Przesłanie Jezusa: Relacja z Chrystusem: A Bible Study

Różne słowa są używane do zilustrowania różnych prawd ewangelii. Słowo usprawiedliwienie pochodzi z kontekstu prawno-sądowego, a słowo odkupienie z kontekstu finansowego. Ale zbawienie obejmuje o wiele więcej niż te słowa mogą przekazać. Pismo Święte używa także kilku innych terminów. W tym opracowaniu przyjrzymy się niektórym innym słowom, które opisują naszą relację z Bogiem i Chrystusem.

1. Zanim uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, byliśmy wyobcowani z Boga, odcięci od Niego. Czy myśleliśmy o sobie w ten sposób, czy nie, byliśmy Jego wrogami (Kolosan 1:21). Ale teraz, dzięki Jezusowi Chrystusowi, jacy jesteśmy? Werset 22. Jak został osiągnięty ten pokój? Werset 20.

Komentarz: Pojednanie jest terminem związanym z relacjami. Jest to kolejne słowo-obraz dla ewangelii, ponieważ pojednanie oznacza zawarcie pokoju między ludźmi, którzy kiedyś byli wrogami. Ewangelia mówi nam, że my, którzy kiedyś byliśmy wrogami Boga, teraz jesteśmy z Nim w dobrych stosunkach. Jesteśmy więcej niż przyjaciółmi – jesteśmy kochani jako dzieci i dziedzice. Słowo pojednanie pomaga nam zrozumieć, że kiedyś byliśmy wrogami Boga, a teraz zostaliśmy przywróceni do porządku przez Jezusa Chrystusa.

2. W jaki sposób dokonało się nasze pojednanie? Rzymian 5:8, 10-11. Czy to pojednanie oznacza, że nasze grzechy nie są liczone przeciwko nam? 2 Koryntian 5:18-19. Czy poselstwo ewangelii, dobra nowina, którą głosimy, zawiera tę koncepcję? Wersety 19-20. Jak pojednanie jest możliwe? Werset 21; Efezjan 2:16.

Komentarz: Bóg uczynił Jezusa, który był bezgrzeszny, aby był grzechem w naszym imieniu. Jak Paweł wyjaśnia w innym miejscu, Jezus umarł za nas. Był doskonałą ofiarą za grzech, a rezultatem tego jest to, że w Nim „możemy stać się sprawiedliwością Bożą”. To zdumiewająca wiadomość: grzesznicy mogą stać się Bożą sprawiedliwością dzięki Jezusowi Chrystusowi. Śmierć Jezusa na krzyżu umożliwiła przebaczenie naszych grzechów, abyśmy mogli mieć pokój z Bogiem, abyśmy mogli być uznani za sprawiedliwych wobec Niego i pozostawać z Nim we właściwej relacji.

3. Jakiej metafory rodzinnej używa Paweł, aby opisać naszą nową relację z Bogiem? List do Rzymian 8:15; List do Galacjan 4:5-6. Jakie są implikacje tego statusu? Rzymian 8:17; Galacjan 3:29; 4:7.

Komentarz: W Rz 8:15 greckie słowo oznaczające „synostwo”, widoczne w niektórych tłumaczeniach, oznacza adopcję. Obrazuje to, że Bóg wybrał nas, abyśmy byli w Jego rodzinie, mimo że nie mieliśmy prawa tam być. Są tu dwie myśli: 1) Bóg nas wybrał i 2) otrzymamy od Niego dziedzictwo. W starożytnym świecie, bogaci ludzie, którzy nie mieli własnych dzieci, adoptowali ludzi (czasami dorosłych), aby byli ich spadkobiercami. Paweł mówi, że Bóg wybrał nas jako swoje dzieci, abyśmy byli Jego dziedzicami, abyśmy mieli z Nim udział we wszystkich dobrach wszechświata.

Gdy jesteśmy w Chrystusie, gdy utożsamiamy się z Nim, gdy nasze życie jest ukryte w Nim, wtedy mamy udział w Jego prawach jako Syna. Mamy wszystkie prawa dzieci i jesteśmy z Chrystusem dziedzicami wszystkich rzeczy (Hebrajczyków 2:6-11). Normalnie dzieci nie dziedziczą własności, dopóki rodzic nie umrze. Ale nie jest to możliwe w przypadku Boga, więc analogia ta jest w tym miejscu nietrafiona. W zbawieniu prawda jest odwrotna: to dzieci muszą umrzeć, zanim będą mogły odziedziczyć majątek! Stare „ja” musi umrzeć, a nowa osoba musi zostać stworzona w Chrystusie. Przez wiarę jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem. Mamy udział w Jego śmierci (Rz 6,3-4) i będziemy mieć również udział w Jego zmartwychwstaniu do życia wiecznego (Rz 6,5; Ef 2,5-6; 2 Tm 2,11).

