Top 10 Grootste Farao’s in het Oude Egypte

De farao’s van het Oude Egypte heersten hoogtij. Zij werden zowel als goden als politieke figuren beschouwd. De farao’s erfden de kroon via de koninklijke bloedlijn, waarbij de koning, de vader, de troon na zijn dood naliet aan zijn oudste zoon. Ontelbare farao’s hebben over Egypte geheerst, waardoor het een van de grootste beschavingen ooit is geworden. Niet al deze farao’s hebben een belangrijke rol gespeeld in de vorming van de grote geschiedenis van Egypte, maar degenen die dat wel deden zijn voor altijd gemarkeerd in deze gouden periode van de geschiedenis.

De farao’s waren zo belangrijk voor hun volk dat zij werden vergeleken met Egyptische goden als Horus en Osiris, waarbij ook titels als de Zoon van Re werden gebruikt. Hun rol was zoveel meer dan alleen keizer, wat leidde tot hun goddelijke status. De bouw van de graftombe van een farao was een belangrijke taak in Egypte omdat de farao’s in het hiernamaals zegevierend herboren wilden worden. Architecten werkten hard om de graftombes te beschermen door er piramides overheen te bouwen.

Om slechts een paar van deze uitzonderlijke farao’s te erkennen, volgt hier een lijst van de top 10 aller tijden:

Hatsjepsoet (1507 – 1458 v. Chr.)

Hatsjepsoet draagt de titel van de meest succesvolle vrouwelijke farao die de troon van Egypte besteeg. Hatsjepsoet, de vijfde heerser van de 18e dynastie van Egypte, regeerde tussen 1478 en 1458 v.Chr. Als echtgenote, dochter en zuster van een koning, deelde Hatsjepsoet niet alleen de koninklijke bloedlijn maar erfde zij ook de kunst van het regeren van haar koninklijke familie. Hoewel de status van de vrouw in het oude Egypte hoog was, waren vrouwelijke farao’s zeldzaam. Aangenomen wordt dat koning Thoetmosis I wilde dat zijn dochter de troon zou erven. Na de dood van haar man nam Hatsjepsoet de troon over en regeerde meer dan 21 jaar. Zij bereikte veel meer dan veel andere farao’s tijdens hun regeerperiode hadden kunnen doen. Van het initiëren van talloze bouwprojecten tot het aanleggen van routes voor de buitenlandse handel, alles verliep soepel, en het volk genoot van de vrede onder haar regering. De beroemde tempel van Hatsjepsoet is een dodentempel die zij voor zichzelf bouwde.

Thoetmosis III (1481 v. Chr. – 1425 v. Chr.)

Thoetmosis was de erfgenaam van de 18e dynastie van Egypte en de stiefzoon van de vorige farao Hatsjepsoet. Hij was de enige zoon van koning Thoetmosis II en zou na diens dood de troon overnemen, maar omdat hij toen pas twee jaar oud was, besteeg zijn stiefmoeder Hatsjepsoet de troon en werd hij haar mederegent. Zijn heerschappij duurde 54 jaar en hij stierf op de jonge leeftijd van 56 jaar, maar zijn bijdrage aan de Egyptische beschaving wordt nog steeds beschouwd als een van de grootste. Thoetmosis, die algemeen bekend staat als de “Napoleon van Egypte”, had een lange lijst van prestaties en militaire verdiensten. De uitbreiding van het Egyptische koninkrijk onder zijn bewind was opmerkelijk. Thoetmosis werd ook beschouwd als een groot strijder die vele vijanden bevocht om Egypte en zijn volk te beschermen. Hij heeft veel bijgedragen aan de bouw van verschillende plaatsen en zijn bekendste bijdrage is de tempel van Karnak. Een van de obelisken uit deze tempel werd herbouwd als de Obelisk van Theodosius in Istanbul, Turkije. De mummie van Thoetmosis werd ontdekt in de Vallei der Koningen, waar hij begraven lag met andere farao’s van dezelfde dynastie.

Ramesses II (1303 v. Chr. – 1213 v. Chr.)

