Wczesna karieraEdit
Po ukończeniu Amherst, Russell podróżował do Nikaragui i uczył w programie alfabetyzacji Sandinista. Pracował pracy fizycznej, w tym kelnerowania, barmaństwo, i catering. Niektórzy z jego kolegów barmanów byli członkami Blue Man Group. Pracował dla stowarzyszenia księgarzy, a później został organizatorem społeczności lokalnej w Maine. Używał sprzętu wideo do dokumentowania slumsów i złych warunków mieszkaniowych, co później stało się filmem dokumentalnym o Lewiston, Maine. Russell był aktywistą politycznym, agitował i zbierał pieniądze w dzielnicach, pracował także społecznie w bostońskim South End. Oprócz pracy w kilku dziennych zawodach, zaczął pisać krótkie filmy.
Russell wyreżyserował dokument o panamskich imigrantach w Bostonie, co doprowadziło do pracy jako asystent produkcji w serialu PBS o nazwie Smithsonian World.
W 1987 roku Russell napisał, wyprodukował i wyreżyserował Bingo Inferno: A Parody on American Obsessions, krótkometrażowy film o obsesyjnie grającej w bingo matce. Dwa lata później nakręcił kolejny film krótkometrażowy, zatytułowany Hairway to the Stars, w którym wystąpili Bette Davis i William Hickey. Obie krótkometrażówki były pokazywane na Sundance Film Festival.
Po tym, jak Russell nakręcił nagradzany film krótkometrażowy dla bostońskiej stacji telewizyjnej, otrzymał dotacje od New York State Council on the Arts i National Endowment for the Arts. Zamiast przeznaczyć pieniądze na fabułę o pisarzu ciasteczek z wróżbą, postanowił nakręcić Spanking the Monkey, film o kazirodczym związku matki i syna. W rezultacie Russell musiał zwrócić fundusze do NEA.
Spanking the Monkey, niezależna mroczna komedia z 1994 roku, była jego pierwszym wysiłkiem reżyserskim. Film został wyprodukowany przez Deana Silversa, a w roli głównej wystąpili Jeremy Davies jako młody mężczyzna z problemami i Alberta Watson jako jego samotna matka. Pomimo kontrowersyjnej tematyki, film zdobył uznanie krytyków i zdobył nagrodę za najlepszy pierwszy scenariusz i najlepszą pierwszą fabułę na Independent Spirit Awards, a także Nagrodę Publiczności na Sundance Film Festival.
Lata dziewięćdziesiąteEdit
Flirtując z katastrofą
Jego kolejnym projektem była komedia Miramaxu Flirtując z katastrofą (1996), jego druga współpraca z Deanem Silversem, a pierwsza z Harveyem Weinsteinem. Film podąża neurotyczny człowiek (Ben Stiller), który podróżuje z żoną (Patricia Arquette) i wysokiej napięcia caseworker (Téa Leoni), aby znaleźć swoich biologicznych rodziców. W filmie wystąpili również Mary Tyler Moore, George Segal, Alan Alda, Josh Brolin, Richard Jenkins i Lily Tomlin. Film był wyświetlany w sekcji Un Certain Regard na Festiwalu Filmowym w Cannes i został dobrze przyjęty przez większość krytyków. Roger Ebert powiedział o reżyserii: „Russell znajduje mocną centralną linię, od której zaczyna się każdy screwball, pozornie poważną misję lub zadanie, a następnie rzuca rzutkami w mapę Stanów Zjednoczonych, tworząc swoje postacie.” Lisa Schwarzbaum z Entertainment Weekly dała filmowi 'B’ i oświadczyła, że jest to „jedna z najzabawniejszych komedii ha-ha obecnie w kinie w pobliżu ciebie.”