Słowo adopcja wskazuje nam na fakt, że mamy wielkie dziedzictwo. Przypomina nam również, że Bóg wybrał nas, wybrał nas, wybrał nas do swojego celu. Jesteśmy „odłączeni do świętego użytku” – takie jest znaczenie słowa uświęceni. Jesteśmy „święci” – takie jest znaczenie słowa święty. Z powodu tego, co Jezus Chrystus uczynił dla nas i czyni w nas, nasze życie jest inne, opisane w nowy sposób. Paweł mówi: „Jeśli kto jest w Chrystusie, nowe stworzenie przyszedł; stare przeminęło, nowe jest tutaj!” (2 Kor 5,17).

Przyjrzyjrzyjmy się teraz jeszcze jednemu słowu-obrazowi tego, jak nowe jest nasze życie w Chrystusie.

4. Inny biblijny obraz naszej relacji z Bogiem nie jest jako adoptowane dzieci, ale jako bezpośredni potomkowie, dzieci zrodzone w domu Bożym. Czy Jezus opisał naszą potrzebę nowego narodzenia? Jana 3:3-8. Czy Bóg dał nam teraz to nowe narodzenie? 1 Piotra 1:3. W jaki sposób Bóg daje nam ten nowy start w życiu? 1 Piotra 1:23; Jakuba 1:18; Tytusa 3:5.

5. Czy ci, którzy przyjmują Chrystusa, stają się narodzonymi z Boga? Jana 1:12-13; 1 Jana 5:1. Czy jesteśmy jego dziećmi? 1 Jana 3:1-2. Czy Jan podkreśla, że ktoś, kto narodził się z Boga, powinien porzucić grzech i żyć nowym stylem życia? 1 Jana 2:29; 3:9-10; 4:7; 5:4, 18.

Komentarz: W wersetach tych użyto greckiego słowa gennao, które zwykle odnosi się do narodzin dziecka. W kilku wersetach ma ono bardziej ogólne znaczenie „produkować”. Oto kilka wersetów, w których słowo to wyraźnie oznacza narodziny dziecka: Mateusza 2:1, 4; Łukasza 1:57; Jana 16:21; Rzymian 9:11; Hebrajczyków 11:23.

W Jakuba 1:18 użyte jest inne greckie słowo, apokueo, które pochodzi od apo, co oznacza „od”, i kueo, co oznacza „być spuchniętym” lub „być w ciąży”. Apokueo oznacza uzyskanie czegoś z ciąży – urodzić, wydać na świat. List Jakuba 1:18 mówi, że Bóg „postanowił nas zrodzić przez słowo prawdy”. Przez ewangelię Bóg dał nam drugie narodziny, narodziny duchowe.

Jezus, Jan, Piotr i Jakub używają tej samej analogii: że chrześcijanie rodzą się na nowo, z nowym startem w życiu, z rodzinną relacją z Bogiem, w której nazywamy Boga czułym określeniem Abba. Pismo Święte opisuje chrześcijan jako niemowlęta i dzieci (1 Kor 3,1-2; Hbr 5,12-14). Krótko po tym, jak Piotr mówi nam, że narodziliśmy się na nowo (1 P 1,23), mówi nam, abyśmy tak bardzo pragnęli mleka, jak noworodek (1 P 2,2).

Mamy mieć nowe źródło życia i nowy sposób życia. Nacisk kładziony jest na nowość – naszą nową naturę jako dzieci Bożych. Nasze nowe życie jest zasilane i kierowane przez Ducha Świętego.

Przeanalizowaliśmy kilka biblijnych słów, które opisują naszą relację z Bogiem. Ale rzeczy fizyczne mogą tylko częściowo opisać duchowe prawdy. Duchowe znaczenie zbawienia jest głębsze niż to, które można uchwycić w terminologii prawnej, finansowej, przyjacielskiej czy rodzinnej. Wszystkie te terminy opisują coś prawdziwego o dobrej nowinie, którą mamy w Jezusie Chrystusie, ale kompletna prawda jest lepsza niż jakikolwiek z tych terminów może przekazać. Życie wieczne z doskonale dobrym Bogiem będzie lepsze, niż możemy obecnie opisać.

