W miarę jak dzieci dorastają, mają tendencję do faworyzowania jednej ręki nad drugą przy niektórych zadaniach, szczególnie przy pisaniu lub rysowaniu. Ręczność” dziecka jest ogólnie sklasyfikowana jako prawa, lewa lub mieszana i ma tendencję do ustalania się mniej więcej w tym samym czasie, kiedy dziecko nabywa język – około czwartego roku życia. Pozostaje ona stałą cechą przez całe życie.
Wiemy teraz, że dłoń dziecka mówi coś o organizacji i funkcji jego mózgu.
Lewa i prawa półkula mózgu kontrolują czynności motoryczne po przeciwnych stronach ciała. Jednak lewa i prawa połowa mózgu nie są równe w ich kontroli różnych typów zachowań, co powoduje stronniczość jednej ręki nad drugą w niektórych zadaniach. Dominacja jednej półkuli nad drugą dla pewnych zachowań nazywana jest lateralizacją mózgową.
Naukowcy uważają, że istnieją wyraźne powody dla ewolucji lateralizacji mózgowej. Po pierwsze, posiadanie jednej półkuli przejmującej kontrolę nad procesem obniża szansę obu półkul rywalizujących o kontrolę nad reakcją. Pozwala to również na różne procesy, takie jak język i uwaga, aby działać równolegle w obu półkulach.
Dla zdecydowanej większości ludzi, lewa półkula mózgu jest dominującą używaną do mowy. I ten sam region lewej półkuli, który kontroluje mowę, kontroluje również działania rąk.
W rezultacie, większość ludzkiej populacji (około 90%) jest praworęczna, gdy używają narzędzi, takich jak długopisy, i gdy wykonują gesty. Psychologowie ewolucyjni spekulują, że używanie narzędzi i gesty rąk odegrały ważną rolę w ewolucji ludzkiej mowy. Jedna z teorii sugeruje, że ponieważ wzrok jest naszym podstawowym zmysłem, ludzka komunikacja najpierw pojawiła się jako gesty ręczne. Gdy staliśmy się zaawansowanymi użytkownikami narzędzi, bardziej efektywne stało się trzymanie rąk wolnych do ich używania, a nasza komunikacja przeniosła się na mowę. Ustrukturyzowane sekwencje czynności rąk wymagane do tworzenia i używania narzędzi mogły również przygotować mózg do składni języka.
W celu nabycia złożonych umiejętności, takich jak język, dzieci muszą najpierw rozwijać podstawowe zdolności sensoryczne i motoryczne. Psychologowie rozwojowi twierdzą, że drobne zdolności motoryczne, takie jak manipulowanie przedmiotami i gestykulacja, wyznaczają scenę dla nabycia systemów wymaganych do późniejszego rozwoju języka.
Lewa, prawa czy obie?
Wcześniej do połowy XX wieku naukowcy uważali leworęczność za nieprawidłowość rozwojową. Wiązało się to z szeregiem dysfunkcji rozwojowych, od deficytów językowych do zaburzeń zdrowia psychicznego. W rzeczywistości, wiele leworęcznych dzieci z tej epoki było zmuszanych do pisania prawą ręką w celu „przekwalifikowania” ich.
Dzisiaj rozumiemy, że leworęczność nie jest cechą binarną (lewa lub prawa), ale raczej istnieje wzdłuż gradientu, który waha się od silnie leworęcznych do silnie praworęcznych.
Jak zaczynają rozwijać swoje umiejętności motoryczne, dzieci mogą używać zarówno lewej jak i prawej ręki w równym stopniu do prostych czynności, takich jak sięganie po przedmioty. Dzieje się tak, ponieważ obie ręce mogą wykonać to zadanie z łatwością. Jednak dla większości populacji bardziej złożone zadania wymagają wyspecjalizowanych właściwości przetwarzania danych przez lewą półkulę mózgu. Na przykład, większość dzieci wybiera prawą rękę do pisania.
Umiejętność ta rozwija się z czasem i staje się konsekwentnie praworęczna, gdy dzieci przechodzą od używania chwytu „pięściowego”, aby wykonać pierwsze znaki na kartce, do delikatnego chwytu „trójnogiego” wymaganego do drobnych czynności motorycznych, takich jak formowanie i łączenie liter. Obserwacja ręki dziecka przy wykonywaniu drobnych czynności motorycznych, takich jak pisanie, może dać nam wskazówkę, jak dobrze obie półkule rozwinęły swoje wyspecjalizowane zdolności przetwarzania danych.
Ostatnie badania sugerują, że dzieci, które są silnie lewo- lub praworęczne, mają również dobrą lateralizację mózgową i typową produkcję językową. Z drugiej strony, oburęczność mieszana (nie rozwijająca ręki dominującej) została powiązana z nietypowym rozwojem zdolności motorycznych i językowych.
Ambidextrous individuals make up about 3-4% of the general population. Liczba ta wzrasta do 17-47% w populacjach dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych (ASD). Dzieci z ASD wykazują również nieprawidłowości motoryczne już w siódmym miesiącu życia. Sugeruje to, że ASD mogą być obecne i obserwowalne na wczesnym etapie rozwoju dziecka i mogą mieć wpływ na rozwój wyższych funkcji poznawczych, takich jak język.
Jak przydatna może być dłoń?
Nowe badania, nad którymi pracuję, rozważają, jak dłoń niemowlęcia może być wykorzystana jako marker ryzyka rozwoju zaburzeń językowych u dziecka. Obecne diagnozy ASD pojawiają się stosunkowo późno, kiedy dzieci nie potrafią tworzyć i rozumieć podstawowych słów. Późne diagnozy mogą ograniczyć korzyści płynące z wczesnych interwencji i terapii. Mózgi niemowląt są niezwykle elastyczne, a odpowiednie rodzaje wczesnej interwencji mogą poprawić późniejszy rozwój poznawczy i zdrowie psychiczne.
Ręczność nie jest jedynym skrzywieniem naszych umiejętności motorycznych, które pochodzi z lateralizacji mózgowej. Większość populacji ma prawą półkulę mózgu, która jest dominująca dla reagowania na niebezpieczeństwo. Oznacza to, że jesteśmy szybsi w rozpoznawaniu zagrażających twarzy i ekspresji, gdy pojawiają się one po naszej lewej stronie (w lewym polu widzenia) w porównaniu z naszą prawą stroną. Zostało to wykazane w szeregu klasycznych badań laboratoryjnych z zakresu psychologii, w których dorośli szybciej oceniają obrazy twarzy wyrażające negatywne emocje przedstawione po lewej stronie w porównaniu z tymi przedstawionymi po prawej.
Mapowanie ścieżek rozwoju tendencji motorycznych i zdolności poznawczych u dzieci zapewnia nam nowy sposób na lepsze zrozumienie związku między organizacją mózgu, funkcją mózgu i zachowaniem.
.