Trzej królowie
Sukces tych dwóch filmów doprowadził do satyrycznej czarnej komedii o wojnie w Zatoce Perskiej Trzej królowie (1999), w której wystąpili George Clooney, Mark Wahlberg, Ice Cube i Spike Jonze. Film, zaadaptowany na podstawie wcześniejszego scenariusza byłego stand-up comic Johna Ridleya, opowiada o trzech amerykańskich żołnierzach, którzy obmyślają plan kradzieży ukrytego kuwejckiego złota podczas irackiego powstania przeciwko Saddamowi Husseinowi w 1991 roku. Kręcony na pustyniach Arizony, Kalifornii i Meksyku, z udziałem irackich uchodźców jako statystów, Russell wykorzystał kilka unikalnych technik filmowych, aby uzyskać wrażenie realizmu. Filmował przy użyciu kamer ręcznych i Steadicamu, a zdjęcia robił na slajdach Ektachrome, które zostały poddane obróbce w kolorowych negatywach, aby odtworzyć „dziwny kolor zdjęć z gazet”. On również nalegał na filmowanie wszystkich eksplozji w jednym ujęciu, w przeciwieństwie do typowego filmu akcji.
Three Kings został wydany w 1999 roku i był jego największym sukcesem krytycznym i finansowym. To brutto 60 milionów dolarów w Stanach Zjednoczonych i ponad 100 milionów dolarów na całym świecie. Posiada 94% na Rotten Tomatoes, z konsensusem „Three Kings powodzeniem łączy elementy akcji, dramatu i komedii w przemyślany, ekscytujący film o wojnie w Zatoce Perskiej.” Była to pierwsza z kilku współprac z Markiem Wahlbergiem. Podczas kręcenia filmu rozeszła się wieść o tym, że Russell i George Clooney prawie wdali się w bójkę na planie. W wywiadzie z 2000 roku, Clooney opisał swoją konfrontację z Russellem, po tym jak napięcie na planie stale rosło. Według Clooneya, Russell poniżał ekipę werbalnie i fizycznie. Clooney uznał to za niestosowne i powiedział Russellowi: „David, to wielki dzień. Ale nie możesz pchać, popychać i poniżać ludzi, którzy nie mają prawa się bronić.” Po eskalacji konfrontacji, kiedy, według Sharon Waxman w „Rebels on the Backlot”, Russell faktycznie uderzył Clooneya głową, a Clooney złapał Russella za gardło, Clooney powiedział, że Russell w końcu przeprosił i filmowanie było kontynuowane, ale Clooney opisał ten incydent jako „naprawdę, bez wyjątku, najgorsze doświadczenie w moim życiu.” Zapytany, czy pracowałby ponownie z Russellem, Clooney odpowiedział: „Życie jest zbyt krótkie”. Na początku 2012 roku Clooney zaznaczył, że on i Russell naprawili swoje relacje, mówiąc „Zrobiliśmy naprawdę, naprawdę świetny film i mieliśmy naprawdę ciężki okres razem, ale to przypadek nas obu, którzy się starzeją. Naprawdę doceniam pracę, którą on nadal wykonuje i myślę, że on docenia to, co ja próbuję robić.”
Lata 2000Edit
I ♥ Huckabees
Kolejnym projektem Russella była egzystencjalna komedia I ♥ Huckabees (2004). Podczas przedprodukcji w 2003 roku, donoszono, że Jude Law zrezygnował z filmu, aby zagrać w Prestiżu Christophera Nolana (2006), ale po tym jak Russell zablokował Nolana na imprezie w Hollywood, żądając, aby „jego kolega reżyser wykazał się artystyczną solidarnością i zrezygnował ze swojej gwiazdy, aby uratować Huckabees”, Nolan zrezygnował z Law ze swojego filmu.
