Kindermishandeling, aanranding van een kind en verwaarlozing van een kind

Wat is kindermishandeling?

Kindermishandeling of -verwaarlozing is het verwonden, seksueel misbruiken of seksueel uitbuiten van een kind door een persoon onder omstandigheden die erop wijzen dat de gezondheid, het welzijn of de veiligheid van het kind wordt geschaad, of het onzorgvuldig behandelen of mishandelen van een kind door een persoon die verantwoordelijk is voor of de zorg heeft voor het kind. Kindermishandeling is een juridische term om illegale handelingen jegens een kind aan te duiden. Een strafbare handeling van kindermishandeling kan een andere naam hebben die het type van mishandeling weergeeft. Fysieke kindermishandeling wordt meestal ten laste gelegd als mishandeling of aanranding van een kind.

Assault of a Child

In Washington, als een volwassene een kind verwondt en de staat besluit een aanklacht in te dienen, zal de meest waarschijnlijke aanklacht mishandeling van een kind zijn. Aanranding van een kind is de naam van het misdrijf wanneer een persoon van achttien jaar of ouder een kind onder de dertien jaar aanrandt. Het is niet legaal om een kind ouder dan dertien jaar aan te vallen; die daad zal echter als een ander misdrijf ten laste worden gelegd. Aanranding van een kind kan worden aangeklaagd in de eerste, tweede of derde graad, afhankelijk van de ernst van het gedrag. Alle aanklachten van aanranding van een kind zijn misdrijven met de mogelijkheid van een tijd in de gevangenis, beperkingen in de omgang met het kind, boetes, en mogelijk nadelige gevolgen voor de werkgelegenheid. Aanranding kan elke kleine beledigende aanraking zijn of een extreme omstandigheid zoals opzettelijke verbranding, of discipline die resulteert in andere schade. Zoals bij alle misdrijven waarbij een kind schade wordt berokkend, kan het kind in bescherming worden genomen als de verdachte een ouder of voogd is.

Buitengewoon geweld

Wanneer een misdrijf tegen een kind niet kan worden aangeklaagd als aanranding van een kind, zal het hoogstwaarschijnlijk worden aangeklaagd als aanranding met de aanduiding huiselijk geweld. Dit kan het geval zijn wanneer het kind ouder is dan dertien jaar of wanneer de mishandeling niet het niveau van een misdrijf heeft bereikt. Elk gewelddadig gedrag kan worden aangeklaagd als mishandeling in de vierde graad, een grove overtreding. Wetten inzake huiselijk geweld worden agressief gehandhaafd, zelfs in gevallen waarin een kind per ongeluk letsel wordt toegebracht, bij leugenachtige beschuldigingen, of wanneer iemand meer geweld gebruikt dan nodig is om een kind te straffen. Rechtshandhaving, rechtbanken en aanklagers kiezen ervoor om het kind te beschermen en kunnen beperkingen opleggen aan het contact of snel iemand arresteren die verdacht wordt van kindermishandeling. Michele begrijpt al deze omstandigheden en heeft gezinnen geholpen deze moeilijke zaken te verwerken zonder een gezin uit elkaar te halen. Bezoek onze Child Protective Services pagina voor meer informatie over hoe CPS kindermishandeling onderzoekt en de mogelijke gevolgen.

Discipline van een kind

Washington’s wetten omvatten strikte en nauwe definities van welk gedrag legaal is voor het disciplineren van kinderen. Wat een generatie geleden aanvaardbare lichamelijke discipline was, is nu potentieel crimineel gedrag. Lichamelijke discipline van een kind, met inbegrip van het redelijke gebruik van lijfstraffen, wordt niet beschouwd als mishandeling wanneer het redelijk en matig is en wordt toegepast door een ouder of voogd om het kind in bedwang te houden of te corrigeren. Uiteindelijk, als een zaak van kinderdiscipline voor de rechter komt, zal de jury worden belast met het bepalen of de gebruikte dwang, objectief gezien, redelijk en gematigd was.

