Dozowanie, wchłanianie i podawanie kropli do oczu u dzieci
Wymagana jest ostrożność podczas stosowania leków miejscowych do oczu u dzieci, zwłaszcza u niemowląt. Zasugerowano, że szacowana wymagana dawka miejscowa od urodzenia do około 2 roku życia wynosi około połowy dawki dla dorosłych; w wieku 3 lat dwie trzecie dawki dla dorosłych powinno dawać równe stężenie leku, a po 3 roku życia do celów praktycznych można stosować dawkę dla dorosłych. Wchłanianie ogólnoustrojowe jest znacznie bardziej ryzykowne u niemowląt. Mniejsza średnia objętość krwi noworodka i inne czynniki powodują, że stężenie wchłoniętych leków w surowicy jest znacznie większe, nawet 20-krotnie. Wchłanianie ogólnoustrojowe zachodzi przez spojówkę, gardło, układ pokarmowy i skórę (wtórnie do wypływu z oka). Bez zamknięcia otworu punkcyjnego aż 90% kropli do oczu może być wchłonięte przez błonę śluzową nosa. Przezskórne wchłanianie leków u noworodków, zwłaszcza wcześniaków, jest znacznie większe niż u dorosłych. Do innych czynników zwiększających wchłanianie leków u noworodków należą: cienka warstwa keratyny powiek niemowląt, zmniejszone wydzielanie łez oraz duża częstość występowania niedrożności przewodów nosowo-łzowych. Ponadto metabolizm zmienia się w zależności od wieku i wielkości ciała; niedojrzałość enzymów metabolicznych noworodków spowalnia klirens leków nawet sześciokrotnie. Sterydy i niesteroidowe środki przeciwzapalne są eliminowane przez szlaki glukoronidacji, które nie są w pełni dojrzałe do trzeciego-czwartego roku życia, podczas gdy eliminacja sulfonamidów jest zmniejszona u niemowląt przez niedojrzałe wątrobowe szlaki acetylacji. Inne czynniki wpływające na dystrybucję leku to zmniejszone wiązanie z białkami osocza oraz obecność mniejszej ilości tkanki tłuszczowej. W rezultacie, dla każdego podanego całkowitego stężenia leku, u noworodka występuje większy odsetek wolnego leku. Czynność nerek jest również zmniejszona u noworodka z powodu zmniejszonego nerkowego przepływu krwi, zmniejszonego rozmiaru nerek i zmniejszonej czynności kanalików. Szybkość filtracji kłębuszkowej jest mniejsza niż u dorosłych, co zmniejsza szybkość eliminacji leków, takich jak aminoglikozydy i wankomycyna, oraz leków będących słabymi kwasami, takich jak penicyliny, leki sulfa i cefalosporyny.
Istnieją pewne techniki, które mogą ułatwić podawanie kropli do oczu małym dzieciom. Opiekunowie powinni być poinstruowani, aby podawać tylko jedną kroplę na raz. Jeśli dziecko nie chce współpracować, można nauczyć rodziców unieruchamiania dziecka w celu umieszczenia pojedynczej kropli w spojówce. Alternatywną metodą jest zastosowanie jednej do dwóch kropli na wewnętrznym kancie zamkniętego oka, gdy pacjent znajduje się w pozycji leżącej. Kiedy oko jest otwarte, część kropli dostaje się do oka, a nadmiar leku jest wycierany ze skóry chusteczką. W jednym z badań stwierdzono, że podawanie cyklopentolanu tą techniką nie powoduje zwiększenia wchłaniania ogólnoustrojowego ani działań niepożądanych. Zablokowanie palcem otworu przez 3-4 minuty po podaniu leku może spowolnić wchłanianie ogólnoustrojowe i zmniejszyć toksyczność nawet o 40%. Ewentualny nadmiar płynu należy natychmiast zmyć z twarzy.
