Poza czerwonym i niebieskim: The Political Typology

Overview

W sytuacji, gdy gospodarka wciąż boryka się z problemami, a naród jest zaangażowany w liczne operacje wojskowe za granicą, nastroje polityczne w społeczeństwie są niespokojne. W tym środowisku wiele postaw politycznych stało się bardziej doktrynalnych na obu końcach spektrum ideologicznego, co odzwierciedla obecną atmosferę w Waszyngtonie.

Ale jednocześnie coraz większa liczba Amerykanów decyduje się nie identyfikować z żadną z partii politycznych, a centrum spektrum politycznego jest coraz bardziej zróżnicowane. Zamiast być umiarkowanymi, wielu z tych niezależnych posiada niezwykle silne ideologiczne stanowiska w kwestiach takich jak rola rządu, imigracja, środowisko i kwestie społeczne. Ale łączą te poglądy w sposób, który przeciwstawia się liberalnej lub konserwatywnej ortodoksji.

Dla liderów politycznych w obu partiach, wyzwaniem nie jest tylko udobruchanie ideologicznych i umiarkowanych „skrzydeł” w swoich koalicjach, ale raczej trzymanie razem niezwykle zróżnicowanych grup, z których wiele mocno nie zgadza się z podstawowymi zasadami, które zdefiniowały polityczny charakter każdej partii w ostatnich latach.

Najbardziej widoczną zmianą w krajobrazie politycznym od czasu poprzedniej typologii politycznej Pew Research z początku 2005 roku jest wyłonienie się jednego bloku konserwatystów. Długotrwały podział na konserwatystów gospodarczych i pro-biznesowych oraz konserwatystów społecznych zatarł się. Dziś Zagorzali Konserwatyści zajmują skrajnie konserwatywne stanowiska w niemal wszystkich kwestiach – w sprawie wielkości i roli rządu, ekonomii, polityki zagranicznej, spraw społecznych i moralnych. Większość z nich zgadza się z Tea Party, a jeszcze więcej bardzo zdecydowanie nie aprobuje wyników pracy Baracka Obamy. Druga grupa Republikanów – Republikanie z Głównej Ulicy – jest również konserwatywna, ale mniej konsekwentnie.

Po lewej stronie, Stali Liberałowie wyrażają diametralnie różne poglądy od Zagorzałych Konserwatystów w praktycznie każdej kwestii. Podczas gdy Stali Liberałowie są w przeważającej mierze biali, mniejszości stanowią większą część Nowych Koalicyjnych Demokratów – wśród których jest prawie równa liczba białych, Afroamerykanów i Latynosów – oraz Demokratów Mocno Naciskających, którzy w około jednej trzeciej składają się z Afroamerykanów. W przeciwieństwie do Solidarnych Liberałów, obie te ostatnie grupy są bardzo religijne i społecznie konserwatywne. Nowi Koalicyjni Demokraci wyróżniają się optymistycznym nastawieniem w obliczu zmagań ekonomicznych.

Niezależni odegrali decydującą rolę w trzech ostatnich wyborach krajowych. Jednak trzy grupy znajdujące się w centrum typologii politycznej mają ze sobą niewiele wspólnego, poza tym, że unikają etykiet partyjnych. Libertarianie i Postmoderniści są w większości biali, dobrze wykształceni i zamożni. Łączy ich również stosunkowo świeckie spojrzenie na niektóre kwestie społeczne, w tym homoseksualizm i aborcję. Jednak republikańscy Libertarianie są znacznie bardziej krytyczni wobec rządu, mniej przychylni przepisom dotyczącym ochrony środowiska i bardziej przychylni biznesowi niż Ponowocześni, z których większość skłania się ku Demokratom.

Dezafekci, druga główna grupa niezależnych, są zestresowani finansowo i cynicznie nastawieni do polityki. Większość z nich skłania się ku Partii Republikańskiej, choć różnią się od głównych grup republikańskich w swoim poparciu dla zwiększonej pomocy rządowej dla ubogich. Inna grupa w centrum, Bystanders, w dużej mierze odsuwa się na polityczny margines i w większości nie jest uwzględniona w tej analizie.

