The Enduring Myth of 'Complicated’ Female Sexuality

Przez całą historię nauki, męska anatomia była uważana za punkt odniesienia, mówi Sari van Anders, PhD, profesor psychologii, gender studies i neuroscience na Queen’s University. „W prawie wszystkich obszarach badań mężczyźni są rozumiani jako ludzie, a kobiety jako płeć lub szczególny przypadek” – mówi. „Tak więc, rzeczy mogą wydawać się 'skomplikowane’, gdy różnią się od standardu.”

Wczesne badania nad seksualnością kobiet, takie jak były, były uważane za nieistotne lub tabu. Przez dziesięciolecia kobiety były w dużej mierze wykluczone z badań klinicznych. W 1953 roku, kiedy Alfred Kinsey opublikował swoją książkę Sexual Behavior in the Human Female, która zawierała prawie 6000 osobistych wywiadów z kobietami na temat ich aktywności seksualnej, takich jak praktyki masturbacyjne i przedmałżeńska aktywność seksualna, reakcja opinii publicznej była tak intensywna, że doprowadziła do dochodzenia kongresowego w sprawie finansowania Kinseya.

Ponieważ wiele wpływowych badań nad seksem przeprowadzono tylko na mężczyznach, zakładano, że sposób, w jaki pożądanie przejawia się u mężczyzn, jest również sposobem, w jaki prezentuje się u kobiet. We wczesnych latach 2000, podczas zajęć z neuroanatomii na poziomie magisterskim, van Anders – wówczas studentka – zauważyła, że wszystkie diagramy anatomicznych map nerwów, które miała na zajęciach, przedstawiały mężczyzn. Jak twierdzi, nie miało to większego znaczenia dla większej części ciała, ale jeśli chodzi o zakończenia nerwowe i doznania fizyczne, „genitalia często różnią się dość wyraźnie pomiędzy kobietami i mężczyznami”. Kiedy van Anders podeszła do instruktora po zajęciach i zapytała, czy te same reakcje nerwowe są prawdziwe u kobiet, mówi, że nie miał on ostatecznej odpowiedzi. „Powiedział coś w rodzaju mieszanki, 'Tak, chyba? Kto wie? Kogo to obchodzi? Oczywiście.”

Nie było aż do lat 90-tych i 2000, że naukowcy zaczęli poważnie badać seksualność kobiet, mówi Samantha Dawson, PhD, pracownik podoktorski w Couples and Sexual Health Research Lab na Uniwersytecie Dalhousie. Nawet wtedy, gdy dane zaczęły wykazywać rozbieżności między mężczyznami i kobietami w kwestii podniecenia, niespodziewane odkrycia nie były dalej badane – mówi Dawson. Kobiety były po prostu określane jako „bardziej skomplikowane lub mniej intuicyjne.”

Zauważając brak literatury na temat kobiecej seksualności, dr Nan Wise, psychoterapeutka, neuronaukowiec i terapeutka seksualna, postanowiła sama zająć się tym niedopatrzeniem. Aby zbadać reakcję kobiecego mózgu na bodźce genitalne, wykonała skany mózgu metodą fMRI u 11 kobiet, aby ustalić, które części mózgu zostały aktywowane przez samostymulację łechtaczki, pochwy, szyjki macicy i sutków. Do czasu badań Wise’a, mapowanie sensoryczne było wykonywane tylko na mężczyznach, w wyniku czego naukowcy nie byli pewni, czy części mózgu, które korelowały ze stymulacją żeńskich narządów płciowych były takie same jak te związane ze stymulacją męskich narządów płciowych.

W 2011 roku Wise i jej zespół opublikowali swoje wyniki, które zidentyfikowali konkretne obszary mózgu, które zostały aktywowane (lub „zapalone”) przez stymulację łechtaczki, pochwy, szyjki macicy i sutka. Odkryli oni, że stymulacja pochwy wywołała inną reakcję mózgu niż stymulacja łechtaczki, na przykład. Ale każdy z obszarów odpowiadających różnym rodzajom stymulacji znajdował się w „genitalnej korze czuciowej” mózgu, części mózgu, która odbiera i przetwarza doznania fizyczne. Przed tym badaniem badano tylko kory czuciowe mężczyzn. „Jak dotąd wydaje się, że wzorce, które zaobserwowaliśmy dla żeńskich narządów płciowych, mają swoje korelaty u mężczyzn” – mówi Wise, co oznacza, że obszar mózgu aktywowany przez stymulację narządów płciowych znajduje się mniej więcej w tym samym miejscu w mózgach mężczyzn i kobiet. Jednakże, ponieważ stymulacja sutków wywołała reakcję seksualną u kobiet, a nie u mężczyzn, sugeruje to, że sposób, w jaki mózgi mężczyzn i kobiet reagują na stymulację seksualną, różni się.