Russell miał konflikty z Lily Tomlin podczas jego filmowania, a w marcu 2007, dwa filmy zostały wyciekły na YouTube przedstawiając na planie kłótnie między Russell i Tomlin, w którym między innymi nazwał ją seksistowskie nazwy. Te obraźliwe tyrady Russella zostały po raz pierwszy opisane w artykule z 2004 roku w The New York Times przez Sharon Waxman, w którym opisuje ona, jak Russell nazywał Tomlin „…najbrutalniejszymi słowami, jakie można sobie wyobrazić, na oczach aktorów i ekipy.” Dodatkowo Waxman opisuje Russella szturmującego plan i wracającego na niego, nieustannie krzyczącego, co potwierdzają wyciekłe nagrania wideo. Na planie filmowym aktorzy byli czasami doprowadzani do ostateczności po godzinach zdjęć. Po wszystkim, Tomlin zauważyła, że ona i Russell są „w porządku”, mówiąc: „Wolałabym mieć kogoś ludzkiego i dostępnego, surowego i otwartego. Nie dawajcie mi kogoś zimnego, albo odciętego, albo kogoś, kto uważa się za godnego”. W wywiadzie z 2011 roku dla Movieline, Tomlin została zapytana o ten incydent i odpowiedziała:
To się czasem zdarza – ale David jest bardzo merkantylną osobą, i to jest część tego, dlaczego jest tak genialny. On niemal odzwierciedla film. Robiłem z nim dwa filmy, a I Heart Huckabees był tak szalony, tak bardzo na opak, że myślę, że on jakby intuicyjnie ucieleśniał to, co próbuje się wydarzyć. To były po prostu szalone, szalone rzeczy. Zawsze coś robiliśmy, a potem wpadaliśmy w manię i szaleństwo, a ja po prostu odlatywałam od niego. Wtedy on wyładowywał się na mnie. I wiesz, różne rzeczy się dzieją. Ale to nic takiego. To jest jak rodzina. Jeśli w rodzinie dochodzi do wielkiej kłótni, zazwyczaj tak samo traktuje się to na planie. Nie chcemy się źle zachowywać; uwierz mi, to jest żenujące. To jest upokarzające, wiesz? Bo po prostu tracisz nad sobą panowanie. Zachowujesz się jak wariat. Ale ja uwielbiam Davida. Uwielbiam go jako talent. Wielu moich przyjaciół mówiło: „Cóż, nie będziesz już z nim pracować”. Odpowiedziałam: „Oczywiście, że tak! Uwielbiam go, kocham go. On jest genialny.”
Film zakończył się otrzymaniem mieszanych recenzji i nie osiągnął sukcesu w kasie, ale niedawna współpracowniczka Jennifer Lawrence nazwała go swoim ulubionym filmem Davida O. Russella. Podczas 2012 Gotham Awards, gospodarz Mike Birbiglia roasted Russell czytając transkrypcję kłótni Russell z Lily Tomlin. Wydarzenie to, a konkretnie żart i to, co się wokół niego wydarzyło, stanowiło później dużą część show Birbiglii, Thank God for Jokes.
Nailed
Nailed to komedia polityczna, której współautorami są Russell i Kristin Gore, a gwiazdami Jessica Biel, Jake Gyllenhaal, Tracy Morgan, Catherine Keener, Paul Reubens, James Brolin i Kirstie Alley. Produkcja została opóźniona lub zamknięta cztery razy w 2008 roku, w wyniku czego IATSE zamknęło produkcję, ponieważ załoga nie otrzymywała wynagrodzenia. Aktor James Caan odszedł w połowie produkcji „z powodu różnic twórczych i rozstanie było polubowne.”
Film obraca się wokół postaci Alice Eckle (granej przez Jessicę Biel), która dostaje przypadkowo strzał w głowę z gwoździem przez niezdarnego robotnika, wywołując dzikie popędy seksualne. Nieubezpieczona Eckle wyrusza na krucjatę do Waszyngtonu, by walczyć o prawa dziwacznie poszkodowanych. Na swojej drodze spotyka niemoralnego kongresmena (Jake Gyllenhaal), który wykorzystuje jej popęd seksualny i wykorzystuje jej krucjatę, a Eckle rozpoczyna własną karierę w polityce. Russell zaprzestał pracy nad filmem w 2010 roku; został on ponownie zatytułowany Accidental Love i został wydany na VOD 10 lutego 2015 roku przed ograniczonym wydaniem 20 marca 2015 roku
2010sEdit
The Fighter
W 2010 roku Russell powrócił z The Fighter, biograficznym dramatem sportowym wyprodukowanym przez i z udziałem Marka Wahlberga. Film koncentruje się na junior wagi welterweight bokser Mickey Ward wzrost do twierdzy WBU Light Welterweight tytuł, jak również jego trudne relacje z matką, Alice Ward (Melissa Leo), a jego starszy przyrodni brat Dickie Eklund (Christian Bale). Film stał się wielkim sukcesem krytycznym i finansowym, zarabiając 125 milionów dolarów i pojawiając się w wielu zestawieniach krytyków na koniec roku. The Fighter otrzymał również siedem nominacji do Oscara, w tym Najlepszy Film i Najlepszy Reżyser dla Russella, pierwszy w jego karierze, i zdobył nagrody zarówno dla Bale’a i Leo, dla Najlepszego Aktora Drugoplanowego i Najlepszej Aktorki Drugoplanowej, odpowiednio.
