Lionfish FAQ

De volgende vragen worden het meest gesteld over de niet-inheemse, invasieve koraalduivel. We hebben aanvullende links naar een uitgebreide lijst van feiten over koraalduivels, de meest voorkomende mythes over koraalduivels en 7 interessante (en schokkende) feiten die u misschien niet wist over dit zeer ernstige probleem waarmee onze onderwaterecosystemen in het westelijke deel van de Atlantische Oceaan te maken hebben.

Als u deze feiten nuttig vindt voor uw onderzoek naar koraalduivels en andere invasieve soorten, kunt u overwegen een link naar Lionfish.co te plaatsen, ons een Google+1 te geven, ons op Facebook “leuk te vinden” of ons op Twitter te vermelden, zodat we onze missie kunnen voortzetten en anderen zoals uzelf op een zinvolle en educatieve manier kunnen bereiken.

Dank u wel!

Waarom zijn koraalduivels zo slecht? Zijn koraalduivels een probleem?

We hebben een uitgebreid artikel geschreven over waarom koraalduivels een serieus probleem zijn, maar we geven de volgende samenvatting: Koraalduivels vormen een groot gevaar voor de ecosystemen van de oceaan die ze binnendringen, zowel economisch, ecologisch als ecologisch. In hun niet-inheemse habitats hebben koraalduivels geen roofdieren die enig effect hebben op hun exploderende populatie. Ze zijn zeer resistent tegen ziekten en infecties. Vrouwtjes kunnen tot 2 miljoen eieren per jaar leggen die grotendeels aan predatie ontsnappen dankzij een afweermiddel dat zich in de bevruchte eimassa bevindt. Dit betekent dat grote percentages koraalduivels zich in de veiligheid van de structuur nestelen en zonder veel roofstress volwassen worden.

Lionvissen zijn vraatzuchtige roofdieren! Ze eten bijna elk zeedier dat in hun bek past, tot 2/3 van hun eigen lichaamsgrootte en omvatten vissen die commercieel belangrijk zijn – jonge snapper, tandbaars, bot en andere gewone “tafelvissen”; recreatief belangrijk – jonge zeilvis, mahi mahi, wahoo, makrelen, tonijn en andere gewaardeerde “wedstrijdvissen” voor vissers, evenals de wezens die duikers graag zien, zoals octopussen, zeepaardjes, kreeften, krabben, enz; en ecologisch belangrijk – de schonere vissen en garnalen die grotere vissen gezond houden door het verwijderen van parasieten en andere ziekteverwekkende organismen en de grazende dieren die het rif vrij houden van algen en andere aangroei die anders het rif zou verstikken tot de dood.

Het zijn vraatzuchtige eters, d.w.z. dat zij zo vaak als zij kunnen zo veel eten als zij fysiek aankunnen; de magen van koraalduivels kunnen tot 30 maal hun normale volume uitzetten. Inheemse zeedieren en visbestanden herkennen koraalduivels instinctief niet als roofdieren en worden gemakkelijk opgejaagd. Wetenschappers hebben aangetoond dat één enkele koraalduivel het aantal zeedieren in zijn verspreidingsgebied binnen 5 weken met 80% tot 90% kan verminderen. Wanneer voedsel schaars is, kan het metabolisme van een koraalduivel in wezen tot stilstand komen; Lad Akins, directeur van speciale projecten bij REEF, zei niet lang geleden in een presentatie dat studies hebben aangetoond dat koraalduivels tot 3 maanden zonder voedsel kunnen leven en slechts 10% van hun lichaamsmassa verliezen.

Hier komt het op neer:

Invasieve koraalduivels zijn rampzalig uitbroedende, uitlevende, uit-etende en uit-concurrerende elke andere inheemse vis in de westelijke Atlantische Oceaan, de Golf van Mexico en de Caribische Zee. Als er niets aan gedaan wordt, zullen koraalduivels uiteindelijk leiden tot de vernietiging van riffen, inheemse visbestanden en de bestaansmiddelen van iedereen die daarvan afhankelijk is.

Waar komen koraalduivels oorspronkelijk vandaan? Waar komen koraalduivels vandaan?

De invasie van koraalduivels bestaat bijna geheel uit twee soorten koraalduivels, Pterois volitans (rode koraalduivel) en Pterois miles (gewone koraalduivel of duivelvuurvis). De P. volitans, die buiten het laboratorium nauwelijks van elkaar te onderscheiden is, zou ongeveer 93% van de totale invasieve populatie uitmaken. Zowel de rode koraalduivel als de gewone koraalduivel komen uit de oceanen van de Indische & Stille Zuidzee (Indo-Pacifische Oceaan) en de Rode Zee, zoals te zien is op deze kaart van hun inheemse verspreidingsgebied en habitat:

Hoe lang worden koraalduivels al als een probleem of bedreiging beschouwd?

De eerste gedocumenteerde waarneming van koraalduivels in de Verenigde Staten vond plaats in oktober 1985 toen Richard Nielsen, visser met een krabbenfuik, voor de kust van Dania, Florida, een rode koraalduivel in een krabbenfuik naar boven haalde. Hoewel dit de eerste bevestigde waarneming is, zijn er onbevestigde verhalen over zeer zeldzame waarnemingen van koraalduivels langs de oostkust van de Verenigde Staten door vissers en scubaduikers die dateren van de jaren ’70. Het is veilig om aan te nemen dat uitheemse koraalduivels een bedreiging vormden voor de lokale omgeving op de dag dat ze werden geïntroduceerd.

Klik op de onderstaande video om de explosie van de koraalduivelspopulatie te zien zoals die zich voordeed tussen 1985 en 2013, let vooral op de progressie door de jaren heen, beginnend met 2007.

Deze video is gebaseerd op gegevens van visuele waarnemingen die zijn gemeld aan REEF, NOAA en USGS; aangezien koraalduivels tot diepten van minstens 305 meter kunnen leven, is de werkelijke koraalduivelspopulatie waarschijnlijk nog veel groter.

Hoe kwamen koraalduivels in de westelijke Atlantische Oceaan, in de Golf van Mexico en verspreidden zich over het Caribisch gebied?

Hoe koraalduivels voor het eerst werden geïntroduceerd op het westelijk halfrond is een onderwerp van veel discussie en consternatie. Eén theorie is dat een aantal koraalduivels op de een of andere manier ontsnapten en in zee werden meegesleurd toen een privé-aquarium in Florida werd verwoest tijdens de orkaan Andrew in 1992. Dit is waarschijnlijk NIET de oorzaak van de invasie van koraalduivels, want bevestigde waarnemingen van koraalduivels dateren van 1985.

Een andere theorie is dat koraalduivels, of waarschijnlijker, eiermassa’s van koraalduivels, in ballasttanks van schepen naar het westelijk deel van de Atlantische Oceaan werden vervoerd. Deze theorie, die betrekking heeft op koraalduivels, kan niet noodzakelijk worden weerlegd en er zijn voldoende bewijzen dat uitheemse mariene soorten zijn verspreid via de ballasttanks van commerciële zeeschepen. Uiteindelijk leidt een ernstig gebrek aan genetische diversiteit in de invasieve populatie wetenschappers in andere richtingen op zoek naar de bron en oorzaak.

De meeste wetenschappers zijn het er tegenwoordig over eens dat de invasie van koraalduivels is begonnen met koraalduivels die uit thuisaquaria werden verwijderd en in de Atlantische oceaan rond Zuidoost-Florida werden gedumpt.

Eimassa’s en larven van koraalduivels werden vervolgens via oceaanstromingen over het westelijk deel van de Atlantische Oceaan verspreid. Lionfish wordt nu aangetroffen zo ver noordelijk als Rhode Island en zo ver zuidelijk als Brazilië. De wintertemperaturen in de oceaan lijken de enige beperkende factor te zijn voor hun verspreiding, omdat wordt aangenomen dat koraalduivels niet in staat zijn om watertemperaturen lager dan ongeveer 50 graden Fahrenheit of 10 graden Celsius te overleven

Komen koraalduivels voor in de Indo-Pacific oceanen en de Rode Zee?