To są główne wnioski z badania typologii politycznej przeprowadzonego przez Pew Research Center for the People & the Press, które sortuje Amerykanów w spójne grupy w oparciu o wartości, przekonania polityczne i przynależność partyjną. Nowe badanie opiera się na dwóch sondażach z połączoną próbą 3 029 dorosłych, przeprowadzonych w dniach 22 lutego – 14 marca 2011 r. oraz na mniejszym sondażu uzupełniającym. 14, 2011 oraz mniejszego sondażu uzupełniającego przeprowadzonego w dniach 7-10 kwietnia 2011 roku z udziałem 1 432 tych samych respondentów.

Jest to już piąta typologia stworzona przez Pew Research Center od 1987 roku. Wiele z grup zidentyfikowanych w obecnej analizie jest podobnych do tych z poprzednich typologii, co odzwierciedla utrzymujące się znaczenie wielu kluczowych przekonań i wartości. Ale jest też kilka krytycznych różnic.

Nowe grupy podkreślają znaczące zmiany polityczne, które zaszły od wiosny 2005 roku, kiedy wydano poprzednią typologię. Obecnie istnieją dwie podstawowe grupy republikańskie, w porównaniu z trzema w 2005 r., co w pewnym stopniu odzwierciedla spadek przynależności partyjnej GOP. Jednakże Demokraci nie zwiększyli swojej identyfikacji partyjnej. Nastąpił raczej gwałtowny wzrost odsetka osób niezależnych – z 30% w 2005 r. do 37% obecnie. Obecnie istnieją trzy rozbieżne grupy niezależnych, w porównaniu do dwóch w 2005 roku.

Pod względem przynależności partyjnej Republikanie pozostają w tyle za Demokratami, ale mają przewagę w innych obszarach: Dwie podstawowe grupy GOP są bardziej jednorodne – demograficznie i ideologicznie – niż trzy podstawowe grupy Demokratów. A różnice społeczno-ekonomiczne są bardziej widoczne po lewej stronie: Prawie połowa Solidarnych Liberałów (49%) ma wyższe wykształcenie, w porównaniu z 27% Demokratów Nowej Koalicji i zaledwie 13% Demokratów z Mocno Naciskanych.

GOP nadal cieszy się przewagą intensywności, która okazała się kluczowym czynnikiem w zwycięstwie Republikanów w wyborach w połowie kadencji w 2010 roku. Na przykład, główne grupy GOP – Zagorzali Konserwatyści i Republikanie z Ulicy Głównej – wyrażają zdecydowanie negatywne opinie na temat zeszłorocznej ustawy o opiece zdrowotnej, podczas gdy reakcje wśród grup Demokratów są bardziej zróżnicowane. Nawet Stali Liberałowie oferują jedynie umiarkowane poparcie dla ustawy – 43% twierdzi, że będzie ona miała przeważnie pozytywny wpływ na krajową opiekę zdrowotną, podczas gdy nieco więcej (51%) twierdzi, że będzie miała mieszany wpływ.

Jednakże utrzymanie stałego poparcia wśród grup zorientowanych na GOP w centrum typologii stanowi ogromne wyzwanie dla Republikanów. Wyzwanie to uwypuklają rozproszeni zniechęceni. Stanowili oni ważną część koalicji GOP w 2010 roku, ale dwa lata wcześniej byli słabymi zwolennikami Johna McCaina.

Podobnie jak główne grupy GOP, większość Nieudaczników (73%) postrzega rząd jako prawie zawsze marnotrawny i nieefektywny. Jednocześnie zdecydowana większość niezadowolonych (61%) twierdzi, że rząd powinien zrobić więcej, aby pomóc potrzebującym Amerykanom, nawet jeśli oznacza to pogłębienie długu.