Van bepaalde tuchttactieken wordt verondersteld dat ze misbruik opleveren:

• Het gooien, schoppen, verbranden,
• Het gooien, schoppen, verbranden of snijden van een kind
• Het slaan van een kind met een gesloten vuist
• Het door elkaar schudden van een kind jonger dan drie jaar
• Het storen van de ademhaling van een kind
• Het bedreigen van een kind met een dodelijk wapen
• Het verrichten van enige andere handeling die waarschijnlijk lichamelijk letsel veroorzaakt dat groter is dan pijn van voorbijgaande aard of kleine tijdelijke vlekken, of die schadelijk is voor de gezondheid van het kind, en die dit ook doet, welzijn of veiligheid

Beschuldigingen van kindermishandeling Strafrechtelijk en CPS-onderzoek

Wanneer iemand meldt dat een gezinslid een kind thuis pijn doet, zal CPS een onderzoek instellen en bepalen of de gezinsleden veilig kunnen blijven samenleven. Deze beschuldigingen kunnen leiden tot strafrechtelijke vervolging en het is heel gebruikelijk dat er tegelijkertijd een CPS- en strafrechtelijk onderzoek plaatsvindt. Als het vermeende gedrag fysiek misbruik is, kan een strafrechtelijke verwijzing naar huiselijk geweld worden gedaan. Als het vermeende gedrag seksueel is, is een strafrechtelijke verwijzing voor een zedendelict mogelijk. Beide soorten overtredingen kunnen zeer ernstige gevolgen hebben. De wet van Washington inzake het verplicht melden van gevallen van kindermishandeling verplicht medisch personeel, leraren, verzorgers, counselors, therapeuten en anderen om vermoedens van kindermishandeling te melden. Omdat het melden verplicht is en kan resulteren in strafrechtelijke vervolging voor een verplichte melder die kindermishandeling niet meldt, kunnen deze meldingen vaak ongegrond zijn of het resultaat zijn van valse informatie.

Court Order Taking Children In Custody

Een kind kan door de politie of het Department of Social and Health Services in hechtenis worden genomen als er een verzoekschrift is ingediend bij de jeugdrechter waarin staat dat het kind afhankelijk is en dat de gezondheid en het welzijn van het kind ernstig in gevaar komen, veiligheid en welzijn van het kind ernstig in gevaar zal worden gebracht indien het niet in hechtenis wordt genomen, of indien DSHS ter ondersteuning van het verzoekschrift een beëdigde verklaring of verklaring indient waarin specifieke feitelijke gegevens worden vermeld waaruit blijkt dat er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van het kind ernstig in gevaar zullen worden gebracht indien het kind niet in hechtenis wordt genomen, en uit ten minste één van de gronden blijkt dat er een risico bestaat dat het kind in onmiddellijk gevaar wordt gebracht. Als ouder weet u misschien pas na uren dat uw kind in hechtenis is genomen. Het is uiterst belangrijk dat u onmiddellijk een advocaat inschakelt zodra u hoort dat uw kind in hechtenis is genomen. Alles wat u tijdens het proces zegt, kan tegen u worden gebruikt. Er is geen vertrouwelijkheid tussen ouders en maatschappelijk werkers die met de zaak van hun kind te maken hebben en zeker geen vertrouwelijkheid met wetshandhavers die onderzoek doen naar kindermishandeling of -misbruik. Als uw kind in hechtenis wordt genomen, is dat een beangstigend proces met veel onbekende factoren. Michele heeft ruime ervaring met het helpen van gezinnen in deze kritieke, vroege onderzoeksfasen. Als uw kind in hechtenis wordt genomen, vindt er binnen 72 uur een rechtszitting plaats (met uitzondering van zaterdagen, zondagen en feestdagen). U hebt het recht op wettelijke vertegenwoordiging bij deze hoorzitting en eventuele verdere rechtszittingen.