Silver Linings Playbook
Silver Linings Playbook został zaadaptowany na podstawie powieści serio-komiksowej autorstwa Matthew Quicka. Bradley Cooper gra Pata, a Robert De Niro, który wystąpił z Cooperem w filmie Limitless, gra rolę jego ojca. Jennifer Lawrence wciela się w główną rolę kobiecą Tiffany. O Russellu powiedziała: „To naprawdę mój ulubiony reżyser, odkąd zaczęłam oglądać filmy.” W obsadzie znaleźli się również Jacki Weaver, Chris Tucker oraz weteran Bollywood Anupam Kher. Film został wydany w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie 16 listopada 2012 roku.
Russell otrzymał nagrodę Hollywood Director Award na 16. dorocznej gali Hollywood Film Awards oraz Indie Impact Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Palm Springs za pracę nad filmem, a także dwie nagrody Independent Spirit Awards (Najlepszy Reżyser, Najlepszy Scenariusz), dwie nagrody Satellite (Najlepszy Reżyser, Najlepszy Scenariusz Adaptowany), nagrodę BAFTA Film Award (Scenariusz Adaptowany) oraz AFI Award for Movie of the Year. Silver Linings Playbook zdobył nagrodę People’s Choice Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto w 2012 roku i zdobył cztery nominacje do Złotego Globu (z jedną wygraną dla Jennifer Lawrence, Najlepsza rola aktorki w filmie muzycznym lub komediowym) oraz osiem nominacji do Oscara, w tym za Najlepszy Film, Najlepszy Reżyser (Russell), Najlepszy Scenariusz Adaptowany (Russell), Najlepszy Aktor Pierwszoplanowy (Bradley Cooper), Najlepsza Aktorka Pierwszoplanowa (zwyciężczyni, Jennifer Lawrence), Najlepszy Aktor Drugoplanowy (Robert De Niro), Najlepsza Aktorka Drugoplanowa (Jacki Weaver) oraz Najlepszy Montaż Filmu (Jay Cassidy i Crispin Struthers).
Silver Linings Playbook opowiada o byłym nauczycielu o imieniu Pat Solitano (Bradley Cooper), który cierpi na zaburzenia dwubiegunowe i wprowadza się z powrotem do swojej rodziny. Początkowo obsesyjnie dąży do ponownego połączenia się z małżonką po tym, jak odkrył ją z kochankiem i napadł na mężczyznę, jednak historia zgłębia rozwój jego związku z Tiffany Maxwell (Jennifer Lawrence). Inspiracją dla filmu była Devereaux Glenholme School, 12-miesięczna szkoła specjalna z internatem w Washington, CT. Syn Russella jest tam obecnie uczniem, a Russell stwierdził: „Byłem tak dobrze zaznajomiony z problematyką tej historii, że wiedziałem, jak bardzo emocjonalna, zabawna i oryginalna może ona być. Bez tej społeczności nigdy nie zrobiłbym tego filmu”.
American Hustle
Kolejnym projektem Russella był American Hustle (2013), komedia oparta na skandalu ABSCAM z lat 70. XX wieku. Fabuła filmu obracała się wokół wytrawnych oszustów Irvinga Rosenfelda (Christian Bale) i Sydney Prosser (Amy Adams) zmuszonych do pracy dla niezrównoważonego agenta FBI Richiego DiMaso (Bradley Cooper). Ich skomplikowana operacja w końcu angażuje burmistrza Camden, New Jersey Carmine’a Polito (Jeremy Renner), a także nieprzewidywalną żonę Irvinga, Rosalyn (Jennifer Lawrence). Film połączył Russella z Bale’em i Adams po filmie „Fighter”, a także z Cooperem, Lawrence i De Niro po „Silver Linings Playbook”. Saïd Taghmaoui, iracki kapitan z Trzech Króli, również się pojawia.