Libertarianie, druga grupa o republikańskim profilu, w przeważającej większości sprzeciwiają się rozszerzeniu pomocy dla ubogich, jeśli oznacza to zwiększenie długu narodowego. Jednak w kwestii imigracji i homoseksualizmu poglądy libertarian znacznie różnią się od poglądów głównych grup republikańskich. W pełni 71% Libertarian twierdzi, że homoseksualizm powinien być akceptowany przez społeczeństwo; prawie tyle samo Zagorzałych Konserwatystów (68%) twierdzi, że należy go odradzać.

Wiele politycznych wartości i postaw Postmodernistów, młodych, zorientowanych demokratycznie niezależnych, niezręcznie pasuje do tych z głównych grup Demokratów. Postmoderni w przeważającej większości głosowali na Obamę w 2008 roku, ale ich frekwencja wyborcza drastycznie spadła ostatniej jesieni, co przyczyniło się do słabego wyniku Demokratów w połowie kadencji. W porównaniu z głównymi grupami Demokratów, Ponowocześni są mniej przychylni zwiększonej pomocy dla potrzebujących i są znacznie mniej skłonni postrzegać dyskryminację rasową jako główną przeszkodę dla postępu Afroamerykanów.

Partisan Dividing Line: Views of Government

Nowa typologia znajduje głęboki i stały podział między dwiema partiami, jak również różnice w obu koalicjach partyzanckich. Jednak natura podziału partyjnego zmieniła się znacząco w czasie.

Więcej niż w niedawnej przeszłości, poglądy na temat rządu oddzielają Demokratów od Republikanów, i to właśnie te przekonania są najbardziej skorelowane z preferencjami politycznymi w perspektywie 2012 roku. W 2005 roku, w szczytowym momencie wojny w Iraku i krótko po wyborach, w których bezpieczeństwo narodowe było kwestią dominującą, opinie na temat asertywności w sprawach zagranicznych niemal całkowicie odróżniały Demokratów od Republikanów. Partyjne podziały w kwestii bezpieczeństwa narodowego pozostają, ale w czasach, gdy uwaga opinii publicznej jest bardziej skierowana do wewnątrz, są one mniej wyraźne.

Tak jak w ostatnich latach, przekonania na temat środowiska, biznesu, imigracji i wyzwań stojących przed Afroamerykanami są ważnymi rozłamami między partiami, choć do pewnego stopnia również wewnątrz nich.

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje znacznie więcej zgody między dwiema głównymi grupami GOP niż trzema głównymi grupami Demokratów. Zagorzali Konserwatyści i Republikanie z Ulicy Głównej wyrażają bardzo krytyczne opinie na temat funkcjonowania rządu i obaj są głęboko sceptyczni wobec zwiększonej pomocy rządowej dla ubogich, jeśli oznacza to zwiększenie długu publicznego.

Zagorzali Konserwatyści mają jednak znacznie bardziej pozytywne opinie na temat biznesu niż Republikanie z Ulicy Głównej. Postawy wobec środowiska naturalnego również dzielą dwie podstawowe grupy GOP: 92% Zagorzałych Konserwatystów twierdzi, że surowsze prawa środowiskowe kosztują zbyt wiele miejsc pracy i szkodzą gospodarce; tylko 22% Republikanów z Ulicy Głównej zgadza się z tym stwierdzeniem.

Różnice między podstawowymi grupami Demokratów ujawniają się w szerszym zakresie podstawowych wartości politycznych. Kwestie społeczne i moralne dzielą Solidarnych Liberałów, którzy są bardziej świeccy, od innych grup Demokratów, którzy są znacznie bardziej religijni.

Poglądy na temat biznesu, imigracji i ekonomicznego wpływu praw i regulacji dotyczących ochrony środowiska również dzielą grupy Demokratów. Na przykład, ponad połowa Demokratów Mocno Zestresowanych (54%) twierdzi, że surowsze prawa i regulacje środowiskowe kosztują zbyt wiele miejsc pracy i szkodzą gospodarce; tylko 22% Demokratów Nowej Koalicji i 7% Solidarnych Liberałów podziela ten pogląd.

Rasa i pochodzenie etniczne są czynnikami w niektórych różnicach opinii wśród Demokratów. Nowi Koalicyjni Demokraci, którzy są w około jednej czwartej Latynosami, mają pozytywne poglądy na temat imigrantów. Ponad 70% twierdzi, że imigranci wzmacniają kraj z powodu ich ciężkiej pracy i talentów.