Verzorgingszaken

Een afhankelijkheid kan ontstaan wanneer een beschuldiging van kindermishandeling wordt geuit of wanneer andere omstandigheden binnen het gezin zorgen baren over het vermogen van een ouder of voogd om voor een kind te zorgen. In een afhankelijkheidsprocedure probeert het Department of Social and Health Services (DSHS), vertegenwoordigd door het kantoor van de Attorney General, een kind uit huis te plaatsen of de ouders beperkingen op te leggen. Afhankelijkheidsrelaties kunnen sterk variëren. Het meest extreme voorbeeld is het geval waarin een kind onder beschermende voogdij wordt geplaatst en onmiddellijk uit huis wordt geplaatst na een beschuldiging van mishandeling of verwaarlozing. Dit kan een schokkende ervaring zijn, omdat ouders soms urenlang niet weten dat hun kind in bescherming is genomen. Het is uiterst belangrijk dat u onmiddellijk na ontvangst van een kennisgeving van afhankelijkheid een advocaat neemt om uw ouderlijke rechten te beschermen en te voorkomen dat u verklaringen aflegt die later tegen u kunnen worden gebruikt in de afhankelijkheidsprocedure of de strafprocedure.

Een afhankelijkheidsprocedure wordt gestart wanneer het Department of Social and Health Services een schriftelijk verzoekschrift indient bij de Juvenile Court waarin wordt beweerd dat het kind “afhankelijk” is. Een “afhankelijk kind” is een kind dat:

• door een ouder, voogd of een andere voogd in de steek is gelaten;
• werd misbruikt of verwaarloosd door een persoon die wettelijk verantwoordelijk is voor de zorg voor het kind;
• geen ouder, voogd of voogd heeft die in staat is voldoende zorg te bieden.

In sommige gevallen zal de afhankelijkheid de enige actie zijn tegen de verzorgers. Het is echter niet ongebruikelijk dat een strafzaak samengaat met een afhankelijkheidsprocedure, vooral wanneer er beschuldigingen van misbruik of verwaarlozing zijn. Personen die worden geconfronteerd met een afhankelijkheid voor deze beschuldigingen moeten rekening houden met de mogelijkheid dat er een strafrechtelijke procedure loopt en een advocaat raadplegen.

“Shaken Baby Syndrome” / Abusief hoofdtrauma

Sommige van de moeilijkste gevallen die zich voordoen zijn die waarbij buitensporig gebruik van geweld op een klein kind betrokken is. In deze gevallen, die algemeen bekend staan als het “shaken baby syndroom”, is er sprake van hoofdletsel bij een klein kind of een zuigeling. Deze gevallen kunnen ook worden aangeduid als “hoofdletsel door mishandeling” of “toegebracht hersenletsel”. Doorgaans is een ouder of verzorger de eerste die verdacht wordt van het veroorzaken van hoofdletsel bij een jong kind. In veel gevallen weten ouders of verzorgers niet dat een kind letsel heeft opgelopen, omdat het trauma buiten hun zorg is ontstaan. Wanneer een kind symptomen begint te vertonen en de ouder of verzorger adequaat handelt en het kind naar het ziekenhuis brengt, kan die ouder of verzorger de eerste verdachte worden.

Symptomen die medische professionals kunnen waarschuwen voor mogelijk shaken baby syndroom zijn: braken, lethargie, extreme prikkelbaarheid, toevallen, ademhalingsproblemen en in extreme gevallen verlamming, coma en dood. Veel van deze symptomen kunnen het gevolg zijn van een andere oorzaak van het letsel, zoals een aangeboren afwijking of letsel door een ongeval. In sommige gevallen lijdt de ouder of verzorger aan een geestesziekte of een ander probleem waardoor hij de ernst van zijn daden niet inziet. “Geschudde baby gevallen” komen voor wanneer een ouder of verzorger gefrustreerd raakt en buitensporig geweld gebruikt in een poging om een kind rustig te krijgen. Deze moeilijke zaken vereisen mededogen en een zorgvuldige analyse om te bepalen welke verweermiddelen beschikbaar zijn. Michele heeft ervaring met het werken met personen die beschuldigd worden van “shaken baby offenses” en de deskundigen in het hele land die absoluut cruciaal zijn voor het presenteren van een succesvolle verdediging. Ziekenhuizen hebben hun eigen deskundigen op het gebied van kindermishandeling die snel een mening kunnen formuleren dat er sprake is van opzettelijk trauma. Een belangrijk onderdeel van de verdediging tegen “shaken baby-zaken” is het verzamelen van bewijskrachtige medische dossiers en het faciliteren van een onafhankelijke deskundige om een oordeel te geven over de bron van het letsel.