Natuurlijke roofdieren in de Indo-Pacific oceanen en de Rode Zee waarvan bekend is dat ze koraalduivels eten zijn haaien, koraalduivels, tandbaarzen, grote alen, kikkervissen en andere schorpioenvissen. Er wordt gespeculeerd dat grote snappers en sommige soorten trekkervissen ook koraalduivels eten in hun inheemse gebieden.

Wat wordt er gedaan om koraalduivels te bestrijden? Wat kan er tegen koraalduivels worden gedaan? Kunnen we andere inheemse vissen trainen om koraalduivels te eten?

Het lijkt niet waarschijnlijk dat we inheemse vissen kunnen trainen om op gezonde koraalduivels te jagen en ze op te eten. Het is geprobeerd met haaien en baarzen. Er zijn verschillende problemen in verband met deze aanpak; ten eerste, in een experiment waarin onderzoekers een kleine koraalduivel in een tank met een aantal hongerige tandbaarzen plaatsten, kropen de veel grotere roofdieren in feite weg van de agressieve koraalduivel en vermeden deze bijna tot het punt van verhongering tot de onderzoekers ingrepen. Ten tweede, vissen trainen hun nakomelingen niet om te jagen zoals zoogdieren dat doen. Er is echt geen “overdracht van kennis” en elke nieuwe generatie roofdieren zou moeten worden opgeleid. Ten derde, ad hoc training door onervaren begeleiders leidt alleen maar tot een gevaarlijke situatie waarin de “trainers” (meestal goedbedoelende divemasters en instructeurs) grote en potentieel gevaarlijke roofdieren leren om jagers op koraalduivels gelijk te stellen met voedsel. Deze dieren zijn op hun beurt zeer agressief geworden op plaatsen in het getroffen gebied en hebben ernstige verwondingen toegebracht aan andere duikers en talrijke “close-calls” veroorzaakt. Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik wil niet elke keer dat ik op koraalduivels jaag, achtervolgd worden door haaien, palingen en barracuda’s. Tot slot, verhalen over tandbaarzen die gezonde koraalduivels eten komen steeds vaker voor, maar een onlangs gepubliceerde studie geeft aan dat het *aantal* roofdieren, dat wil zeggen tandbaarzen, zo laag is dat ze weinig of geen effect hebben op de invasieve koraalduivelpopulatie.

Als er geen natuurlijk voorkomende roofdieren of milieu-oplossingen zijn om de exploderende koraalduivelpopulatie onder controle te krijgen en de invasie van koraalduivels te vertragen, lijkt het erop dat de mens actief moet jagen op koraalduivels en ze moet doden door middel van jagen, vissen en vangen.

Jagen met een speergeweer, speerpunt, Hawaiian sling of ander puntig voorwerp is het meest effectief. Lionfish worden zelden gevangen aan een haak & lijn of vishengel, maar het gebeurt wel per ongeluk. Er wordt geëxperimenteerd met speciale visvallen en larvenvallen, maar de zorg voor onbedoelde bijvangst is altijd een punt van zorg.

Bezoek onze leeuwvis jacht pagina voor meer informatie over gereedschap, technieken en andere overwegingen tijdens de leeuwvis jacht.

Zijn leeuwvissen gevaarlijk voor mensen? Vallen zeeduivels mensen aan?

Leeuwvissen zijn niet agressief tegen mensen en we hebben nog nooit een verhaal gedocumenteerd waarin een koraalduivel iemand aanviel. Lionfish hebben zeer zeker verwondingen veroorzaakt bij mensen uit zelfverdediging of per ongeluk. Meestal worden duikers tijdens het jagen gestoken door een koraalduivel en een spartelende koraalduivel raakt de punt van de speer kwijt en zwemt blindelings op de jager af terwijl deze probeert te ontsnappen. Duikers lopen ook het risico te worden gestoken wanneer zij proberen een koraalduivel in een zak of opslagmedium te stoppen. Duikers raken ook gewond als ze te dicht in de buurt komen van een koraalduiveljager die aan het werk is en vooral van de koraalduivel aan het eind van zijn of haar speer.

