Hydrokortyzon jest terminem farmaceutycznym dla kortyzolu stosowanego do podawania doustnego, wstrzykiwań dożylnych lub stosowania miejscowego. Jest stosowany jako lek immunosupresyjny, podawany we wstrzyknięciach w leczeniu ciężkich reakcji alergicznych, takich jak anafilaksja i obrzęk naczynioruchowy, zamiast prednizolonu u pacjentów, którzy wymagają leczenia steroidami, ale nie mogą przyjmować leków doustnych, oraz okołooperacyjnie u pacjentów otrzymujących długotrwałe leczenie steroidami w celu zapobiegania chorobie Addisona. Może być również wstrzykiwany do stawów objętych stanem zapalnym w wyniku chorób takich jak podagra.
W porównaniu z hydrokortyzonem, prednizolon jest około cztery razy silniejszy, a deksametazon około czterdziestu razy silniejszy w swoim działaniu przeciwzapalnym. Prednizolon może być również stosowany jako zamiennik kortyzolu, a na poziomach dawek zastępczych (a nie przeciwzapalnych), prednizolon jest około osiem razy silniejszy niż kortyzol. Działania niepożądane, patrz kortykosteroidy i prednizolon.
Może być stosowany miejscowo na wysypki alergiczne, egzemę, łuszczycę, świąd i inne stany zapalne skóry. Miejscowo stosowane kremy i maści z hydrokortyzonem są dostępne w większości krajów bez recepty w stężeniach od 0,05% do 2,5% (w zależności od lokalnych przepisów), przy czym silniejsze postacie są dostępne wyłącznie na receptę. Przykrycie skóry po aplikacji poprawia wchłanianie i efekt. To wzmocnienie jest czasami przepisywane, ale w przeciwnym razie należy unikać, aby nie doprowadzić do przedawkowania i wpływu ogólnoustrojowego.
Wiązanie z białkamiEdit
Większość kortyzolu w surowicy (wszystkie oprócz 4%) jest związana z białkami, w tym z globuliną wiążącą kortykosteroidy (CBG) i albuminą surowicy. Wolny kortyzol łatwo przenika przez błony komórkowe, gdzie wiąże się z wewnątrzkomórkowymi receptorami kortyzolu.
