Opis
Przewód ślinianki przyusznej (ductus parotideus; przewód Stensena) ma około 7 cm długości. Rozpoczyna się licznymi odgałęzieniami z przedniej części gruczołu, przecina żwacz, a na przedniej granicy tego mięśnia skręca do wewnątrz prawie pod kątem prostym, przechodzi przez ciało tłuszczowe policzka i przebija policzek; następnie biegnie przez krótką odległość ukośnie do przodu między policzkiem a błoną śluzową jamy ustnej i otwiera się na ustnej powierzchni policzka małym otworem, naprzeciwko drugiego górnego zęba trzonowego. Przechodząc przez żwacz, otrzymuje przewód części dodatkowej; w tej pozycji leży między gałęziami nerwu twarzowego; część dodatkowa gruczołu i tętnica poprzeczna twarzy znajdują się nad nim. Przewód ślinianki przyusznej jest gęsty, jego ściana jest znacznej grubości; jego kanał jest mniej więcej wielkości pióra kruka, ale w jego otworze na ustnej powierzchni policzka jego światło jest znacznie zmniejszone w wielkości. Składa się z grubego zewnętrznego płaszcza włóknistego, który zawiera włókna kurczliwe, oraz z wewnętrznego lub śluzowego płaszcza wyścielonego krótkim nabłonkiem kolumnowym.
.
