Tijdens een recente vlucht over het hele land nestelde ik me in mijn stoel met een ijskoude cola light en een stapel academische papers om te lezen. Maar ik heb die papieren nooit gelezen. De twee vrouwen naast mij, vreemden toen ze aan boord kwamen, werden onmiddellijk hechte vertrouwelingen, deelden (luid) met elkaar de schrijnende en sappige details van hun liefdesleven. De ene vrouw was een zelfverzekerde 24-jarige die de stijl en de brillen van Taylor Swift had, en pochte over de tientallen afspraakjes die ze de afgelopen maanden had gehad, dankzij Tinder en andere dating apps. De andere vrouw was een levendige volslanke 35-jarige die een paar heartbreaks in haar verleden had gehad, maar optimistisch was over de potentiële dates die haar iPhone-scherm sierden.
Maar naarmate hun levendige gesprek vorderde, werd hun teleurstelling en zelfs hopeloosheid voelbaar: “Waarom heeft hij niet terug ge-sms’t? Ik dacht dat we een geweldige eerste date hadden?” “Ik dacht dat we een stel waren, maar toen vertelde mijn beste vriend me dat zijn profiel zei dat hij single was en op zoek.” “Ik kan niet geloven dat hij getrouwd was.”
Deze klaagzangen zijn niets nieuws. Generaties vrouwen en mannen hebben geleden onder afwijzing, zelftwijfel, diep verdriet, en een verbrijzeld gevoel van realiteit wanneer een would-be vrijer de dingen abrupt beëindigde of stilletjes wegglipte zonder een fatsoenlijk afscheid.
Mijn hart deed pijn voor deze vrouwen, wier gevoelens van waarde en geluk zo nauw verbonden waren met twee vragen: “Waarom vindt hij me niet leuk?” en “Zal ik ooit trouwen?” Beide vrouwen hadden een succesvolle carrière, goede vrienden en liefhebbende gezinnen. Maar hun gevoel van eigenwaarde was gebonden aan het hebben van een romantische partner. Waarom, in 2016, wanneer de VS een goede kans maakt om zijn eerste vrouwelijke president te kiezen, en vrouwen ongekend succes hebben geboekt in alles, van het bedrijfsleven tot entertainment tot sport tot de academische wereld, hangt het geluk van vrouwen nog steeds sterk af van hun relatiestatus?
Dit fenomeen is niet nieuw. Culturele mijlpalen van Sex in the City tot The Heidi Chronicles tot de film Woman of the Year uit 1940 portretteren de emotionele beproevingen van vrouwen die “alles hebben” – behalve een succesvolle relatie. En het zijn niet alleen vrouwen. Het verlangen naar een aardige en liefdevolle levenspartner staat ook bovenaan de lijst van dromen van mannen (hoewel zij er misschien niet zo openlijk over praten als vrouwen doen).
Toen ons vliegtuig daalde, wisselden de twee nieuwe vrienden telefoonnummers uit en beloofden contact te houden. Ik ging stilletjes van boord na vier uur zwijgend afgeluisterd te hebben, hoewel ik wenste dat ik een bron van hoop had kunnen zijn voor deze jonge vrouwen. Dit is wat ik hen gezegd zou hebben:
1. Maak je geen zorgen; de kans is groot dat je een levenspartner zult vinden.
Het huwelijk was ooit bijna universeel in de Verenigde Staten, met meer dan 90 procent van de mensen die trouwden. Die percentages zijn de laatste jaren sterk gedaald, maar trendgegevens kunnen bedrieglijk zijn. Hoewel het percentage getrouwde mensen tussen 25 en 34 jaar is gedaald, betekent dat niet dat zij voor het leven alleen zijn. Steeds meer Amerikanen stellen het huwelijk uit tot hun veertigste of vijftigste, terwijl anderen samenwonen met een romantische partner, hoewel ze de relatie misschien niet legaliseren. Wanneer deze meer uitgebreide definitie wordt gebruikt, zijn de kansen op partnerschap in uw voordeel. Demografen voorspellen dat ruwweg driekwart van de Millennials en Generatie Xers uiteindelijk zal trouwen tegen de leeftijd van 40, met hogere percentages voor college grads, maar lagere percentages voor Afro-Amerikanen.
2. Wat we zoeken in een partner verandert als we ouder worden, en dat is een goede zaak.
Er zijn veel redenen om uit te kijken naar de middelbare leeftijd. Een daarvan is dat onze dating voorkeuren en strategieën veranderen. Natuurlijk, afspraakjes worden moeilijker, vooral voor vrouwen, omdat de verhouding tussen beschikbare mannen en vrouwen afneemt. En de trieste waarheid is dat in onze door uiterlijk geobsedeerde maatschappij, slankere vrouwen en langere mannen het gemakkelijker hebben op de datingmarkt dan zwaardere vrouwen en kortere mannen. Het goede nieuws is dat de eigenschappen waarnaar we zoeken veranderen naarmate we ouder worden, naarmate we ons meer richten op inhoud en minder op vluchtige factoren zoals uiterlijk of geld.
