELKINGTON & CO
Występowanie „CROWN” wskazuje na datę sprzed ok. 1895 roku. Elkington usunął „koronę” ze swojego znaku w 1898 roku.
W tym przypadku, znając litery datownika Elkingtona, możemy dokładnie datować oba znaki. Ten w lewo (z koroną) jest 1887. Ten po prawej (bez korony) to rok 1904.

FENTON, RUSSEL & CO LTD Firma przekształciła się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w 1900 roku. „LD” wskazuje, że element został wykonany po tej dacie.	FENTON BROTHERS LTD Firma została Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w 1896 roku. „LTD” wskazuje, że przedmiot został wykonany po tej dacie.

MARTIN HALL & CO Rozetka / diament informuje o dacie rejestracji wzoru w brytyjskim urzędzie patentowym. W tym przypadku jest to data 26 lipca 1858 roku. Nie jest to data produkcji tego egzemplarza (popularny model był produkowany jeszcze przez wiele lat), ale oznacza, że został on wykonany po tej dacie. Klucz do rozszyfrowania daty patentu na pastylce jest zilustrowany na stronie LOZENGE MARK / PATENT MARK (BRITISH)

JOHN ROUND & SON W 1884 roku Brytyjski Urząd Patentowy zmienił system rejestracji i pastylka/diament została zastąpiona numerem progresywnym. W tym przypadku numer 375213 został zarejestrowany w 1901 roku. Roczna seria od 1884 do 1919 roku jest zilustrowana na stronie LOZENGE MARK / PATENT MARK (BRITISH)

WILLIAM ADAMS INC.
Założona w 1865 roku przez Williama Adamsa firma działała w Birmingham i Nowym Jorku. Duża część jej produkcji była eksportowana, zwłaszcza do Stanów Zjednoczonych. Ustawa taryfowa McKinleya z 1890 r. wprowadziła obowiązek podawania kraju pochodzenia na produktach importowanych do USA. Od 1921 roku było obowiązkowe oznaczenie „MADE IN…” (ale producenci wprowadzili tę praktykę od początku lat 1910).
Od lewej do prawej ewolucja znaku Williama Adamsa:
WIELKA BRYTANIA, lata 1890
GREAT BRITAIN (nietypowy znak), prawdopodobnie lata 1890-początek 1900
MADE IN ENGLAND, po 1920

MAKER NIEZNANY Puchar ten został przyznany jako 2. nagroda w konkursie zorganizowanym w dniach 19-21 sierpnia 1919 r. przez Manchester Yacht Club. The piece can reasonably be dated c. 1919	THE ALEXANDER CLARK MANUFACTURING CO LD Ten zestaw łyżek upamiętniających koronację króla Jerzego VI może być datowany na rok 1937

Producenci srebrnych talerzy produkowali ilustrowane katalogi identyfikujące każdy element z numerem magazynowym lub produkcyjnym, tak aby sprzedawcy mogli składać zamówienia bez żadnych pomyłek. Numery te były wytłoczone na każdym kawałku (zazwyczaj na spodzie). Posiadanie katalogu z tym numerem może być przydatne do datowania kawałka.

Wiele innych znaków można znaleźć na kawałku srebrnej blachy.Najczęściej spotykane to EPNS (Electro Plated Nickel Silver) i EPBM (Electro Plated Britannia Metal). Identyfikują one stop metali używany jako metal bazowy do elektroosadzania srebra. Więcej szczegółów na stronie EPNS/EPBM

Inne znaki identyfikujące metal bazowy to „EP” (ELECTRO PLATED), „BP” (BRITANNIA PLATE), „EPCA” (ELECTRO PLATED COPPER ALLOY), „EPGS” (ELECTRO PLATED GERMAN SILVER), „EP ON COPPER” (ELECTRO PLATED ON COPPER), „ESM” (ELECTROPLATED SILVER MOUNTS), „EPWM” (ELECTRO PLATED WHITE METAL), „MP” (MAGNETO PLATE). Dalsze szczegóły na stronie SYMBOLE ALFABETYCZNE
Brytyjscy galwanizatorzy używali kodu literowego dla swoich wyrobów „platerowanych”. Najlepsza jakość to „A1” lub „AI”, niższy poziom to „A”, następny poziom to „B”, następnie poziom „C”, a najniższy poziom to „D”. Więcej szczegółów na stronie SYMBOLE ALFABETYCZNE

Często znakowi wytwórcy towarzyszyło „S” oznaczające Sheffield (nie mylić z „S” oznaczającym Son lub Sons). Rzadko były używane inne inicjały miasta jako L (Londyn), M (Manchester), G (Glasgow). Dziwne, że nigdy nie znalazłem „B” dla Birmingham. Dalsze szczegóły na stronie SYMBOLE ALFABETYCZNE

W większości przypadków obok znaku wybijany jest numer, często czterocyfrowy. Jest to numer produkcyjny/wzorcowy/magazynowy używany przez firmę do identyfikacji przedmiotu. Ten sam numer był drukowany w ilustrowanych katalogach, aby sprzedawcy mogli bez zamieszania ponownie zamówić daną pozycję. Nigdy nie należy przyjmować tych numerów jako daty produkcji danej sztuki.

Pracownicy przemysłu płytowego byli często opłacani proporcjonalnie. Brygadzista liczył ich wydajność, aby na koniec tygodnia mogli zostać sprawiedliwie wynagrodzeni. W większych firmach, aby rozróżnić poszczególne wyroby robotnicze, każdy członek miał swój własny dziurkacz z inicjałami lub, częściej, z małym symbolem. Znak ten nazywano „journeyman mark” See JOURNEYMAN MARK – WORKMAN MARK page

(1) KTO: twórcą jest PHILIP ASHBERRY & SONS identyfikowany przez figuralny znak towarowy (łapki z chorągiewką) oraz inicjały PA&S
(2) GDZIE: firma działała w Sheffield, identyfikowana przez „S” (po prawej stronie, za inicjałami twórcy)
(3) CO: egzemplarz identyfikowany jest numerem magazynowym (produkcyjnym) 1414, a metalem nieszlachetnym jest srebro niklowe (E.P.N.S)
(4) KIEDY: przybliżona data to początek 1900 roku, wywnioskowana z połączonej obecności znaku ENGLAND (w użyciu od wczesnych lat 1890-tych) i numeru Urzędu Patentowego 351065 (zarejestrowany w 1899 roku)
(5) DLACZEGO: napis głosi, że filiżanka została podarowana „Dr. Tighe od nowozelandzkich emigrantów w 1876 roku” (chirurg okrętowy zapobiegł epidemii odry na pokładzie Rangitiki)

.