Neglect

Neglect omvat het nalaten van een ouder of andere voogd om de nodige benodigdheden of toezicht te verschaffen in die mate dat de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van het kind worden bedreigd met schade. Verwaarlozing kan vele vormen aannemen, waaronder het niet verstrekken van medische zorg aan een kind, het niet verstrekken van de juiste voeding. Hoewel verwaarlozing in eerste instantie kan worden afgehandeld via de kinderbescherming, kunnen beschuldigingen van verwaarlozing uitmonden in strafrechtelijke vervolging. Veel situaties waarin ouders of verzorgers voedselbeperkingen als straf gebruiken, leiden bijvoorbeeld tot strafrechtelijke vervolging op grond van de bewering dat het gebrek aan voedsel aanzienlijk lichamelijk letsel heeft veroorzaakt en de persoon eerder een patroon of praktijk heeft gevolgd waarbij het kind fysieke pijn of kwelling werd aangedaan die gelijkwaardig is aan die welke door foltering wordt veroorzaakt. Het verdedigen van deze zaken vereist een goed ervaren advocaat in deze niche.

Moord door misbruik of verwaarlozing

Als een kind of een andere afhankelijke persoon overlijdt en er is een beschuldiging van misbruik of verwaarlozing, zal de aanklacht van moord waarschijnlijk het gevolg zijn. Een persoon is schuldig aan moord door misbruik als, onder omstandigheden die een extreme onverschilligheid voor het menselijk leven tonen, de persoon de dood veroorzaakt van een kind of persoon jonger dan zestien jaar, een persoon met een ontwikkelingsstoornis, of een afhankelijke volwassene, en de persoon eerder betrokken is geweest bij een patroon of praktijk van mishandeling of foltering van genoemd kind, persoon jonger dan zestien jaar, persoon met een ontwikkelingsstoornis, of afhankelijke persoon. Deze zaken worden vaak beslist met getuigenissen van deskundigen om te helpen bij het bepalen of de acties van de verdachte, of een andere factor, de dood heeft veroorzaakt.

Postpartum Depressie en Kindermishandeling

Postpartum Depressie kan een bijdragende factor zijn bij beschuldigingen van kindermishandeling waarbij zuigelingen betrokken zijn. Moeders die aan een postnatale depressie lijden, kunnen hun kinderen onbewust verwaarlozen of niet in staat zijn de behoeften van het kind te onderkennen. Een postnatale depressie kan ernstige nadelige gevolgen hebben voor de relatie tussen moeder en kind. De geschatte percentages depressies bij zwangere vrouwen en kraamvrouwen liggen tussen de 5 en 25 procent. In zeldzame gevallen kan een postnatale depressie ertoe leiden dat een moeder haar kind of kinderen ernstige schade toebrengt. Een postnatale depressie kan leiden tot prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, gevoelens van hopeloosheid en waardeloosheid, huilbuien en concentratieproblemen. In sommige gevallen kunnen vrouwen met een postnatale depressie ook merken dat ze geen belangstelling hebben voor de nieuwe baby of irrationele angsten hebben om hun kind iets aan te doen. Ernstige postnatale depressie kan onopgemerkt blijven, omdat een zekere mate van emotionele spanning en moeite om ermee om te gaan natuurlijk is voor een nieuwe moeder. Echter, wanneer onbehandeld kan postpartum depressie uiterst gevaarlijk zijn en de reden van de moeder schaadt haar kind. Michele is ervaren in het werken met vrouwen die een ernstige postnatale depressie ervaren en kan de symptomen ervan herkennen, zelfs als u dat misschien niet heeft. Michele’s relaties met behandelaars en deskundigen zijn van cruciaal belang voor de aanpak van de zeer unieke aspecten van kindermishandelingszaken waarbij postpartum depressie een oorzaak is.