Een van mijn vliegtuigstoelgenoten sprak geanimeerd over een nieuw romantisch vooruitzicht die lang was met een gespierde zwemmersbouw, en sprankelende blauwe ogen die door zijn hipster frames schenen. Ongetwijfeld hadden twee mannen van in de twintig, die een paar rijen verder zaten, een soortgelijk gesprek over het vlekkeloze figuur van een potentiële date. De nadruk op een gespierde lichaamsbouw, een lichaam dat klaar is voor de catwalk, of een gave huidskleur wordt met het jaar minder belangrijk, en eigenschappen als een goed humeur, vriendelijkheid en compatibiliteit worden belangrijker. Dit kan vooral geruststellend zijn voor would-be daters wiens beste troeven misschien niet doorschijnen in profielfoto.
3. Liefde is geen meritocratie.
Goedbedoelde vrienden zeggen vaak tegen alleenstaanden: “Het is een schande dat iemand zo slim en aantrekkelijk als jij alleen is.” Dit impliceert dat mensen een speciale eigenschap of kwalificatie nodig hebben om een liefdesinteresse aan te trekken – en dat als we alleen zijn, we wel iets verkeerd moeten doen. Maar die boodschap is ongezond en onproductief. De zoektocht naar een partner is niet hetzelfde als een zoektocht naar de “perfecte” auto of een baan, hoewel dating apps het zo kunnen laten voelen. We zijn op zoek naar een hele persoon, niet naar een bundel wenselijke eigenschappen.
Als je me niet gelooft, vraag dan een langgetrouwde grootouder of oudere buurman wat ze het leukst vinden aan hun echtgenoot. Het antwoord is waarschijnlijk niet: “Ze verdient goed,” of “Hij heeft geweldige borstspieren.” Mensen met een lang en gelukkig huwelijk benadrukken gedeelde waarden en interesses, humor, en gewoon “krijgen” elkaar-quirks en all.
4. Het huwelijk is niet een remedie-all.
Er zijn vele redenen om te trouwen. Het huwelijk biedt belangrijke wettelijke en financiële voordelen. Maar terwijl de gangbare wijsheid stelt dat het huwelijk ons leven uniform beter maakt, toont onderzoek aan dat dat niet altijd het geval is. Een goede relatie maakt het leven beter. Mensen met een hechte en liefdevolle romantische relatie hebben een betere geestelijke en lichamelijke gezondheid en een langer leven dan mensen met een gespannen of conflictueuze relatie. Maar een slecht huwelijk is slechter voor ons dan helemaal geen huwelijk. Een verrassend hoog percentage getrouwde mensen zegt dat zij niet met hun partner zouden trouwen, als zij de beslissing opnieuw moesten nemen. Andere studies tonen aan dat een aanzienlijk deel van de getrouwde personen eenzaam is, wat betekent dat hun emotionele behoeften niet worden vervuld. Het hebben van een vriend of familielid als vertrouwelinge, of één persoon die je vertrouwt en met wie je je privé-gedachten kunt delen, kan veel van de emotionele voordelen bieden die een goed huwelijk biedt.
5. Single zijn heeft zijn voordelen.
Alleen zijn heeft zijn voordelen. Sociologen hebben gedocumenteerd dat een groeiend aantal mensen alleenstaand is uit vrije wil, en zij genieten van de mogelijkheid om te leven zoals zij willen. Alleen zijn geeft mensen de autonomie om te kiezen waar ze willen wonen, wat ze op TV willen zien, en wat ze willen eten als avondmaal. Alleenstaand zijn betekent vaak dat we minder sociale verplichtingen hebben en hobby’s en avonturen kunnen beoefenen die we niet kunnen als we getrouwd zijn. Single zijn is niet voor iedereen weggelegd, maar een groeiend aantal volwassenen blijft langer single dan ooit tevoren en gebruikt deze jaren om carrièredoelen na te streven en risico’s te nemen die ze misschien niet zouden hebben genomen als ze getrouwd waren geweest. En mensen die hun leven lang single blijven, zijn vaak net zo gelukkig als leeftijdsgenoten die trouwen. Ze leren hun leven zo in te richten dat ze omringd zijn door vrienden, activiteiten en fysieke omgevingen die hun dagelijks geluk vergroten.