Duikers en onderwaterfotografen zijn gewond geraakt omdat ze ofwel geen koraalduivel zagen ofwel veel te dicht in de buurt kwamen van wat zij dachten dat een dociele vis was; met een lichtsnelle schok is de koraalduivel erin geslaagd een stekel of twee in de duiker te krijgen en de pijn zet zich zeer snel in. Als u op uw drijfvermogen let, zich bewust bent van uw omgeving en NOOIT zeedieren aanraakt of molesteert, voorkomt u een zeer pijnlijke les.

Hoewel zeldzaam, zijn nietsvermoedende zwemmers en baders in ondiep water bekend om per ongeluk tegen een koraalduivel te trappen of erop te stappen, waardoor ze zichzelf verwonden.

Mensen worden ook vaak gestoken door een koraalduivel wanneer ze deze hanteren na een jacht of tijdens het schoonmaken van koraalduivels voordat ze worden opgegeten. Het is gemakkelijk om onvoorzichtig te worden bij het hanteren van wat je denkt dat een dode vis is die je verrast met een laatste gewelddadige “doodschudden,” ook. Ons advies is om een koraalduivel te behandelen als een pistool: het is ALTIJD geladen totdat de stekels zijn verwijderd en op een veilige manier zijn opgeruimd.

Zijn koraalduivels giftig of giftig?

Lionvissen zijn giftig, niet giftig. Gif moet in het lichaam worden geïnjecteerd via beten, stekels, giftanden en stingers, terwijl gif moet worden ingeademd of ingeslikt (gegeten, doorgeslikt of geabsorbeerd) om enig effect te hebben. Zeeduivels hebben vlijmscherpe stekels die een krachtig neuromusculair gif op basis van eiwitten kunnen afgeven.

Waar zitten de giftige stekels? Hoeveel gevaarlijke stekels heeft een koraalduivel?

Invasieve koraalduivels (P. volitans & P. miles) hebben meestal 18 giftige stekels in totaal – 13 lange stekels in de rugvin, 1 korte stekel in elk van de buikvinnen en 3 korte stekels in de voorrand van de anaalvin.

De borstvinnen, de vinnen die de koraalduivel het vaakst uitwaaiert, en de staartvin (de staart) bevatten geen giftige stekels.

Wat gebeurt er met mij als ik door een koraalduivel gestoken word?

Symptomen van een steek van een koraalduivel zijn onder andere de vrijwel onmiddellijk optredende INTENSE pijn, gevolgd door zwelling, roodheid en blauwe plekken in het gebied van de steekwond. Secundaire symptomen van een steek van een koraalduivel kunnen zijn: kortademigheid, allergische reacties variërend van lichte symptomen tot zeer ernstige anafylaxie, duizeligheid, misselijkheid, flauwvallen en, in geïsoleerde gevallen, tijdelijke verlamming. Ernstige pijn kan enkele uren aanhouden en langzaam afnemen in de loop van 24 uur en kan dagen duren om volledig te verdwijnen.

De ernst en de duur van de symptomen kunnen direct worden gecorreleerd aan de hoeveelheid gif die is toegediend, hoe diep de stekel(s) het lichaam hebben doorboord en de “versheid” van het gif, evenals de eigen constitutie of gevoeligheid van het slachtoffer voor het gif; de eiwitketens in het gif beginnen af te breken nadat de koraalduivel is gestorven en is blootgesteld aan lucht, hitte of vriestemperaturen.

Kan ik doodgaan van een steek van een koraalduivel?

Voor een redelijk gezonde volwassene is de kans om dood te gaan zeer, zeer gering… maar misschien heb je zoveel pijn dat je het wel zou willen. Er zijn geen sterfgevallen bekend als gevolg van een steek van een koraalduivel, hoewel de mogelijkheid wel bestaat als gevolg van de effecten van shock door de hevigheid van de pijn of complicaties veroorzaakt door een infectie als deze niet behandeld wordt.

Hoe behandel ik een steek van een koraalduivel? Wat is de juiste eerste hulp bij een leeuwvissteek?

Als u duikt of freedived moet u natuurlijk zo snel mogelijk uw duik veilig beëindigen en naar een veilige en stabiele plaats gaan waar u indien nodig medische hulp kunt inroepen.

De eerste hulp en behandeling van een leeuwvissteek omvat het inspecteren van de prikwond en het verwijderen van stukjes van de stekels die mogelijk zijn afgebroken en op de injectieplaats achtergebleven zijn. Houd het bloeden onder controle en gebruik onmiddellijk het heetste water dat u kunt verdragen zonder uw huid te verbranden of te verbranden. Het beste is om het getroffen gebied onder te dompelen, maar als dat door omstandigheden of de plaats van de wond niet mogelijk is, is het gebruik van een schone, in heet water gedrenkte doek het meest effectief. Het gebruik van hotpacks of een haardroger kan ook de nodige verlichting brengen. Veroorzaak geen verdere schade door uzelf te verbranden.

Gebruik ondanks de hoeveelheid zwelling GEEN ijs- of koudekompressen totdat de pijn volledig is verdwenen – dit maakt de pijn alleen maar erger en zorgt ervoor dat u nog langer pijn zult lijden! Gewone huismiddeltjes zoals urine, azijn, zuiveringszout enz. zijn zelden effectief tegen neurotoxinen op basis van eiwitten; ze worden niet aanbevolen en moeten worden vermeden.

Indien gewenst, kan het nemen van pijnstillers zonder recept, zoals aspirine of tylenol, helpen de pijn te beheersen als u ze kunt verdragen.

Reinig de wond grondig zoals aanbevolen voor elke verwonding veroorzaakt door een zeedier of organisme om infectie te voorkomen.

Neem onmiddellijk medische hulp in als u anafylactische shock (extreme allergische reactie), kortademigheid of ademhalingsmoeilijkheden, decompressieziekte, flauwvallen vermoedt of als de pijn ondraaglijk wordt. Bovendien, als de wond geïnfecteerd lijkt of de huid rond de injectieplaats lijkt zwart te worden, te rotten of wordt weggevreten (necrose of weefseldood).

Eerlijk gezegd, is het NOOIT een slecht idee om medische hulp in te roepen bij een steek van een koraalduivel en we raden het ten zeerste aan.

Kan je koraalduivel eten? Hoe wordt koraalduivel gekookt of bereid?

Absoluut! Lionfish is heerlijk en kan op zoveel manieren bereid worden! Ceviche, sushi, sashimi (rauw), gefrituurd, gebakken, in soep… Lionfish is een zeer mild wit vlees zonder “rode lijn” dat kan worden bereid op vrijwel elke manier snapper, mahi mahi (dolfijn vis of dorade) en tandbaars kan worden bereid.

Voor meer informatie zie ons artikel over hoe koraalduivel smaakt, onze pagina over het schoonmaken en bereiden van koraalduivel en onze pagina met recepten voor koraalduivel.

Is het eten van koraalduivel gevaarlijk? Zijn koraalduivels giftig zoals kogelvis- of fugu-gerechten?

De mythe dat het eten van koraalduivels dodelijk zou zijn, klopt niet. Lionfish zijn niet giftig om te eten en er bestaat absoluut geen risico dat u omvalt en sterft doordat een koraalduivel niet goed is bereid of gekookt! Zelfs het innemen van het gif van de koraalduivel levert geen gezondheidsrisico’s op, omdat het gif vrijwel onmiddellijk wordt gedenatureerd als het in contact komt met maagzuur (hoewel wij persoonlijk bezorgd zouden zijn als vers gif in contact zou komen met open zweren of snijwonden in de mond of het tandvlees… yikes!

Lionfish zijn uiterst veilig om te eten in de meeste gebieden, echter, net als het eten van snapper, grouper, barracuda en meer dan 400 andere soorten vis geïdentificeerd als potentiële dragers voorzichtigheid moet worden betracht in die beperkte gebieden waar ciguatera visvergiftiging (CFP) is een probleem. Lokale vissers, duikers en restaurants zullen vaak op de hoogte zijn als ciguatoxines lokale visgerechten zorgen baren.

Heeft u een vraag over koraalduivels die u beantwoord wilt zien? Stuur hem ons per e-mail door hier te klikken!