Jak The National Enquirer zdobył zdjęcie Elvisa Presleya w jego trumnie

Jak The National Enquirer zdobył zdjęcie Elvisa Presleya w jego trumnie

Historia za zdjęciem trumny

Cylinder Elvisa brzmi:
Elvis Aaron Presley
Urodzony: 8 stycznia 1935
Pogrzeb: 18 sierpnia 1977 roku w Elvis’ Eulogy: 2pm Graceland
Interment at Forest Hills Cemetery (Midtown Memphis Tennessee)

(Ta informacja nadal pozostaje w trumnie Elvisa pomimo faktu, że w listopadzie 1977 roku Elvis został ponownie pochowany w Graceland na prośbę swoich ojców. Jak Kendall zapomniał zaktualizować szczegóły do ostatecznego miejsca spoczynku, aby przeczytać: Graceland Meditation Gardens)

Priscilla i Lisa Marie uczestniczą w pogrzebie Elvisa Zazwyczaj Robert Kendall zniechęca rodzinę do umieszczania kosztowności wewnątrz trumny z najbardziej oczywistych powodów i dał to jasno do zrozumienia Vernonowi Presleyowi, jednak tym razem wbrew swojemu lepszemu osądowi pozwolił na mały żeton od Lisy Marie, która miała wtedy zaledwie dziewięć lat. Podczas pierwszego dnia prywatnego oglądania Lisa Marie podeszła do Kendalla, wciąż trzymając matkę za rękę i zapytała: „Panie Kendall, czy mogę to dać mojemu tacie?”. Z tym wyciągnęła swoją drugą rękę, aby wyświetlić cienką metalową bransoletkę. W tym przypadku będąc tylko dzieckiem Kendall mógł wywnioskować, że Lisa Marie była przerażona możliwością dotknięcia ciała swojego ukochanego ojca.

Zamiast wziąć bransoletkę od Lisy Marie, Kendall wziął ją za rękę i poprowadził do grobu jej taty. Lisa Marie Presley trzymając bransoletkę podeszła do trumny. Nie spojrzała na ciało ojca, gdy Kendall poprosiła ją, by wskazała, na który nadgarstek chce, by Kendall ją założyła. Zamiast wskazać na nadgarstek taty wskazała na swój własny prawy nadgarstek.

Kendall zdała sobie wtedy sprawę, że już w swojej delikatnej niewinności Lisa ma wrodzoną niechęć do dotykania zwłok osoby, którą tak bardzo kochała. Pozostawiono to więc Kendall, która delikatnie uniosła prawe przedramię ojca na tyle, by wsunąć drobiazg na miejsce. Lisa Marie przez cały czas trwania zabiegu patrzyła w podłogę. „Dziękuję panu…” wyszeptała Lisa Marie, idąc ramię w ramię z Kendall, aż dotarła do swojej matki w korytarzu. Tuż przed odwróceniem się, aby odejść, Lisa Marie zapytała Kendalla… ” Czy to zostanie tam zawsze?”. Kendall zapewniła ją, że będzie tam na zawsze.

Jak Lisa Marie skierowała się do drzwi wejściowych, Priscilla Presley zapytała, czy Kendall zakryje bransoletkę mankietem koszuli, aby nie było jej widać. Chociaż nie zaoferowała żadnego powodu, Kendall podejrzewała, że to dlatego, aby pozostała bezpieczna, bez pokusy bycia wziętą jako ostateczna pamiątka.

W czwartek, 18 sierpnia, kondukt pogrzebowy był 21 samochodowym cortège. Celebryci, Ann-Margret & pułkownik Tom Parker uczestniczących w nabożeństwie żałobnym. Jackie Kahane dał eulogy & Kathy Westmoreland śpiewał Heavenly Father. Nosicielami krzyża na pogrzebie Elvisa byli: Jerry Schilling, Joe Esposito, George Klein, Lamar Fike, Billy Smith, Charlie Hodges, Gene Smith i Dr Nichopoulous. „Synku, tatuś wkrótce będzie z tobą. Tatuś wkrótce będzie z tobą” – wołał Vernon Presley. Dwa lata później 26 czerwca 1979 roku Vernon Presley zmarł na złamane serce.

