De naam “wolfspin” omvat een grote familie van spinnen, waarvan de meeste groot, donker gekleurd en atletisch zijn. In tegenstelling tot de meeste spinnen die hun prooi in webben vangen, jagen wolfspinnen met geweld op de prooi met behulp van hun sterke lichaam en scherpe gezichtsvermogen. Deze spinnen vertonen ook unieke opvoedingsgewoonten die van groot belang zijn voor wetenschappers.
Wolfspinnen leven bijna overal ter wereld, volgens de BioKids. Ze komen vooral voor in graslanden en weilanden, maar leven ook in bergen, woestijnen, regenwouden en wetlands – overal waar ze insecten kunnen vinden om te eten.
Uiterlijk
Wolfspinnen zijn meestal bruin, grijs, zwart of taankleurig, met donkere markeringen – meestal strepen, volgens het Missouri Department of Conservation. Hun kleur is een effectieve camouflage, die hen helpt hun prooi te vangen en veilig te blijven voor roofdieren. Ze variëren van een kwart inch tot meer dan een inch (6,4 millimeter tot 3 centimeter) lang, waarbij de mannetjes meestal kleiner zijn dan de vrouwtjes.
Jo-Anne Nina Sewlal, een arachnoloog aan de University of the West Indies in Trinidad, vertelde Live Science dat wolfspinnen een “onderscheidende oogopstelling hebben, waarbij de voorste of anterieure rij bestaat uit vier kleine ogen van ongeveer dezelfde grootte, gerangschikt in bijna een rechte rij. De achterste rij is gerangschikt in een V-patroon met de top naast de voorste rij. Wolfspinnen hebben een uitstekend nachtzicht, en jagen hoofdzakelijk in het donker. “Ze zijn ook vrij gemakkelijk te detecteren ’s nachts als gevolg van hun oogschaduw,” zei ze.
Bijt
Volgens de afdeling Entomologie van de Pennsylvania State University zullen wolfspinnen bijten wanneer ze bedreigd worden, maar hun gif is niet erg schadelijk voor mensen. Menselijke slachtoffers kunnen wat roodheid of zwelling vertonen, maar er zijn nooit ernstige medische problemen gemeld.
Gewoonten en voeding
Wolfspinnen zijn solitaire wezens die ’s nachts alleen rondzwerven, op jacht naar prooi. Volgens Sewlal zijn ze “meestal nachtactief en worden ze vaak verward met vogelspinnen.” Volgens het Missouri Department of Conservation leven ze meestal op de grond, hoewel sommige bekend zijn om gedeeltelijk in bomen te klimmen om hun prooi te vangen. Sommige soorten verbergen zich in vegetatie of bladafval, terwijl andere tunnels graven of gebruik maken van de tunnels van andere dieren. Sommige wolfspinnen jagen in een vast territorium en keren terug naar een specifieke plaats om zich te voeden, terwijl andere nomadisch rondzwerven zonder territorium of thuis.
Wolfspinnen eten vooral bodembewonende insecten en andere spinnen. Vooral grote vrouwtjes kunnen kleine gewervelde dieren eten, volgens BioKids. Sommige soorten achtervolgen en grijpen hun prooi, terwijl andere wachten tot de prooi voorbij loopt en deze in een hinderlaag lokken. Wolfspinnen springen vaak op hun prooi, houden hem tussen hun poten en rollen zich om op hun rug, waarbij ze hun prooi met hun ledematen insluiten voordat ze hem bijten.
Wolfspinnen gebruiken hun scherpe gezichtsvermogen, camouflagekleuring, snelle bewegingen en hoge gevoeligheid voor trillingen om zich bewust te zijn van en veilig te blijven voor roofdieren. Ze bijten wanneer ze bedreigd worden. Volgens het University of Michigan Department of Conservation zijn wolfspinnen echter ook een belangrijke voedselbron voor hagedissen, vogels en sommige knaagdieren.
Paring
Volgens BioKids gebruiken wolfspinnen, die hun ogen meer gebruiken dan veel andere soorten spinnen, visuele signalen bij het paren. De mannetjes geven hun interesse aan de vrouwtjes te kennen door met hun pedipalpen (korte, sensorische aanhangsels in de buurt van hun mond) in speciale patronen te zwaaien of ze tegen elkaar te slaan.
Na de paring leggen de vrouwelijke wolfspinnen tientallen of meer eieren en wikkelen ze in zijde, waardoor een eierzak ontstaat. “Vrouwelijke wolfspinnen dragen hun eierzakken vastgemaakt aan haar spindoppen,” zei Sewlal. Als het vrouwtje gescheiden wordt van de eierzak, zal ze er woedend naar zoeken. Van moeders is bekend dat ze agressief gedrag vertonen als ze hun eierzak dragen.
Dit moederlijke gedrag houdt niet op nadat de eieren zijn uitgekomen. “Na het uitkomen klimmen de spinnenkuikens op de rug van hun moeder en zij draagt ze dan enkele dagen rond,” zei Sewlal.
Mannelijke wolfspinnen leven meestal één jaar of minder, terwijl vrouwtjes meerdere jaren kunnen leven.
Taxonomie/classificatie
Ze behoren tot de familie van de Lycosidae, wat afkomstig is van een Grieks woord dat “wolf” betekent. Volgens het Integrated Taxonomic Information System (ITIS) is de taxonomie van wolfspinnen:
- Koninkrijk: Animalia
- Subkoninkrijk: Bilateria
- Infrakoninkrijk: Protostomia
- Superphylum: Ecdysozoa
- Phylum: Arthropoda
- Subphylum: Chelicerata
- Class: Arachnida
- Orde: Araneae
- Familie: Lycosidae
- Geslachten & soorten: Er zijn meer dan 100 geslachten en ongeveer 2.300 soorten wolfspinnen; 200 soorten leven in de Verenigde Staten. De Carolina wolfspin (Hogna carolinensis) is de officiële staatspin van South Carolina, de enige staat die een staatspin heeft.
Opmerking van de redacteur: Als u meer informatie over dit onderwerp wilt, raden wij u het volgende boek aan:
