Sarajewo 1984 Zimowe Igrzyska Olimpijskie, festiwal lekkoatletyczny zorganizowany w Sarajewie, Jugosławia, który odbył się w dniach 8-19 lutego 1984 roku. Igrzyska w Sarajewie były 14. odsłoną Zimowych Igrzysk Olimpijskich.
Przyznanie 14. Zimowych Igrzysk Olimpijskich Sarajewu (obecnie w Bośni i Hercegowinie) zaskoczyło wielu, w tym gospodarza, który zabrał się do pracy, budując nowe obiekty i ulepszając inne, aby pomieścić Igrzyska. Wybór Sarajewa okazał się jednak trafny, ponieważ Igrzyska w 1984 roku uświetniło pojawienie się mniejszych krajów. W celu zachęcenia do udziału, Międzynarodowy Komitet Olimpijski zgodził się pokryć koszty jednego mężczyzny i jednej kobiety z każdego kraju. Egipt, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Monako, Puerto Rico i Senegal zadebiutowały na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich, a w Sarajewie rywalizowała rekordowa liczba narodowych komitetów olimpijskich (49). Olimpiada była triumfem Jugosławii.
Większość emocji związanych z Igrzyskami wystąpiła w zawodach łyżwiarstwa figurowego. Zdobywcy złotego medalu, tancerze na lodzie Jayne Torvill i Christopher Dean (Wielka Brytania) na nowo zdefiniowali ten sport swoją hipnotyzującą interpretacją Boléro Maurice’a Ravela. W zawodach kobiet zadebiutowała na olimpiadzie Katarina Witt (Niemcy Wschodnie), która nieznacznie pokonała broniącą tytułu mistrzynię świata Rosalynn Sumners (USA), zdobywając złoty medal. W rywalizacji mężczyzn Scott Hamilton (USA) wyprzedził Briana Orsera (Kanada), zdobywając złoto. Tytuł dla par zdobyli Sowieci Oleg Vasilyev i Yelena Valova.
Na stokach, drużyna narciarska USA odniosła szczególny sukces. Amerykanin Bill Johnson zdobył pierwszy w historii USA złoty medal w zjeździe. W slalomie mężczyzn bracia bliźniacy Phil i Steve Mahre (USA) zdobyli odpowiednio złoto i srebro. Debbie Armstrong (USA) wygrała swój pierwszy i jedyny międzynarodowy wyścig, zdobywając złoto w slalomie gigancie. W zawodach alpejskich nie wzięli udziału złoci medaliści z 1980 roku Ingemar Stenmark (Szwecja) i Hanni Wenzel (Liechtenstein), którzy zostali uznani za profesjonalistów i w związku z tym otrzymali zakaz udziału w zawodach olimpijskich.
Najbardziej utytułowanym sportowcem w Sarajewie była narciarka klasyczna Marja-Liisa Hämäläinen (Finlandia), która zdobyła trzy złote medale i jeden brązowy. W konkursie skoków narciarskich, Fin Matti Nykänen wygrał na dużej skoczni z największym marginesem w historii Olimpiady. Dodał również srebrny medal w zawodach na skoczni normalnej.
Kobiety z Niemiec Wschodnich zdominowały zawody łyżwiarstwa szybkiego, prowadzone przez Karin Enke (dwa złote i dwa srebrne medale), Andreę Schöne (jedno złoto i dwa srebra) oraz Christę Luding-Rothenburger (jedno złoto). W zawodach mężczyzn Gaétan Boucher (Kanada) zdobył dwa złote medale i jeden brązowy.
Związek Radziecki odzyskał tytuł w hokeju na lodzie, aby wyrównać rekord Kanady sześciu złotych medali olimpijskich w tym sporcie. Sowieci byli prowadzeni przez wybitnego bramkarza Vladislava Tretiaka, który wpuścił tylko pięć goli w siedmiu meczach. To był jego trzeci złoty medal.
