Highlander

Zdjęcie dostarczone przez Animal Photography

Highlandery, znane również czasami jako Highland Lynx, mogą być zarówno krótkowłose, jak i długowłose, a nazwa odnosi się do zamiaru stworzenia kota domowego z potężnym „dużym kotem”. Ma kędzierzawe uszy, krótki ogon i często stopy polidaktylowe.

Zdrowie i dobrostan kotów z pofałdowanymi lub zakręconymi uszami

Istnieje kilka ras kotów z uszami, które nie stoją w normalny sposób – niektóre składają się w dół, a niektóre zawijają się do tyłu. Najbardziej znany jest kot Scottish Fold, u którego mutacja genu Scottish Fold wpływa negatywnie na chrząstkę, co jest najbardziej widoczne w postaci fałdy chrząstki ucha (kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji). Jednak wada chrząstki wpływa na ich stawy, jak również chrząstki ucha i fałdy mogą cierpieć z powodu ciężkiej i bolesnej choroby zwyrodnieniowej stawów przez całe życie. W miarę postępu choroby stawy sztywnieją, kości zrastają się, a poruszanie się staje się coraz trudniejsze i bardzo bolesne. Złożone lub zwinięte uszy mogą również utrudniać kotu czyszczenie uszu, dlatego właściciele mogą być zmuszeni do usuwania wosku lub zanieczyszczeń z ucha, aby zapobiec dyskomfortowi i infekcjom.

Nie posiadamy wystarczających informacji, aby stwierdzić, czy mutacje genów powodujące kędzierzawość (a nie fałdowatość) uszu powodują podobne problemy z chrząstką w innych miejscach (np. w stawach), ale istnieją komentarze od hodowców tych kotów, że uszy są delikatne i mogą być łatwo uszkodzone przy obsłudze oraz niepotwierdzone wzmianki o zwężonych kanałach słuchowych.

Zdrowie i dobrostan kotów ze skróconymi ogonami

Zawsze istnieje duże prawdopodobieństwo, że brak lub skrócenie ogona jest spowodowane odziedziczoną deformacją końca kręgosłupa – podobnie jak u kota Manx. Istnieją różne rasy z krótkimi ogonami (stumpy tails), które mogą być spowodowane przez różne mutacje genetyczne. Brak ogona u kota Manx jest wynikiem mutacji genetycznej, która powoduje poważną chorobę. Prawdziwy (lub „rumiany”) Manx ma jedynie małe wgłębienie w miejscu, w którym znajdowałby się ogon, choć rodzą się również koty z ogonem szczątkowym (kikutowym). Wadliwy gen odpowiedzialny za utratę ogona wpływa również na inne części kręgosłupa i może powodować poważne problemy z kręgosłupem i/lub neurologiczne. W przypadku kojarzenia dwóch całkowicie pozbawionych ogona kotów Manx, wady mogą być tak poważne, że wiele z potomstwa może urodzić się martwych lub umrzeć wkrótce po urodzeniu.

Te same problemy występują u co najmniej kilku innych ras z krótkimi ogonami, chociaż często nie ma zbyt wielu informacji na temat tych innych ras. Jednak z potencjalnym ryzykiem poważniejszych problemów, a brak normalnego ogona rodzi poważne pytania, czy rasy powinny istnieć, które opierają się na takich deformacjach. Nawet bez dalszych problemów, należy zadać sobie pytanie, czy celowe hodowanie kotów bez normalnego ogona jest uzasadnione i czy kiedykolwiek może leżeć w interesie kota.

Kwestie zdrowia i dobrostanu – inne

Polidaktyczne stopy zazwyczaj nie są promowane, ponieważ dodatkowe palce mogą powodować problemy.

Jest to kolejny kot stworzony przy użyciu kotów z deformacjami genetycznymi. Tam, gdzie istnieje potencjalna możliwość wyrządzenia krzywdy lub problemów z dobrostanem, powinniśmy unikać tworzenia ras.

Ważne

Ograniczyliśmy informacje o dziedzicznych zaburzeniach do tych schorzeń, które są znane i udowodnione jako występujące w danej rasie. W przypadku wielu hodowców i wielu schorzeń, dostępne obecnie informacje mogą być niewystarczające, aby stwierdzić, czy dana rasa jest wolna od jakiegokolwiek schorzenia.

Ogólnie, rasy rodowodowe wykorzystują znacznie mniejszą pulę genów do hodowli niż koty domowe i dlatego istnieje u nich wyższe ryzyko rozwoju zaburzeń dziedzicznych. Ponadto, wiele „nowszych” ras rodowodowych wywodzi się z kojarzeń jednej lub więcej „starszych” ras, a w takich sytuacjach utrwalenie problemów dziedzicznych, które były widoczne u starszych ras jest prawdopodobne w obrębie nowszych ras.