Przez dziesięciolecia klinicyści polegali na ograniczonej liczbie leków, w tym sulfonylomocznikach i metforminie, aby pomóc pacjentom z cukrzycą typu 2. Jednak w ciągu ostatnich 20 lat dostępnych jest coraz więcej leków obniżających stężenie glukozy w leczeniu cukrzycy.
Opcje te pochodzą z 4 klas leków – inhibitorów peptydazy dipeptydylowej-4 (DPP4I), inhibitorów kotransportera glukozy sodowej-2 (SGLT2I), agonistów receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP1RA) i pramlintydu – których zaletą jest stosowanie nowych mechanizmów działania.
FDA zatwierdziła ponad 20 nowych leków z tych klas, a uwzględnienie preparatów łączonych o stałej dawce znacznie zwiększa tę liczbę. Stanowi to wyzwanie podczas edukacji pacjentów na temat ich cukrzycy i schematów leczenia, ze względu na samą ilość nazw i różne mechanizmy działania.
W artykule w Journal of the Pakistani Medical Association przedstawiono prosty schemat organizacyjny, który może pomóc farmaceutom w nauczaniu innych – pacjentów, studentów i innych specjalistów – jak działają te leki.
Dostępny bezpłatnie artykuł zawiera schemat, który dzieli leki na 3 grupy:
– Sekretygatory insuliny, o charakterze bezpośrednim (sulfonylomoczniki i meglitinidy) i pośrednim (GLP1RA i DPP4i)
– Leki uwrażliwiające na insulinę, o charakterze bezpośrednim (metformina i pioglitazon) i pośrednim (pramlintid i bromokryptyna)
– Reduktory obciążenia pokarmowego, inhibitory wchłaniania (inhibitory alfa-glukozydazy, Zrozumienie, że leki te działają w różny sposób, może pomóc lekarzom i pacjentom zaakceptować stosowanie więcej niż jednego leku w leczeniu podwyższonego stężenia hemoglobiny glikowanej (A1C) i zachęcić do racjonalnego stosowania leków, sugerując, w jaki sposób lekarze mogą przepisywać synergistyczne kombinacje oparte na sposobie działania. Tabela klasyfikuje leki, aby pomóc wyjaśnić, czy mają one podobne efekty kliniczne w oparciu o ich mechanizmy działania.
Pomimo że większość leków w tych klasach jest plejotropowa (działa na wiele układów) i ma wiele mechanizmów działania, autor wykorzystuje podstawowy sposób działania, aby umieścić klasę leków w wyznaczonym kwadracie.
Przyjazna dla użytkownika tabela będzie mile widzianym dodatkiem do materiałów doradczych, a farmaceuci mogą wykorzystać ją jako podstawę do bardziej wszechstronnego narzędzia, które obejmuje nazwy leków.
.
