Het deel van de decidua dat in wisselwerking staat met het trofoblast is de decidua basalis (ook decidua placentalis genoemd), terwijl de decidua capsularis aan de lumenale zijde over het embryo groeit en het in het endometrium insluit. De rest van de decidua wordt de decidua parietalis of decidua vera genoemd, en zal in de vierde maand van de zwangerschap met de decidua capsularis versmelten.
Drie morfologisch onderscheiden lagen van de decidua basalis kunnen dan worden beschreven:
- Compacte buitenlaag (stratum compactum)
- Tussenlaag (stratum spongiosum)
- Begrenzingslaag grenzend aan het myometrium (stratum basalis)
In de decidua vormen zich af en toe fibrinoïde afzettingen waar het syncytiotrophoblast beschadigd is. Het gebied van fibrinoïde afzetting waar trofoblasten het compacte gedeelte van de decidua basalis ontmoeten, wordt de laag van Rohr genoemd, terwijl de fibrinoïde afzetting die optreedt tussen de compacte en sponsachtige laag van de decidua basalis, de laag van Nitabuch wordt genoemd. Deze laag is afwezig in placenta accreta.
De decidua heeft een histologisch-onderscheidend uiterlijk, met grote polygonale deciduale cellen in het stroma. Dit zijn vergrote endometriale stromale cellen, die lijken op epitheel (en “epithelioid” worden genoemd).
Decidualisatie omvat het differentiatieproces van de spoelvormige stromale fibroblasten in de mollige secretorische deciduale cellen, die een pericellulaire extracellulaire matrix creëren die rijk is aan fibronectine en laminine (vergelijkbaar met epitheelcellen).
Vasculariteit, evenals vasculaire permeabiliteit, is verhoogd in het decidualiserende endometrium.
De leukocytenpopulatie is verschillend, waarbij de aanwezigheid van grote endometriale korrelvormige leukocyten overheerst, terwijl polynucleaire leukocyten en B-cellen schaars zijn.
De grote korrelige lymfocyten (CD56 helder) worden “uteriene natural killer cellen” of “uNK cellen” genoemd bij muizen, en “deciduale NK cellen” of “dNK cellen” bij de mens.
