Nawet jak ludzie są teraz zmuszani do dystansu społecznego, aby uniknąć zarażenia koronawirusem – sytuacji uważanej za stresującą dla wielu – niektórzy ludzie unikają sytuacji społecznych nawet w codziennych okolicznościach. Unikanie społeczne jest znakiem rozpoznawczym wielu chorób psychicznych, w tym depresji i zaburzeń lękowych, jak również autyzmu.
Efektywne metody leczenia tych objawów pozostają nieuchwytne, z większością terapii pracujących tylko dla ułamka ludzi, którzy cierpią z powodu tych chorób. Naukowcy z University of California w Davis badali rolę oksytocyny, neuroprzekaźnika produkowanego w podwzgórzu, o którym wiadomo, że odgrywa ważną rolę w zachowaniach społecznych u różnych gatunków. Analizując zachowanie myszy otrzymujących różne terapie, uzyskali wgląd w to, czy oksytocyna może być dobrym celem dla przyszłych terapii farmakologicznych, które mogłyby złagodzić wycofanie społeczne w chorobach psychicznych.
Co ciekawe, oksytocyna czasami redukuje zachowania związane z lękiem społecznym, ale innym razem zwiększa lęk społeczny, powiedzieli naukowcy. W tym badaniu, naukowcy skupili się na identyfikacji ścieżek mózgowych, które pośredniczą w zmniejszających lęk efektach oksytocyny. Aby to osiągnąć, badacze testowali efekty różnych związków farmaceutycznych, które albo aktywowały, albo blokowały aktywność oksytocyny w jądrze akumbrii, części mózgu znanej z kontroli motywacji.
„W przeciwieństwie do SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, klasa leków przeciwdepresyjnych), które potrzebują co najmniej czterech tygodni, aby wykazać pozytywne efekty, związki farmakologiczne zmieniające aktywność oksytocyny wykazują szybko działające efekty na zachowanie”, powiedziała Alexia Williams, doktorantka, która jest głównym autorem badania. „To sprawia, że oksytocyna jest ekscytującym neuroprzekaźnikiem do badania. Naszym celem było lepsze zrozumienie potencjalnych właściwości oksytocyny zmniejszających lęk.”
Badanie zostało opublikowane w zeszłym miesiącu w czasopiśmie Neuropsychopharmacology i wyróżnione komentarzem.
Badacze odkryli, że po tym jak myszy kalifornijskie doświadczyły negatywnych interakcji społecznych, miały mniejszą ekspresję genu receptora oksytocyny. Zazwyczaj te negatywne interakcje wywołują również stan lęku społecznego, w którym myszy unikają innych myszy. W tym badaniu naukowcy wykazali, że kiedy aktywność oksytocyny została zablokowana, myszy wykazywały unikanie społeczne, nawet jeśli nie doświadczyły negatywnych interakcji społecznych. Podczas badania myszy, które doświadczyły negatywnych interakcji społecznych, naukowcy odkryli, że zwiększenie aktywności oksytocyny zmniejszyło zachowania związane z unikaniem kontaktów społecznych. Chociaż myszy te były narażone na stres, leczenie farmakologiczne doprowadziło do normalnych zachowań społecznych, tak jakby nie były one narażone na stres. Myszy, Williams wyjaśnił, są gatunkiem społecznym i normalnie wolą wchodzić w interakcje z innymi myszami.
„To przyczynia się do wyraźniejszego obrazu tego, jak obwody neuronalne, które wpływają na zachowania społeczne, są dotknięte przez stres. Zmiany w obwodach neuronalnych mogą prowadzić do pewnych zachowań, które okazały się trudne do leczenia dla wielu osób zmagających się z zaburzeniami psychicznymi,” powiedziała.
Wyniki z podstawowych badań naukowych, takich jak ten, mogą kierować rozwojem farmakoterapii, aby skutecznie leczyć osoby cierpiące na zaburzenia lękowe, naukowcy powiedzieli.
„Mamy nadzieję, że poprzez wyjaśnienie roli oksytocyny w zachowaniach lękowych na poziomie molekularnym, że możemy zacząć rozumieć jej realistyczny potencjał jako nowego terapeuty” powiedział Williams.
Współautorzy to, z UC Davis, Brian Trainor, profesor psychologii i afiliowany członek wydziału z Center for Neuroscience, a także dyrektor Behavioral Neuroendocrinology Lab w UC Davis; badacze Natalia Duque-Wilckens, Stephanie Ramos-Maciel, Katharine Campi, Shanu K. Bhela, i Christine K. Xu, wszyscy w Departamencie Psychologii; Kenneth Jackson, mikrobiolog, i Patricia A. Pesavento, profesor w Departamencie Patologii, Mikrobiologii i Immunologii, School of Veterinary Medicine; Bice Chini, Instytut Neuronauki Narodowej Rady Badawczej i NEUROMI Mediolańskie Centrum Neuronauki, Uniwersytet Milano-Bicocca, Mediolan, Włochy.
Badanie zostało sfinansowane przez Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego.