Według Salonu, w hack Sony Pictures Entertainment, ujawniono, że Russell uczynił „życie Amy Adams piekłem” podczas produkcji filmu, a Christian Bale interweniował. Salon poinformował, że w mailu do szefa Sony Michaela Lyntona, dziennikarz Jonathan Alter powiedział: „Złapał jednego faceta za kołnierz, wielokrotnie przeklinał ludzi na oczach innych i tak znęcał się nad Amy Adams, że Christian Bale dostał w twarz i powiedział mu, żeby przestał zachowywać się jak dupek”. Adams powiedziała brytyjskiemu GQ, „Byłam… zdruzgotana na planie”. I dodała: „Jennifer nie bierze na siebie żadnej z tych rzeczy. Ona jest teflonowa. A ja nie jestem teflonowa. Ale nie lubię też patrzeć, jak inni ludzie są źle traktowani. To nie jest dla mnie w porządku.”
Film otrzymał siedem nominacji do Złotego Globu, w tym dla Najlepszej Komedii Filmowej & Najlepszego Reżysera dla Russella, oraz trzy zwycięstwa, w tym dla Najlepszej Komedii Filmowej, Najlepszej Aktorki dla Amy Adams i Najlepszej Aktorki Drugoplanowej dla Jennifer Lawrence. Dodatkowo film otrzymał dziesięć nominacji do Oscara, w tym za Najlepszy Film, Najlepszego Reżysera, Najlepszego Aktora, Najlepszą Aktorkę, Najlepszego Aktora Drugoplanowego i Najlepszą Aktorkę Drugoplanową, a także nagrodę Screen Actors Guild Award za Wybitne Osiągnięcia Obsady w Filmie Filmowym.
Joy
W styczniu 2014 roku ogłoszono, że Russell ponownie napisze i wyreżyseruje komediodramat o amerykańskim wynalazcy i przedsiębiorcy Joy Mangano, zmagającej się z problemami samotnej matki trójki dzieci z Long Island. Główną rolę w filmie zagrała Jennifer Lawrence. Zdjęcia główne rozpoczęły się 17 lutego 2015 r., a film, zatytułowany Joy, został wydany 25 grudnia 2015 r. Film otrzymał mieszane do pozytywnych recenzje, skupiając się głównie na silnym centralnym występie aktora Jennifer Lawrence, reżyserii Russella oraz drugoplanowych występach Dianne Ladd, Roberta De Niro i spółki. Muzyka w filmie była siłą napędową narracji, w tym przerobiona wersja a cappella utworu Cream „I Feel Free”. Silny box office powitał film w ciągu pierwszych pięciu dni, ze średnią 5900 dolarów na ekran i 25 milionów dolarów wpływów brutto, według Box Office Mojo; brutto na całym świecie ponad 101 milionów dolarów.
Film został nominowany do 2 Złotych Globów, w tym Najlepszy Musical lub Komedia i Najlepsza Aktorka w Musicalu lub Komedii dla Jennifer Lawrence, którą wygrała. Lawrence była również nominowana do Nagrody Akademii dla Najlepszej Aktorki, jedynej nominacji filmu do Oscara.
Past Forward
Napisany i wyreżyserowany przez Russella, Past Forward był krótkometrażowym filmem powstałym w wyniku współpracy reżysera z Pradą. Klip do filmu miał swoją premierę we wrześniu 2016 roku na Milan Fashion Week, a premiera odbyła się w listopadzie 2016 roku w Los Angeles. W filmie krótkometrażowym Russell używa trzech aktorów do tych samych ról, w tym Kuoth Wiel, Freida Pinto i Allison Williams. Film został opisany jako „surrealistyczny pejzaż snów z eklektyczną obsadą odtwarzającą sceny w zmieniających się kombinacjach”.
2020sEdit
W styczniu 2020 roku ogłoszono, że Russell napisze i wyreżyseruje niezatytułowany film dramatyczny, wyprodukowany przez Regency Enterprises. Russell będzie współpracował z Christianem Bale’em po raz trzeci, a Margot Robbie i Michael B. Jordan dołączą do filmu. W październiku 2020 roku ogłoszono, że John David Washington dołączył do obsady filmu, a rozpoczęcie zdjęć zaplanowano na styczeń 2021 roku. W tym samym miesiącu, w którym rozpoczęto filmowanie, do obsady dołączyli Rami Malek i Zoe Saldana.