“Munchausen by Proxy” / Factitious Medical Disorder

Munchausen by Proxy, ook bekend als Factitious Medical Disorder, is een psychische diagnose die een ouder ertoe zou aanzetten hun kinderen ziek te maken, of symptomen te vervalsen, om aandacht voor zichzelf te krijgen. Bij Munchausen by Proxy misleidt de volwassene opzettelijk anderen (met name medische professionals) en kan zelfs zo ver gaan dat hij de symptomen bij het kind veroorzaakt door vergiftiging, medicatie of zelfs verstikking. De diagnose is zeer controversieel, omdat het vaak moeilijk is vast te stellen of een ouder de stoornis daadwerkelijk heeft of dat de medische zorgen voor hun kind gegrond zijn. Het stellen van de diagnose wordt verder bemoeilijkt door het feit dat de verdachte verzorger ijverig en agressief voor het kind opkomt als hij denkt dat er sprake is van een ziekte. In sommige gevallen kunnen de inspanningen van de verzorger, zoals het eisen van medische tests, het doen van medisch onderzoek, het aansluiten bij blogs over gezondheidszorg en belangengroepen, worden opgevat als symptomen van de ziekte in plaats van als legitieme inspanningen van de ouder om zijn kind te helpen. De ziekte wordt het vaakst bij moeders vastgesteld en zeer zelden bij vaders. De meeste deskundigen zijn van mening dat het syndroom uiterst zeldzaam is en zijn het erover eens dat het moeilijk te diagnosticeren is. Zoals in alle gevallen waarin kindermishandeling wordt vermoed, zijn artsen meldingsplichtig en moeten zij een vermoeden van een “Factitious Medical Disorder” melden bij de kinderbescherming of de politie.

Kindermishandeling behandeling delinquenten

In sommige gevallen heeft een ouder of verzorger een fout gemaakt en een kind pijn gedaan, hetzij door overdreven discipline, ongeval of verwaarlozing. Gezinnen kunnen deze moeilijke omstandigheden te boven komen. De rechtsgang kan een positieve ervaring zijn om gezinnen in staat te stellen problemen op te lossen en indien nodig een passende behandeling te krijgen. Via de gerechtelijke procedure (afhankelijkheids- of strafrechtelijke procedure) kan de rechtbank een ouder of verzorger bevelen een behandeling te ondergaan. Deze behandeling kan de vorm aannemen van opvoedingscursussen, behandeling voor geweldplegers, drugs- en alcoholcounseling of geïndividualiseerde therapie. Het vinden van de juiste behandelaar of het juiste programma is de sleutel tot het succesvol oplossen van een rechtszaak en de hereniging met uw gezin. Michele heeft veel gezinnen bijgestaan in het navigeren door deze moeilijke aanklachten en heeft sterke relaties met veel uitstekende behandelingsaanbieders in de gemeenschap.

Bronnen voor slachtoffer

Gevallen van kindermishandeling hebben een hoge prioriteit voor de rechtshandhaving en officieren van justitie. Deze instanties beschikken over uitgebreide middelen, waaronder speciaal toegewezen maatschappelijk werkers, forensische interviewers en advocaten, om het verzamelen van bewijsmateriaal te vergemakkelijken. Kinderen die verdacht worden van mishandeling worden meestal vele malen ondervraagd, door de persoon die voor het eerst mishandeling vermoedt, door wetshandhavers, maatschappelijk werkers, SANE-verpleegkundigen als medische behandeling vereist is, en forensische interviewers die zijn toegewezen om het kind te ondervragen over het vermoedelijke misbruik. Zodra de aanklacht bij het openbaar ministerie ligt, krijgt het kind ook een slachtofferadvocaat toegewezen, die tot taak heeft het kind en zijn voogd te adviseren over de rechten van het kind en aan de openbare aanklager en de rechtbank informatie te verstrekken over de omstandigheden van het kind. Als er naast de strafzaak ook een afhankelijkheidsprocedure wordt aangespannen, krijgt het slachtoffer ook een slachtoffer voogd toegewezen die tot taak heeft informatie over het kind te verzamelen en een aanbeveling aan de rechtbank te doen over de belangen van het kind. Michele heeft routinematig een uitstekende verstandhouding opgebouwd met de verschillende partijen die bij dit proces betrokken zijn, waaronder de pleitbezorgers van de kinderen.