Ramesses II was de derde farao van de 19e dynastie en een van de grootste farao’s van het Nieuwe Rijk van Egypte. Egyptenaren noemen hem vaak “de Grote Voorvader”. Ramesses zou een zegevierende militaire carrière hebben gehad die het koninkrijk zeer ten goede kwam. Hij leidde verschillende militaire expedities en overwon vele vijanden zoals de Hettieten, de Syriërs en de Nubiërs. Men gelooft dat geen farao ooit zijn architectonische triomfen heeft overtroffen. Hij bouwde een groot aantal monumenten verspreid over heel Egypte, die nu een trots onderdeel vormen van het Egyptische erfgoed. Hij stierf op 90-jarige leeftijd en werd begraven in de Vallei der Koningen.

Ramesses ongewone bijdragen werden ook na zijn dood voortgezet toen zijn overblijfselen voor restauratie naar de archeologische autoriteiten in Frankrijk werden gezonden. De Egyptische ambtenaren moesten een paspoort afgeven voor het lichaam van de overleden farao om een legale en veilige terugkeer te verzekeren. De juiste documenten werden voorbereid met een paspoort waarop “Koning (overleden)” als zijn beroep stond vermeld. De mummie werd op het vliegveld ontvangen met alle militaire eer die een koning toekomt.

Amenhotep III (1391 v. Chr. – 1353 v. Chr.)

Amenhotep’s heerschappij wordt herinnerd als een van artistieke glorie en welvaart. Hij was de negende farao van de 18e dynastie en regeerde van 1391 tot 1353 v. Chr. Hij had een grote invloed op de economie van Egypte, die onder zijn bewind tot bloei kwam dankzij de gezonde handelsbetrekkingen in deze tijd. Hij leverde een grote bijdrage op het gebied van de kunst door de bouw van vele monumenten, standbeelden en stenen scarabeeën die vandaag de dag nog in goede staat zijn. Bij opgravingen werden op deze scarabeeën vele teksten gegraveerd die allerlei historische gebeurtenissen uitbeeldden. Hij wordt beschouwd als de farao met het grootste aantal eigen standbeelden.

Toetanchamon (1341 v. Chr.- 1323 v. Chr.)

De beroemdste farao aller tijden is koning Toetanchamon. Hij besteeg de troon toen hij negen of tien jaar oud was, maar zijn heerschappij duurde slechts van 1332 tot 1323 v.Chr. Hoewel de jonge koning veel religieuze hervormingen doorvoerde, was hij niet erg bekend om zijn prestaties als heerser. Zijn roem dankt hij meer aan de ontdekking van zijn bijna ongeschonden graftombe. De dood van Toetanchamon is nog steeds omstreden omdat er geen conclusies zijn getrokken over hoe hij stierf, maar zijn mummie was belangrijk voor egyptologen om waardevol onderzoek te doen naar het proces van mummificatie.

Xerxes I (519 – 465 v. Chr.)

Xerxes I, beter bekend als Xerxes de Grote was de vijfde koning van de Perzische Achaemenidische dynastie. Hij was de zoon van Darius de Grote en zijn regeerperiode duurde van 486 v. Chr. tot 465 v. Chr. Hij is in de geschiedenis vooral bekend om zijn poging Griekenland binnen te vallen in de Slag bij Thermopylae. Later in datzelfde jaar werd hij verslagen in de Slag bij Salamis, waardoor hij zijn koninkrijk moest ontvluchten. Hij staat bekend als zowel een Perzische heerser als een farao, omdat toen hij over Egypte heerste dit ook een deel van het Perzische Rijk was. Hij werd vermoord door zijn eigen commandant van de koninklijke lijfwacht. Xerxes wordt in de geschiedenisboeken niet positief afgeschilderd omdat de meeste geschiedkundige teksten door de Grieken werden geschreven die hem als een symbool van tirannie zagen.

Akhenaten (rond 1380 v. Chr. – 1334 v. Chr.)

Akhenaten, ook bekend als Amenhotep IV, was een oude farao van de 18e dynastie. Zijn heerschappij duurde van 1353 v. Chr. tot 1336 v. Chr. en was niet erg geliefd bij zijn volk vanwege de impopulaire hervormingen die plaatsvonden. De Egyptenaren waren gewend een groot aantal godheden te vereren, maar Achnaton probeerde deze religieuze traditie te veranderen in monotheïsme, of de verering van slechts één god. Deze god was Aton, een soort zonnegodheid die verwant was aan de god Ra. Het volk en de toekomstige farao’s waren zo ontdaan door deze verandering dat zij na Achnaton’s dood zijn standbeelden vernietigden en terugkeerden naar hun oude manier van aanbidden. Hij werd geschrapt van de lijst van koningen en er werd bijna geen spoor van hem gevonden tot de ontdekking van zijn overblijfselen bij Akhetaten. Later maakte zijn zoon Toetanchamon de religieuze hervormingen van zijn vader ongedaan.