Sekcja zwłok Elvisa Presleya zlecona po jego śmierci wiązała się z odsączeniem wszystkich płynów ustrojowych, usunięciem wszystkich istotnych narządów i wysłaniem ich do laboratorium patologicznego w celu przeprowadzenia badań, aby ustalić przyczynę śmierci. Koroner, dr Jerry Francisco, który wraz z dr Ericiem Muirheadem i dr Noelem Florredo uczestniczył w autopsji Presleya… początkowo zataili fakty, przypisując przyczynę śmierci rozległemu atakowi serca.

Motywem ich działania, jak przyznali od tego czasu, „nie było zszarganie wizerunku przez skandal związany z nałogiem narkotykowym”. Odnosząc się do licznych plotek, Francisco stwierdza: „Jeśli Elvis NIE jest martwy, to chodzi bez swoich głównych organów, ponieważ mózg i serce Elvisa są nadal przechowywane w Memphis Memorial Hospital

Wracając do „tajemnicy wagi” Giorgio – trzeba być geniuszem matematycznym, aby domyślić się, że jeśli usuniesz większość wnętrzności osoby, to będzie ona o wiele chudsza! Jednak, wbrew wszystkim faktom, Giorgio niestrudzenie próbuje dostarczyć jeszcze więcej wskazówek na temat tajemniczej śmierci Elvisa – kwestionując tajne zatajenie raportu z autopsji. Faktem jest, że Vernon po otrzymaniu dowodów na to, że mieszanka uzależniających narkotyków była rzeczywiście przyczyną śmierci jego ukochanego syna, wpadł w panikę i szybko opłacił urzędników, aby utrzymać dokument w tajemnicy.

Dee Presley, która została macochą Elvisa wychodząc za Vernona w 1960 roku stwierdza, że widziała dokumenty z autopsji i zgodziła się z mężem, aby poprzeć zatuszowanie „zbyt dużej dawki”. Najbardziej oburzającą rewelacją Giorgio nie jest słowo pisane – ale głos Elvisa (na taśmie) powtarzający i potwierdzający wszystkie jej twierdzenia! Do dnia dzisiejszego, Giorgio nieugięcie twierdzi, że wywiad miał miejsce długo po śmierci Elvisa, ale odmawia dalszych szczegółów! W części wywiadu Elvis wyjaśnia, że jego życie w anonimowości nie jest łatwe, ponieważ musiał zapuścić brodę, aby się przebrać.

Lekarz Elvisa Dr Nick ujawnił przyczynę śmierci w swojej książce The King and Dr. Nick

Pytanie, które natychmiast nasuwa się na myśl – to dlaczego Elvis miałby szukać Gail Brewer Giorgio (której nigdy nie spotkał żywej lub martwej) ponad swoją rodziną i przyjaciółmi, aby ujawnić swoje sfingowane zniknięcie? W każdym razie, w 1985 roku David Darlock, podszywający się pod Elvisa, wrzucił gwóźdź programu do telewizji. W programie GERALDO talkback, Darlock przyznał, że w kwietniu 1981 roku otrzymał 250 dolarów zapłaty od fanklubu Elvisa, „Eternally Elvis” za symulowanie głosu Elvisa na potrzeby albumu. Przedstawił również podpisany kontrakt tej umowy!

Łatwo jest zdyskredytować wszystkie skandaliczne twierdzenia Giorgio, a co więcej, jej książka tylko dowodzi, że jest ona rzeczywiście przebiegłą bizneswoman zbierającą miliony, poprzez zasłanianie faktów fikcją! Ostatnim dążeniem Giorgio do zweryfikowania wszystkich jej rozbieżności jest jej oferta na pytanie: „dlaczego wykonawcy Elvis Presley Estate nie wydali publicznego oświadczenia, aby zdyskredytować którąkolwiek z tych 'wciąż żywych’ pogłosek?”. Przeważa zdrowy rozsądek, ta sprawa opiera się na biznesie zarabiania pieniędzy! Jack Soden, dyrektor generalny (podlegający bezpośrednio Priscilli Presley) odpowiedzialny za marketing wizerunku Elvisa, skrupulatnie potwierdził to w sierpniu 1989 roku, w oświadczeniu dla prasy. Powiedział: „co do książki Giorgio, po co zabijać złotą gęś, ona płaci Presley Estate, tysiące rocznie w tantiemach…”. Akt zgonu Elvisa

.