NEW ORLEANS – Prosta modyfikacja postawy standardowego manewru Valsalvy jest obecnie wyraźnym, opartym na dowodach leczeniem pierwszego rzutu w przypadku częstoskurczu nadkomorowego, według Jeet Mehta, MD, rezydenta w programie medycyny łączonej/pediatrii na University of Kansas, Wichita.
Wytyczne American College of Cardiology/American Heart Association/Heart Rhythm Society z 2015 roku zalecały manewry waginalne jako leczenie pierwszego rzutu częstoskurczu nadkomorowego, ale dodawały, że nie ma metody złotego standardu. Od tego czasu sytuacja uległa zmianie. Opublikowano dwa dobrze przeprowadzone randomizowane badania kliniczne, które przynoszą jasność co do manewru wagalnego z wyboru, poinformował dr Mehta na dorocznym spotkaniu American College of Physicians.
On i jego współautorzy przeprowadzili metaanalizę trzech randomizowanych badań kontrolowanych sprzed 2000 roku, które porównywały standardowy manewr Valsalvy z masażem zatoki szyjnej oraz dwóch nowszych badań, z których oba systematycznie porównywały zmodyfikowany manewr Valsalvy ze standardową wersją.
Jasnym zwycięzcą pod względem skuteczności był zmodyfikowany manewr Valsalvy, w którym pacjenci z częstoskurczem nadkomorowym (SVT) wykonywali standardowe napięcie w pozycji półleżącej, a następnie natychmiast kładli się płasko i mieli nogi uniesione do 45 stopni przez 15 sekund przed powrotem do pozycji półleżącej. Celem tej modyfikacji postawy jest zwiększenie powrotu żylnego w fazie relaksacji i stymulacji błędnika.
W 433-pacjentowym wieloośrodkowym badaniu REVERT w Wielkiej Brytanii, 43% osób przypisanych do zmodyfikowanego manewru Valsalvy powróciło do rytmu zatokowego 1 minutę po wykonaniu zadania, w porównaniu z 17% osób randomizowanych do standardowego półleżącego manewru Valsalvy. Spowodowało to znacznie mniejsze zapotrzebowanie na adenozynę i inne metody leczenia. Chociaż badacze REVERT kazali pacjentom dmuchać w manometr o ciśnieniu 40 mm Hg przez 15 sekund, zauważyli, że tę samą intensywność obciążenia można osiągnąć bardziej praktycznie, dmuchając w 10-ml strzykawkę wystarczającą tylko do poruszenia tłoka (Lancet. 2015 Oct 31;386:1747-53).
Wyniki REVERT zostały potwierdzone w drugim badaniu przeprowadzonym przez tureckich badaczy, w którym zmodyfikowany manewr Valsalvy był skuteczny u 43% pacjentów, w porównaniu z 11% w grupie standardowego manewru Valsalvy (Am J Emerg Med. 2017 Nov;35:1662-5).
Extrapolując na podstawie opublikowanych dowodów, w tym przeglądu Cochrane Collaboration (Cochrane Database Syst Rev. 2015 Feb 18;:CD009502. doi: 10.1002/14651858.CD009502.pub3), Dr. Mehta i jego współbadacze uszeregowali prawdopodobieństwo udanej konwersji SVT do rytmu zatokowego od wysokiego 48% dla zmodyfikowanego manewru Valsalvy, schodząc do 43% dla manewru Valsalvy w pozycji leżącej, 36% dla standardowego półleżącej Valsalvy, 21% dla siedzącej Valsalvy, 19% dla stojącej i zaledwie 11% dla masażu zatoki szyjnej.
„Opierając się na dowodach wysokiej jakości, zachęcamy do wykonywania zmodyfikowanego manewru Valsalvy ze względu na jego bezpieczeństwo i niski koszt”, podsumował dr Mehta.
Zgłosił brak konfliktów finansowych dotyczących jego badania, przeprowadzonego bez wsparcia komercyjnego.
.
