Prawdopodobnie plemiona rdzennych Amerykanów wiedziały o wodospadach od wieków. Kapitan William Clark z wyprawy Lewis and Clark zanotował w swoim dzienniku, że słyszał o wodospadach, ale nie uwierzył w tę historię. Pierwszym Europejczykiem, który zobaczył wodospady był prawdopodobnie francuski traper Baptise Ducharme, który twierdził, że widział je w 1824, 1826 i 1839 roku. Jim Bridger i inny odkrywca James Gremmell twierdzili, że odwiedzili wodospady w 1846 roku. W 1851 roku Bridger dostarczył misjonarzowi, ojcu Pierre-Jeanowi De Smet, mapę pokazującą położenie wodospadów. Ekspedycja Cook-Folsom-Peterson Expedition, prywatna grupa trzech odkrywców, nazwała wodospady w 1869 roku. Najwcześniejsze zdjęcia wodospadów narysował szeregowy Charles Moore, członek eskorty armii amerykańskiej z wyprawy Washburn-Langford-Doane Expedition, która badała rzekę Yellowstone w sierpniu-wrześniu 1870 roku. Podczas wyprawy Hayden Expedition z 1871 roku, wodospady zostały udokumentowane na fotografiach Williama Henry’ego Jacksona, a później na obrazach Thomasa Morana. W styczniu 1887 roku Frank Jay Haynes zrobił pierwsze zimowe zdjęcia dolnych wodospadów.
Przez lata szacunki wysokości Dolnych Wodospadów zmieniały się dramatycznie. W 1851 roku Jim Bridger oszacował jego wysokość na 250 stóp. Jedna oburzająca historia z gazety z 1867 roku umieściła jego wysokość na „tysiące stóp”. Mapa z 1869 roku po raz pierwszy nadaje wodospadowi jego obecną nazwę Lower Falls i szacuje jego wysokość na 350 stóp, jednak obecna mapa wymienia Lower Falls na wysokości 308 stóp.
