Geschreven door William Sears, MB, BS, FRACS, Lali Sekhon, MD, PhD, FAANS, FRACS, FACS

Posterior Lumbar Interbody Fusion (PLIF) omvat de chirurgische stabilisatie en bottransplantatie van een of meer lumbale tussenwervelschijfruimten met behulp van een posterieure (van achteren) benadering. Deze ingreep kan worden uitgevoerd voor een groot aantal indicaties en er bestaan nu veel verschillende technieken. PLIF is vooral nuttig bij de correctie van degeneratieve lumbale misvormingen zoals spondylolisthesis, scoliose of discusruimteverzakking en bij de behandeling van geassocieerde neurologische compressie.

(Links) Preoperatieve (Rechts) Postoperatieve röntgenfoto van een spondylolisthesis

Voor het eerst beschreven in de jaren 1940, heeft PLIF een aantal theoretische voordelen ten opzichte van andere fusietechnieken zoals posterieure of posterolaterale (achterste/zijkant) fusie. De technische eisen, de wisselende resultaten en de complicaties die gepaard gingen met de eerste technieken leidden echter niet tot een wijdverbreid gebruik door chirurgen. De nieuwere technieken echter, in combinatie met de technologische vooruitgang op het gebied van interbody-implantaten, hebben PLIF-chirurgie veel aantrekkelijker gemaakt. Zij hebben het chirurgisch gemak en de veiligheid verbeterd met behoud van de biomechanische en andere voordelen van PLIF-chirurgie.

Geschiedenis
Posterior Lumbar Interbody Fusion (PLIF) werd voor het eerst beschreven door Briggs en Milligan in 19445 met behulp van laminectomie botsplinters. In 1946 beschreef Jaslow7 een posterieure interbody fusie, waarbij gebruik werd gemaakt van een uitgesneden deel van de processus spinosus, in positie gedraaid binnen de intervertebrale ruimte. Het was echter Cloward, in de jaren 1950, die met behulp van geïmpacteerde blokken van de crista iliaca (bekken), PLIF-chirurgie aanvankelijk populair maakte. Hoewel sommige chirurgen gunstig waren over hun eerste ervaringen met PLIF, beperkten moeilijkheden met inconsistente fusiepercentages en complicaties in verband met bloedverlies, durale/neurale letsels, extrusie van het transplantaat en arachnoïditis (ontsteking van een specifiek ruggenmergvlies) de aantrekkingskracht ervan.

De populariteit steeg in de jaren 1990 met de komst van aanvullende interbody-implantaten (kooien) om de discusruimte te ondersteunen en te stabiliseren, terwijl bottransplantaat, geplaatst in de kooien, het bot van de werveleindplaten verenigde (1,4,11). De eerste hiervan was de cilindrische fusiekooi met schroefdraad, aanvankelijk gebruikt door Bagby bij paarden (13). Net als bij eerdere PLIF technieken, gebruikten deze implantaten het principe van compressie-distractie om stabilisatie van de wervelkolom te bereiken.

De fusiepercentages verbeterden met veel auteurs die een succesvolle fusie rapporteerden tot 90-95%. Ray (11) meldde een fusiepercentage van 96% bij een follow-up van 2 jaar met 86% bevredigende verlichting van rugpijn of radiculaire beenpijn.

Meer recentelijk hebben nieuwere en meer gestroomlijnde botimplantaten gemaakt van titanium, plastic PEEK polymeren (Polyetheretheketone) of allograft bot (donor bot) aan populariteit gewonnen. In een recent artikel van Barnes et al. (2) vonden zij aanzienlijk lagere percentages zenuwwortelbeschadigingen bij het gebruik van geïmpacteerde wiggen van allograftbot in vergelijking met hun eerdere ervaring met cilindrische fusiekooien van allograftbot met schroefdraad (respectievelijk 0% vs. 13,6%). De “insert and rotate” techniek van implantaatplaatsing (zie hieronder) wint ook aan populariteit.

Sommige chirurgen beginnen nu PLIF-procedures uit te voeren via minimaal toegankelijke (sleutelgat) benaderingen met gebruikmaking van ofwel impacted ofwel insert and rotate technieken, geholpen door de vooruitgang in beeldgeleide/computergeassisteerde technologie. Khoo et al. (8) hebben onlangs een uitstekend artikel over deze aanpak geschreven. Deze minimaal toegankelijke technieken maken gebruik van de principes die ontwikkeld zijn voor minimaal toegankelijke laminectomiechirurgie en voor beeldgeleide stabilisatie van de wervelschroef.

Doorgaan met lezen

Posterior Lumbar Interbody Fusion (PLIF): Voordelen en Indicaties

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg