Oznaki choroby psychicznej u kobiet: Lęk i Depresja

Zbyt często zaburzenia nastroju u kobiet są traktowane jako złe samopoczucie lub drażliwość z powodu „tej pory miesiąca”. Rola kobiet w wielu kulturach nadal releguje lwią część pracy wokół domu – gotowanie, sprzątanie, pranie, opieka nad dziećmi, itp. – kobietom, mimo że muszą one również pracować poza domem. Dodaj do tego dyskryminację w miejscu pracy, niższe płace i obawy o bezpieczeństwo osobiste i to mały cud, że więcej kobiet nie wykazuje oznak depresji lub lęku, lub gorzej.

Każdy doświadcza złych nastrojów i ma złe dni. Posiadanie dziwacznych lęków lub nerwów przed stresującymi wydarzeniami jest również całkiem normalne. Jak możesz powiedzieć, kiedy ty lub ktoś, kogo kochasz, przekroczył linię, od zwykłego przypadku „the blues” do klinicznej depresji? Czy Twoja najlepsza przyjaciółka jest po prostu zdenerwowana, czy też ma rzeczywiste zaburzenia lękowe? Oto kilka podstawowych pytań, które mogą pomóc w rozróżnieniu normalnych nawyków lub dziwactw od rzeczywistej choroby psychicznej.

Depresja

Stres, hormony lub inne wyzwania życiowe mogą osiągnąć punkt krytyczny, w którym czujesz się przytłoczony przez pewien okres czasu. Jak możesz stwierdzić, że masz do czynienia z depresją, a nie tylko z normalną reakcją na trudne sytuacje? Przyjrzyjmy się całemu twojemu tygodniowi i postarajmy się być obiektywni.

• Ogólne funkcjonowanie jest jedną z ważnych wskazówek diagnostycznych. Czy poszedłeś do pracy, czy poszedłeś na chorobowe? Czy brałeś udział w jakichkolwiek działaniach społecznych? Niski nastrój może sprawić, że poczujesz się tak, jakbyś nie mógł wstać z łóżka, ale uda ci się przeciągnąć dzień. Osoby z depresją kliniczną mogą w rzeczywistości nie wstawać z łóżka i często przechodzą okresy, w których ich funkcjonowanie jest upośledzone w co najmniej jednym obszarze.
• Problemy ze snem są niezwykle powszechne w przypadku osób cierpiących na depresję. U kobiet zmagających się z depresją może wystąpić zarówno bezsenność, jak i „hipersomnia” (nadmierne spanie, spanie przez zbyt dużą liczbę godzin). Ile godzin spała Pani każdego dnia w ciągu ostatniego tygodnia?
• Depresja wpływa również na apetyt, a to znów może prowadzić do jednej ze skrajności: niejedzenia lub przejadania się. Czy jadł/a Pan/i codziennie? Czy pomijałeś/aś posiłki, ponieważ po prostu nie miałeś/aś apetytu? Czy przejadałeś się?
• Twoje myśli mogą być również ważną wskazówką diagnostyczną. Treść twoich myśli, a także „styl” myślenia mogą wskazywać na depresję kliniczną. O czym ostatnio myślałeś? Czy zauważasz, że bez względu na to, od jakiej myśli zaczynasz, wydaje się ona prowadzić z powrotem do myśli o bezwartościowości lub wstydu i poczucia winy? Jak wyglądała twoja koncentracja? Czy utknąłeś w rutynie, jeśli chodzi o twoje myślenie, powtarzając w kółko te same myśli? Czy też zmagałaś się z myśleniem w ogóle?

Anxiety

Normal nervousness about things that trigger anxiety is an annoying but expectable part of life. Zaburzenia lękowe mogą być naprawdę wyniszczające. Diagnozowanie zaburzeń lękowych można rozpocząć od dokładnego zbadania swojego ostatniego tygodnia lub dwóch.

• Jak wyglądało Twoje ogólne funkcjonowanie? Czy chodziłeś do pracy, spotykałeś się z przyjaciółmi, robiłeś coś fajnego ze swoim partnerem lub dziećmi? Czy zdenerwowanie powstrzymuje Pana/Panią od wykonywania czynności, które musi Pan/Pani wykonywać (takich jak chodzenie do pracy lub prowadzenie samochodu)?
• Czy miał/a Pan/Pani jakiekolwiek epizody problemów fizycznych – przyspieszone bicie serca, pocenie się, mdłości lub omdlenia? Bóle głowy? Biegunka lub inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe? Jak szybko pojawiały się te epizody? Czy zauważył/a Pan/i, że są one związane z czymś szczególnym?
• Czy jest Pan/i bardziej nerwowy/a w porze snu? Czy ma Pan/Pani trudności z zasypianiem?
• O czym najczęściej Pan/Pani myśli? Czy zmaga się Pan/Pani z lękami lub czy stale się Pan/Pani czymś martwi? A co z koncentracją i podejmowaniem decyzji – czy potrafisz odłożyć na bok swoje zmartwienia i funkcjonować intelektualnie, podejmując decyzje w domu lub w pracy? Czy też martwi się Pan/Pani prawie cały czas, nawet kiedy musi się Pan/Pani skupić na innych rzeczach?
• Czy opisałby Pan/Pani siebie jako niespokojnego lub spiętego? Czy zaciskasz szczękę lub napinasz mięśnie, nie zdając sobie z tego sprawy?

Choroby psychiczne, takie jak depresja i lęk, nie są jedynie niewygodne lub niekomfortowe. Zaburzenia te mają głęboki wpływ na funkcjonowanie, co sprawia, że niewiarygodnie trudno jest chodzić do pracy, szkoły czy na spotkania towarzyskie. Mogą mieć wpływ na rodzicielstwo, a przyjaźnie i związki romantyczne mogą również stać się napięte. Kobiety zmagające się z nieleczoną depresją, na przykład, mogą mieć tak mało energii, że będą spać nawet 18 godzin na dobę. Nieleczone zaburzenia lękowe mogą prowadzić do agorafobii – ponownie, wpływając na niemal każdy aspekt życia danej osoby. I zarówno lęk i depresja mogą być śmiertelne, jak wpływ na myśli może prowadzić do przekonania, że samobójstwo jest jedyną opcją.

Dla niektórych kobiet, zdiagnozowano depresję i / lub lęk może również prowadzić do poczucia winy i wstydu. Kiedy jesteś odpowiedzialny za innych, ale walczysz, aby czuć się normalnie lub dobrze o sobie, to czuje się jak porażka. Wiele kobiet przyznaje się do poczucia winy i wstydu z powodu braku lepszej opieki nad sobą i/lub członkami rodziny.

Uczucie poprawy może wydawać się wyzwaniem nie do pokonania, ale leczenie może naprawdę odmienić życie. Podejścia terapeutyczne takie jak Dialektyczna Terapia Zachowania (DBT) i Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT) zostały dobrze zbadane, a badania pokazują bardzo pozytywne wyniki. Możliwe jest nie tylko przetrwanie, ale i rozwój pomimo zdiagnozowania choroby psychicznej, takiej jak depresja czy lęk.