Czasami mówi się, że chrześcijaństwo nie jest religią – jest relacją. W socjologii, chrześcijaństwo jest poprawnie klasyfikowane jako religia. Kiedy ludzie mówią, że chrześcijaństwo nie jest religią, zwracają uwagę na to, że nasza wiara nie jest tylko listą rzeczy, które robimy dla Boga, nie jest serią rytuałów, nie jest zestawem zachowań – jest interaktywną relacją z Bogiem. Bóg ma relację nie tylko z ludzkością jako całością, ale z każdą osobą.

Bóg chce, abyśmy robili pewne rzeczy i zachowywali się w określony sposób, ale największym przykazaniem ze wszystkich jest miłość do Boga z całej naszej istoty (Mt 22, 37-38). Miłość to słowo określające relację; nasza relacja z Bogiem ma być nacechowana miłością. On już okazał nam swoją miłość do nas, a my mamy odpowiedzieć miłością do Niego. Nasze posłuszeństwo i zachowanie powinno być motywowane miłością. Mamy szukać Boga i pragnąć Go; mamy być chętni do pełnienia Jego woli. Bóg nie chce niechętnego posłuszeństwa (motywowanego być może strachem), ale chętnego pragnienia, by być coraz bardziej podobnym do Jego Syna. Wieczność z Bogiem, w Jego królestwie i rodzinie, będzie błogosławieństwem tylko wtedy, gdy będziemy cieszyć się przebywaniem z Bogiem.

Pismo Święte opisuje interaktywną relację z Bogiem. Bóg ma osobistą troskę o każde ze swoich dzieci, mówi im o swojej miłości i prowadzi ich w tym, co chce, aby robili. W odpowiedzi na Boga, kochamy Go i mówimy do Niego w modlitwie, a w podzięce chcemy Mu się podobać. On odpowiada na nas, a my odpowiadamy na Niego. Jest to osobista i interaktywna relacja dla każdego z nas.

Intymność tej relacji jest pokazana dalej przez fakt, że Bóg żyje w nas (czasami wyrażany jako Ojciec żyjący w nas, czasami jako Syn żyjący w nas, a czasami jako Duch Święty żyjący w nas). Kiedy przyjmujemy Chrystusa jako naszego Zbawiciela, Jego Duch żyje w nas. Bez względu na to, czy wyrażamy to w tych słowach, czy nie, zapraszamy Boga, aby stał się Panem naszego życia, aby zbudować relację, która będzie trwała wiecznie.

Życie wieczne obejmuje poznanie Boga i poznanie Jezusa Chrystusa (J 17, 3). Znać” osobę oznacza więcej niż wiedzieć o niej – jest to termin związany z relacją. Wiara jest również terminem związanym z relacją, ponieważ obejmuje nie tylko wiarę, ale również zaufanie. Nasza relacja z Chrystusem nie jest tylko relacją sługa-mistrz, ale przyjaźnią (J 15, 15). Bóg jest naszym Ojcem, a Jezus Chrystus jest naszym Bratem. Miłość Chrystusa do swoich ludzi jest porównywana do miłości męża do żony (2 Kor 11:2; Ef 5:21-33). Analogie te pokazują, że Bóg pragnie bliskiej relacji z nami – towarzystwa bliższego niż najlepsze małżeństwo, bliższego niż najlepsza przyjaźń, bliższego niż najlepsza relacja rodzic-dziecko.

Każdy, chrześcijanin czy nie, ma jakiś rodzaj relacji z Bogiem. Niektórzy ludzie są jak niewolnicy, którzy uciekli od pana, inni są jak dzieci, które uciekły z domu. Niektórzy próbują zachowywać się tak, jakby Bóg nie istniał; inni otwarcie żywią do Niego urazę. Dla nich relacja charakteryzuje się słowem wrogowie. Dobra wiadomość jest taka, że Bóg nie chce, abyśmy pozostali nieprzyjaciółmi – chce, abyśmy byli Jego dziećmi, Jego przyjaciółmi, którzy bardzo Go kochają. Pragnie tego tak bardzo, że posłał swojego Syna, aby umarł za nas, aby pojednać nas ze sobą i dać nam nowy początek życia, w którym zaprosiliśmy Boga, aby nas prowadził i przekształcił to, czym jesteśmy, abyśmy stawali się coraz bardziej podobni do Niego, lepiej przygotowani do życia z Nim w Jego królestwie z radością na wieki wieków. To jest dobra nowina o królestwie Bożym, ewangelia Jezusa Chrystusa, orędzie zbawienia.

Autor: Michael Morrison

.