Djoser (2686 v. Chr. – 2649 v. Chr.)

De stichter van het Oude Rijk, Djoser, was een farao van de negende dynastie. Hij regeerde tussen 2630 v. Chr. en 2611 v. Chr. en is vooral bekend om zijn bijdrage aan de bouw van de beroemde kalkstenen trappenpiramide in Saqqara. Het monument is een voorbeeld van grote technologische innovatie. De piramide werd gemaakt om de graftombe van farao Djoser te beschermen en werd gemaakt door enorme kalkstenen blokken op mastaba wijze op elkaar te stapelen. In de stenen zijn inscripties gegraveerd en het gebouw is een goed voorbeeld van een slimme vorm van architectuur die ondanks zijn hoogte zijn stabiliteit niet verloor. Het bouwwerk werd na de dood van Djoser voltooid door zijn ambtenaar, Imhotep.

Khufu (2589 v. Chr. – 2566 v. Chr.)

De tweede farao van de vierde dynastie, Khufu, was ook bekend als Khnum Khufu. Hij behoorde tot het Oude Rijk en regeerde van ongeveer 2589 v. Chr. tot 2566 v. Chr. Er zijn niet veel historische teksten die Khufu’s regeerperiode beschrijven, maar zijn grootste bijdrage aan de Egyptische beschaving was de Grote Piramide van Gizeh. Het is de oudste en grootste van alle piramiden die zich op het Gizeh-complex bevinden. Haar opmerkelijke architectuur getuigt van de onberispelijke bouwtechnieken die in het oude Egypte werden gebruikt. De piramide is opgebouwd uit kalksteen en lemen bakstenen en werd gebouwd als mortuarium voor de farao Khufu. Hij heeft drie kamers en de Grote Galerij. Men gelooft dat de kamers gevuld waren met kostbare juwelen en kunstvoorwerpen die al lang geleden zijn gestolen.

Cleopatra VII (69 v. Chr.-30 v. Chr.)

Cleopatra VII of Cleopatra Philopator was de laatste farao van het Ptolemeïsche Koninkrijk. Zij was geen inheemse Egyptische, maar de dochter van de Macedonische generaal Ptolemaeus I Soter. Haar regeerperiode duurde van 51 tot 30 v. Chr. en zij ontpopte zich tot een eminent leider. Onder haar bewind bloeide het Egyptische koninkrijk op en werden verschillende hervormingen ingevoerd om de Egyptische economie te verbeteren. Haar buitenlandse betrekkingen, zowel persoonlijk als politiek, bleken van grote waarde te zijn voor het koninkrijk en leidden tot veel voorspoedige buitenlandse handel.

Het regeren van Egypte was nooit een gemakkelijke taak voor haar omdat haar troonsbestijging werd aangevochten door haar eigen broer. Ze was een slimme en bekwame keizer, maar op 39-jarige leeftijd pleegde ze zelfmoord, hoewel nog niet bewezen is op welke manier. De laatste heersende farao van Egypte heeft een grote invloed gehad op literatuur en toneel, met vele toneelstukken, documentaires, drama’s en films die over haar leven zijn gemaakt.

Na de dood van Cleopatra VII kwam er een einde aan het Egyptische Rijk.

Deze lijst bevat enkele van de grootste en bekendste namen uit het oude Egypte. Sommigen van hen hebben misschien geen bijzondere bijdragen geleverd, maar hun prominente plaats in de geschiedenis en hun populariteit maakt hen superieur aan vele andere farao’s, waarvan er veel te veel zijn om op te noemen. Elke dynastie is wel ergens om bekend tijdens deze lange beschaving en de individuele gezichten van de farao’s karakteriseren elke bepaalde periode. Hun veroveringen en hun bijdragen aan de kunst en het onderwijs dragen allemaal bij aan het rijke erfgoed van Egypte.

Elke farao die op deze lijst is gekomen, heeft een enorme historische rijkdom overgedragen aan toekomstige generaties, en dankzij de farao’s is Egypte nu een toeristische trekpleister geworden voor mensen van over de hele wereld. Iedereen wil getuige zijn van de enorme culturele erfenis die de farao’s hebben nagelaten. Zij kunnen inderdaad worden beschouwd als de architecten van een Egypte dat nog steeds onder ons is.