Dywinacja i wróżenie z przyszłości są szeroko akceptowane w ogólnej populacji, nawet jeśli nie ma naukowych dowodów na poparcie metod lub wyników uzyskanych w próbach przewidywania przyszłości. W rzeczywistości, będąc w stanie uzyskać dostęp do przebłysków przyszłych ram czasowych przeciwstawiają się ogólnie przyjętej koncepcji, że czas jest stale rozwijającym się wymiarem, w którym jesteśmy obecni w danej chwili. Prekognitywna natura niektórych snów była badana obszernie w jego przełomowej książce, Eksperyment z czasem. W tej książce, po dyskusji na temat funkcjonowania mózgu, w której Dunne wyjaśnia paralelizm umysł-mózg i podkreśla problem subiektywnego doświadczenia, podaje anegdotyczne relacje z prekognitywnych snów, które, w przeważającej części, sam doświadczył. (odniesienie) Pierwszy z nich miał miejsce w 1898 roku, w którym śniło mu się, że jego zegarek zatrzymał się o dokładnej godzinie, zanim się obudził i odkrył, że faktycznie tak się stało. Późniejsze sny wydawały się przepowiadać kilka dużych katastrof; wybuch wulkanu na Martynice, pożar fabryki w Paryżu i wykolejenie pociągu ekspresowego Flying Scotsman z nasypu zbliżającego się do mostu kolejowego Forth w Scotland.
Dunne opowiada, jak starał się nadać sens tym snom, dochodząc powoli do wniosku, że przewidywały one wydarzenia z jego własnej przyszłości, takie jak czytanie relacji w gazecie o katastrofie, a nie przewidywanie samej katastrofy. Aby udowodnić to w sposób satysfakcjonujący dla siebie, opracował eksperyment, który nadaje książce jej tytuł. Zapisywał on szczegóły swoich snów na jawie, a następnie wracał do nich i porównywał je z późniejszymi wydarzeniami. Namówił również kilku przyjaciół, aby spróbowali tego samego eksperymentu, jak również eksperymentował na sobie z budzącymi się rewerencjami zbliżającymi się do stanu hipnagogicznego. Opierając się na wynikach, twierdził, że wykazały one, iż takie prekognitywne fragmenty były powszechne w snach, nawet że były one zmieszane w równym stopniu z przeszłymi wspomnieniami i dlatego były trudne do zidentyfikowania aż do czasu po wydarzeniu, które przewidywały. Wierzył, że śniący umysł nie był przyciągany do teraźniejszości, jak to było podczas czuwania, i był w stanie postrzegać wydarzenia w przeszłości i przyszłości z równą łatwością.
W jego książce, Limitless Mind, Russell Targ, światowej sławy specjalista w zdalnym widzeniu, ma kilka bardzo interesujących rzeczy do powiedzenia o prekognitywnych snach:
„Prekognitywne sny są prawdopodobnie najczęstszym psychicznym zdarzeniem w życiu przeciętnej osoby. Sny te często dają nam wgląd w wydarzenia, które będziemy przeżywać następnego dnia lub w niedalekiej przyszłości. W rzeczywistości wierzę, że sen prekognitywny może być spowodowany przez doświadczenie, które mamy w tym przyszłym czasie. Na przykład, jeśli masz sen o słoniu przechodzącym przed twoim oknem, a budzisz się następnego ranka i znajdujesz paradę cyrkową prowadzoną przez słonia idącą ulicą, powiedziałbym, że sen o słoniu z poprzedniej nocy był spowodowany twoim doświadczeniem zobaczenia słonia następnego ranka. Jest to przykład wpływu przyszłości na przeszłość – co nie jest tak dziwne, jak się wydaje, gdy uświadomimy sobie, że wszyscy jesteśmy ponadczasową świadomością. Istnieje ogromna liczba dowodów na poparcie tego modelu przyczynowości. Jednak to, co nie może się zdarzyć, to przyszłe wydarzenie zmieniające przeszłość. Nic w przyszłości nie może spowodować czegoś, co już się wydarzyło, aby się nie wydarzyło.”
„Aby wiedzieć, że sen jest prekognitywny, musisz rozpoznać, że nie jest on spowodowany przez pozostałości mentalne z poprzedniego dnia, przez twoje życzenia, lub przez lęki. Prekognicyjne sny mają niezwykłą jasność i często zawierają dziwaczny lub nieznany materiał. Eksperci od snów lubią mówić o preternaturalnej (niesamowitej) jasności snów prekognicyjnych. To nie są sny o spełnianiu życzeń lub sny o niepokoju. Na przykład, jeśli jesteś nieprzygotowany do egzaminu i śni ci się, że go oblejesz, nie uważamy tego za prekognicję, ale za zwykłą przyczynę i skutek. Z drugiej strony, jeśli odbyłeś setki lotów samolotem przez wiele lat bez lęku, a potem masz przerażający sen o katastrofie, możesz chcieć przemyśleć swoje plany podróży.”
„Sen jest tylko prognozą wydarzeń, które mają nastąpić w przyszłości, chyba że zrobisz coś aby je zmienić w oparciu o informacje zawarte we śnie. Takie działanie nie fałszuje prognozy. Nie ma tu żadnego paradoksu. W tym przypadku jest to sen o prawdopodobnej przyszłości, która się nie urzeczywistnia. Inne pytanie może brzmieć: „Jak mogę śnić o byciu w katastrofie lotniczej lub kolizji, a później dowiedzieć się, że właśnie takie zdarzenie miało miejsce, ale beze mnie w nim?”. Odpowiedź tutaj jest zupełnie inna. Śnisz o prawdziwej katastrofie, w której nie bierzesz udziału, a następnie dramatyzujesz wydarzenia w swoim śnie, aby włączyć do niego siebie. Powiedzielibyśmy, że przerażająca katastrofa, która faktycznie ma miejsce może być bodźcem lub przyczyną snu z poprzedniej nocy. Nazywa się to retrocausality i może być podstawą większości prekognicji.”