Ciężko doświadczeni Demokraci – którzy są w większości biali i afroamerykańscy – niechętnie patrzą na wkład imigrantów. Tylko 13% twierdzi, że imigranci wzmacniają kraj, podczas gdy 76% twierdzi, że są oni ciężarem, ponieważ zabierają miejsca pracy i opiekę zdrowotną.

Wiek również jest czynnikiem wpływającym na partyjność i wartości polityczne. Młodsi ludzie są liczniejsi po lewej stronie, a starsi po prawej. Jednak wielu młodych ludzi myśli o sobie raczej jako o niezależnych niż jako o Demokratach. Post-Moderns, niezależni o orientacji demokratycznej, są zdecydowanie najmłodszą grupą w typologii, ale często odchodzą od tradycyjnej ortodoksji demokratycznej i nie są konsekwentnymi wyborcami.

Osoby starsze, które w ostatnich latach coraz częściej głosowały na republikanów, znajdują się nieproporcjonalnie licznie w bloku Stałych Konserwatystów – 61% z nich ma 50 lub więcej lat. Grupa ta jest bardzo zaangażowana politycznie; 75% twierdzi, że przez większość czasu śledzi sprawy rządowe i publiczne.

Staunch Conservatives obejmują również zdecydowanie największą część zwolenników Tea Party – 72% Staunch Conservatives popiera ten ruch. Atrakcyjność Tea Party jest głębsza niż szeroka. Nie ma żadnej innej grupy typologicznej, w której większość zgadzałaby się z Tea Party. Poza Zagorzałymi Konserwatystami największe poparcie mają libertarianie (44%).

Sondaż sugeruje, że choć Tea Party jest siłą mobilizującą prawicę, to silna dezaprobata dla Baracka Obamy jest jeszcze potężniejszym czynnikiem jednoczącym zagorzałych konserwatystów. Nie mniej niż 84% zagorzałych konserwatystów zdecydowanie nie aprobuje wyników pracy Obamy, a 70% ocenia go bardzo negatywnie. Gorące poparcie dla Obamy na lewicy nie ma sobie równych – 64% Solidarnych Liberałów zdecydowanie aprobuje Obamę, a 45% ocenia go bardzo pozytywnie.

Po ponad dwóch latach urzędowania osobisty wizerunek Obamy jest pozytywny, choć oceny aprobaty dla jego pracy są zróżnicowane. Jednak wątpliwości co do pochodzenia i biografii Obamy utrzymują się. Więcej niż jeden na pięciu Amerykanów (23%) twierdzi niesłusznie, że Obama urodził się poza Stanami Zjednoczonymi; kolejne 22% nie jest pewne, gdzie się urodził. Prawie połowa Zagorzałych Konserwatystów (47%) i 35% Republikanów z Głównej Ulicy twierdzi, że Obama urodził się w innym kraju. Tylko wśród stałych liberałów panuje niemal całkowita zgoda co do tego, że Obama urodził się w Stanach Zjednoczonych (95%). (UWAGA: Sondaż został przeprowadzony przed ujawnieniem przez prezydenta Obamę jego aktu urodzenia w dniu 27 kwietnia).