W ciągu ostatnich kilku lat naukowcy odkryli również, że żadna z płci nie jest bardziej złożona niż inne, jeśli chodzi o popędy seksualne. W rzeczywistości, każdy jest dość skomplikowany seksualnie. „Pierwotnie myśleliśmy o pożądaniu jako tej naprawdę spontanicznej rzeczy, która zainicjowała cykl reakcji seksualnej” – mówi Dawson, który był współautorem badania z 2014 roku, które wykazało, że pożądanie seksualne pojawia się podobnie u kobiet i mężczyzn. „Teraz myślimy o pożądaniu jako reagującym”. Mężczyźni i kobiety, mówi, zgłaszają bardziej podobne poziomy pożądania niż wcześniej sądzono.

„Seksualność jest z natury złożona, ale nie sądzę, że właściwe jest mówienie, że jedna płeć jest bardziej złożona niż inna.”

Okazuje się, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą rozgrzać się do idei seksu po brudnej rozmowie, dotykaniu lub fantazjowaniu, na przykład. Często pożądanie seksualne nie pojawia się w spontaniczny, zwierzęcy sposób, uruchamiając liniowy model reakcji seksualnej Mastersa i Johnsona: pożądanie, pobudzenie, orgazm i rozwiązanie. Pierwotnie sądzono, że tylko kobiety doświadczają tej sekwencji poza kolejnością. Myślano, że kobiety nie odczuwają naturalnej ochoty na seks i że mogą być w nastroju tylko po sprośnych rozmowach, fantazjach lub pieszczotach. Ale okazuje się, że mężczyźni również mogą odczuwać pożądanie po tym, jak seks został już zainicjowany. „Ta idea reagującego pożądania nie jest czymś, co jest unikalne dla kobiet”, mówi psycholog seksualny Justin Lehmiller, PhD.

„Myślimy, że pożądanie wyłania się z podniecenia”, a nie na odwrót, wyjaśnia Dawson. „Ta zmiana naprawdę zapoczątkowała nowe kierunki badań i doprowadziła do zwiększenia pytań o to, czy podniecenie jest związane z płcią.”

Pożądanie samo w sobie również przejawia się podobnie w zależności od płci. Kiedy zarówno heteroseksualnym, jak i homoseksualnym mężczyznom i kobietom pokazywane są filmy o tematyce seksualnej odpowiadające ich preferencjom, mężczyźni i kobiety zgłaszają podobne uczucia pożądania, twierdzi Dawson. „Jeśli podamy odpowiedni bodziec, oboje zgłaszają, że są podobnie pobudzeni”. Mężczyźni i kobiety zgłaszają również podobne poziomy pragnienia uprawiania seksu z partnerem i masturbacji, mówi. „Eksperymentalnie widzimy, że w dokładnie tych samych warunkach, mężczyźni i kobiety będą działać podobnie.”

Mężczyźni i kobiety doświadczają również podobnych fantazji seksualnych. Lehmiller przeprowadził ostatnio ankietę wśród ponad 4000 Amerykanów i odkrył, że podczas gdy kobiety częściej fantazjują o poczuciu nieodpartości i pewności siebie podczas seksu, większość ankietowanych mężczyzn zgłosiła, że te uczucia również traktuje priorytetowo.

„Jeśli spojrzeć na najczęstsze powody, dla których ludzie zgłaszają uprawianie seksu, są one w dużej mierze takie same dla mężczyzn i kobiet, i chodzi przede wszystkim o przyjemność” – mówi Lehmiller.

Przez dziesięciolecia uważano, że wyższy poziom męskiego hormonu płciowego testosteronu zwiększa popęd płciowy – ponieważ mężczyźni naturalnie posiadają więcej testosteronu, zakładano, że są one z natury bardziej przyzwyczajeni do seksu. Jednak pojawiające się dowody sugerują, że wpływ testosteronu może być mniej bezpośredni. W badaniu z 2010 r. naukowcy nie znaleźli różnicy w poziomie testosteronu u kobiet z zaburzeniami pożądania seksualnego w porównaniu z tymi bez.

Badania ujawniają również dodatkowe nakładanie się mężczyzn i kobiet w motywacjach seksualnych. Mężczyźni mogą szukać seksu, ponieważ chcą czuć się bliżej swoich partnerów, dla intymności – stereotypowo kobiece pragnienie – Lehmiller mówi. „To, co obserwuję również u mężczyzn, to fakt, że seks często jest bardzo emocjonalnym doświadczeniem” – mówi. „Muszą mieć jakieś intymne połączenie ze swoim partnerem, zanim będą mogli poczuć się pobudzeni, cieszyć się seksem i pożądać go.”

Pomysł, że kobiece pożądanie może woskować i słabnąć przez całe życie jest często cytowany jako część tego, co sprawia, że seksualność kobiet jest „skomplikowana”. Prawdą jest, że wiele kobiet doświadcza gwałtownego wzrostu pożądania podczas owulacji oraz w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. A popęd płciowy kobiet może się zmniejszyć w okresie menopauzy. Ale popęd seksualny u mężczyzn może również ulegać wahaniom wraz z wiekiem. Stres, brak snu i depresja mogą powodować spadki męskiego libido.

„Seksualność jest z natury złożona”, mówi Dawson, „ale nie sądzę, aby właściwe było mówienie, że jedna płeć jest bardziej złożona od drugiej.”

.