Can ADHD Symptoms be Feigned?
Aby „zrobić długą historię krótką”, jak mówi powiedzenie, zgodnie z dostępnymi badaniami, objawy ADHD mogą być łatwo udawane, szczególnie gdy objawy są oceniane za pomocą list kontrolnych. Są to wnioski z pięciu dostępnych badań, które zlokalizowaliśmy w bazach danych PsycINFO i PubMed, i zgłaszają one spójne ustalenia.
W najwcześniejszym badaniu, które mogliśmy zlokalizować, Quinn3 zbadał dwie grupy studentów college’u, jedną grupę z ADHD (n=16) i drugą grupę składającą się z przygotowanych malingerers (n=44). Podczas testów na ADHD, malingerzy byli w stanie z powodzeniem sfałszować pozytywne wyniki na skali dla dzieciństwa i obecnych objawów (tj. Skali Oceny Zachowania ADHD), ale nie na Zintegrowanym Wizualnym i Słuchowym Teście Ciągłego Wykonywania.
W publikacji z 2007 roku, Fisher4 zbadał zdolność studentów college’u do fałszowania wyników testów na dwóch indywidualnych ocenach ADHD. Kiedy podano ADHD Behavior Checklist i College ADHD Response Evaluation, fałszerze byli w stanie symulować wyniki ADHD na 77 i 93 procentach pozycji, odpowiednio. Żadna ze skal nie była bardziej skuteczna niż druga w zapobieganiu fałszywym pozytywom.
W kanadyjskim badaniu z 2007 roku, Harrison et al5 zbadali 70 studentów college’u (35 kontroli i 35 udających) i porównali ich z 72 osobami w archiwalnej bazie danych z potwierdzoną diagnozą ADHD. W tym badaniu, podczas gdy badacze znaleźli pewne różnice między podgrupami w ich odpowiedzi na Skalę Oceny ADHD Connersa dla dorosłych i Woodcock Johnson Psychoeducational Battery-III, doszli do wniosku, że objawy ADHD mogą być łatwo sfabrykowane, zwłaszcza gdy diagnoza opiera się wyłącznie na danych z listy kontrolnej objawów.
W badaniu z 2008 roku Frazier i wsp.6 podzielili 98 studentów college’u na następujące trzy grupy badawcze: kontrole, symulanci ADHD i symulanci zaburzeń czytania. W tym badaniu, nie było specyficznych środków ADHD do podrobienia; innymi słowy, symulacja diagnozy ADHD nie została faktycznie przetestowana. Jednakże trzy grupy badawcze wykazały identyfikowalne wzorce/różnice w Profilu Wskaźnika Uważności i Teście Uważności Objawów Wiktorii, sugerując, że fałszerze ADHD mogą być wykryci przy użyciu tych środków.
W badaniu z 2010 roku Booksh i wsp.7 podzielili 110 studentów college’u na grupy kontrolne i osoby popełniające błędy w czytaniu. Podobnie jak w badaniu Harrisona i wsp,5 grupy te zostały następnie porównane z archiwalną próbą 56 studentów, u których wcześniej zdiagnozowano ADHD. Badacze podawali dziewięć różnych ocen; co najmniej cztery z tych pomiarów były zaprojektowane w celu zbadania diagnozy ADHD. Pod koniec badania, naukowcy stwierdzili, że „… nie udało się znaleźć spójnych znaczących różnic w wydajności między osobami z ADHD i tych symulujących …”. W wyniku tych ustaleń, autorzy podkreślają znaczenie uzyskania informacji diagnostycznych z wielu źródeł, w tym raport własny, ocena obiektywna, ocena obserwacyjna, i / lub raporty przez innych.
W ostatnim artykule badawczym, że byliśmy w stanie zlokalizować, Soliman i wsp.8 podzielił 80 studentów college’u do następujących trzech grup badawczych: kontrole (n=14), faker (n=30), i studentów z prawdziwym ADHD (n=29). Jednym z najbardziej interesujących aspektów tego badania była jasność w sekcji procedury tego raportu w odniesieniu do rzeczywistego szkolenia grupy faker. Fakerzy otrzymali tylko pięć minut na zapoznanie się z krótkim scenariuszem klinicznym, przejrzenie informacji internetowych, które zostały przedstawione jako pseudo-strona internetowa i zrobienie notatek. Po tym krótkim treningu, wszyscy uczestnicy przystąpili do obszernej baterii testów (w sumie 12). Podobnie jak poprzedni badacze, badacze stwierdzili, że listy kontrolne objawów (np. Skala Oceny ADHD, Skala Oceny ADHD dla Dorosłych Connersa-Self-Rating Form Long) były szczególnie podatne na fałszowanie.
Co możemy wywnioskować z tych badań? Po pierwsze, listy kontrolne symptomów ADHD są łatwe do podrobienia. Po drugie, dość wyrafinowane materiały testowe są wymagane do wykazania niespójności w testach, które wskazywałyby na udawanie objawów ADHD. Podczas gdy ocena dla niespójności jest uspokajająca, można się zastanawiać, czy wymagana wiedza administracyjna, czas i koszty tych testów mogą być realnie podjęte w środowisku akademickim z dużą liczbą studentów. Po trzecie, zgodnie z danymi Solimana i wsp.8 przygotowanie się do pokonania testu ADHD zajmuje osobie bardzo mało czasu.
.