Inne główne wnioski

• Większość w większości grup typologicznych twierdzi, że kraj będzie musiał zarówno ciąć wydatki, jak i podnosić podatki, aby zmniejszyć deficyt budżetowy. Wyjątkiem są zagorzali konserwatyści – 59% twierdzi, że należy skupić się wyłącznie na cięciu wydatków.
• Grupy GOP w większości preferują urzędników, którzy trzymają się swoich stanowisk, a nie tych, którzy idą na kompromis. Liberałowie w przeważającej większości wolą urzędników, którzy idą na kompromis, ale pozostałe dwie grupy Demokratów już nie.
• Dla Zagorzałych Konserwatystów to wciąż „Drill, Baby, Drill” – 72% twierdzi, że rozszerzenie poszukiwań i produkcji ropy naftowej, węgla i gazu ziemnego jest ważniejszym priorytetem energetycznym. W większości pozostałych grup typologicznych większość twierdzi, że rozwój alternatywnych źródeł energii jest ważniejszy.
• Republikańskie grupy twierdzą, że Sąd Najwyższy powinien opierać swoje orzeczenia na interpretacji Konstytucji „w jej oryginalnym brzmieniu.” Grupy demokratyczne twierdzą, że Sąd powinien opierać swoje orzeczenia na tym, co Konstytucja oznacza dzisiaj.
• Republikanie z głównej ulicy i niezadowoleni z GOP-u są o wiele bardziej skłonni niż zagorzali konserwatyści lub libertarianie do popierania znaczącej roli rządu w ograniczaniu otyłości u dzieci.
• Solidni liberałowie są jedyną grupą typologiczną, w której większość (54%) uważa demokrację za ważniejszą niż stabilność na Bliskim Wschodzie. Inne grupy twierdzą, że stabilne rządy są ważniejsze lub są podzielone w tej kwestii.
• Demokraci Nowej Koalicji częściej niż inne grupy Demokratów twierdzą, że większość ludzi może sobie poradzić, jeśli jest gotowa ciężko pracować.
• Więcej Zagorzałych Konserwatystów regularnie ogląda Fox News niż regularnie ogląda CNN, MSNBC i nocne programy informacyjne sieci razem wzięte.
• Niewiele jest punktów, co do których wszystkie grupy typologiczne mogą się zgodzić, ale cynizm wobec polityków jest jednym z nich. Większość we wszystkich ośmiu grupach, a także wśród osób postronnych, twierdzi, że wybrani urzędnicy dość szybko tracą kontakt z ludźmi.
• Staunch Conservatives overwhelmingly want to get hardher with China on economic issues. W innych grupach typologicznych poparcie dla budowania silniejszych relacji gospodarczych z Chinami jest znacznie większe.
• Sojusznicze ataki powietrzne w Libii dzielą grupy Demokratów. Solidni Liberałowie i Demokraci Nowej Koalicji popierają naloty, ale mniej więcej tyle samo Demokratów o twardych poglądach popiera operację, co się jej sprzeciwia.
• Michelle Obama jest popularna wśród Republikanów z Głównej Ulicy, a także w większości innych grup typologicznych. Ale Zagorzali Konserwatyści postrzegają pierwszą damę nieprzychylnie – a 43% postrzega ją bardzo nieprzychylnie.

Stworzenie typologii

Typologia z 2011 roku dzieli społeczeństwo na osiem politycznie zaangażowanych grup, wraz z dziewiątą grupą mniej zaangażowanych Bywalców. Jest to piąte tego rodzaju badanie, po poprzednich z lat 1987, 1994, 1999 i 2005.

Używając procedury statystycznej zwanej analizą skupień, osoby są przypisywane do jednej z ośmiu podstawowych grup typologicznych na podstawie ich pozycji na dziewięciu skalach wartości społecznych i politycznych – z których każda jest określana na podstawie odpowiedzi na dwa lub trzy pytania ankietowe – jak również ich identyfikacji partyjnej. Oceniono kilka różnych rozwiązań w zakresie tworzenia klastrów pod kątem ich skuteczności w tworzeniu spójnych grup, które różnią się od siebie, mają znaczenie merytoryczne i są wystarczająco duże, aby ich analiza była praktyczna. | W którym roku [ubiegał się Pan/ubiegała się Pani] o rentę inwalidzką z tytułu niezdolności do pracy lub o dodatek opiekuńczy? Podobnie jak w poprzednich typologiach, przed przeprowadzeniem analizy skupień, do wyodrębnienia grupy „Biernych”, czyli osób, które w dużej mierze nie są zaangażowane w politykę, użyto miary uważności politycznej i udziału w głosowaniu.

W celu uzyskania pełniejszego opisu metodologii użytej do stworzenia typologii, zobacz O typologii politycznej. Więcej informacji na temat metodologii badań ankietowych można znaleźć w części O badaniach ankietowych.

.