By Diana Castro
The US Census form for 2020 will feature updated wording for the Native American race category and for the first time will include Aztec and Mayan under the tribes listed. Deze verandering vindt plaats na decennia van eisen aan inheemse Amerikaanse respondenten om hun “belangrijkste of ingeschreven stam” te vermelden. Deze kleine verandering zal een impact hebben op het aantal Latino’s dat het vakje aanvinkt, vooral voor degenen die het in het verleden niet hebben aangevinkt vanwege de verwarring rond de vereiste om de stamverwantschap te volgen, die met name voor geen enkel ander ras vereist is.
Het is geen nieuws voor Latino’s dat het invullen van een volkstellingsformulier in het verleden verwarrend is geweest. Wij zijn een divers volk en een groot aantal van ons heeft een gemengd ras. Dit wordt echter niet weerspiegeld in recente volkstellingsgegevens, ondanks het feit dat een meerderheid van de Latijns-Amerikaanse landen “mestiezen” als hun raciale meerderheid vermeldt.
Het lijkt erop dat de meeste formulieren die ik heb ingevuld toen ik opgroeide, ervoor kozen om dingen eenvoudig te houden en Hispanic/Latino in dezelfde categorie plaatsten als alle anderen, maar de volkstelling had om de een of andere reden altijd een apart vak naast ras. In 2010 stond er expliciet op de vragenlijst dat “hispanic origins are not races.” Dat maakte het verwarrend. Ik had nooit echt gedacht dat ik iets anders was dan Peruviaans of Latina, maar die werden niet vermeld in de categorie ras.
Blijkbaar was ik niet de enige. Het Pew Research Center meldde in 2015 dat het censusbureau overwoog om alle etniciteiten, rassen en origines in één vraag te combineren om het aantal antwoorden te verminderen dat een variatie was van Latijns-Amerikaanse etniciteit, die ze classificeerden als een etniciteit en niet als een ras. Na een steekproefenquête stelde het Census Bureau echter vast dat 81% van de Latino’s ervoor koos alleen de optie “Hispanic/Latino” te selecteren en niets anders. De PRC bood ook dit inzicht uit hun artikel getiteld, “Is Hispanic being a matter of race, ethnicity or both?”:
- “Als het gaat om het rapporteren van hun raciale identiteit, onderscheiden Latino’s zich van andere Amerikanen. Bij de volkstelling van 2010 bijvoorbeeld koos 94% van de Amerikaanse bevolking ten minste een van de vijf standaard, door de overheid gedefinieerde raciale categorieën – blank, zwart, Aziatisch, Amerikaans-Indiaans of Pacific Islander. Maar onder Latino’s selecteerde slechts 63% ten minste een van deze categorieën; 37% van de Latino’s, of 19 miljoen, selecteerde in plaats daarvan alleen “een ander ras”, waarbij velen schriftelijke antwoorden gaven zoals “Mexicaans,” Hispanic” of “Latijns-Amerikaans.”
- “Een nieuw onderzoek van het Pew Research Center naar multiraciale Amerikanen vindt dat voor tweederde van de Hispanics hun Hispanic achtergrond een deel is van hun raciale achtergrond – niet iets aparts. Dit suggereert dat Hispanics een unieke kijk op ras hebben die niet noodzakelijk past binnen de officiële Amerikaanse definities.”
In 2011 bracht het Census Bureau een samenvatting uit met de titel “Overview of Race and Hispanic Origin: 2010”. Dit is wat ik het meest interessant vond:
- “Voor de volkstelling van 2010 werd een nieuwe instructie toegevoegd onmiddellijk voorafgaand aan de vragen over Hispanic herkomst en ras, die niet werd gebruikt in de volkstelling van 2000. De instructie luidde: “Voor deze volkstelling is Hispanic herkomst geen ras”, omdat Hispanic herkomst in het federale statistische systeem wordt beschouwd als een concept dat losstaat van ras. Dit sloot echter niet uit dat personen zichzelf identificeerden als hun ras als “Latino”, “Mexicaans”, “Puerto Ricaans”, “Salvadoraans” of andere nationale herkomst of etniciteit; in feite deden velen dat.”
- In 2010 meldde 6 procent van de Hispanics meerdere rassen.
- Meer dan de helft van de Hispanic-bevolking identificeerde zich als blank en geen ander ras, terwijl ongeveer een derde antwoorden gaf die alleen als Some Other Race werden geclassificeerd wanneer ze de vraag over ras beantwoordden. Een veel kleiner deel van de Hispanics identificeerde zich alleen als andere rassengroep: Alleen zwart (3 procent), alleen Amerikaans-Indiaans en Alaska Native (1 procent), alleen Aziatisch (0,4 procent), en alleen Native Hawaiian en andere Pacific Islander (0,1 procent).
Wat het meest interessant is aan deze beide rapporten en veel van de andere rapporten die ik heb gelezen, is dat ze niet echt in detail ingaan op wat de raciale samenstelling van Latijns-Amerikaanse landen eigenlijk is. Als je naar de meeste Latijns-Amerikaanse landen kijkt, zul je mestiezen in de meerderheid vinden.
In feite toont het CIA World Fact Book rapport over de Mexicaanse demografie aan dat een meerderheid (62%) van de Mexicanen “mestizo (Amerindiaans-Spaans)” zijn, en 28% “Amerindiaans of overwegend Amerindiaans,” terwijl slechts 10% zich identificeert als “overwegend Europees,” en 1,2% zich identificeert als Afro-Mexicaans. Mexicanen vormen het grootste percentage van de Latijns-Amerikanen in de VS. Hoe komt het dat de Amerikaanse statistieken zo verschillen van de Mexicaanse?
How Latinxs became a Thing and What We Can Do About the Race Thing
In Latijns-Amerika gebruiken de meeste landen het woord indigena om mensen van inheems-Amerikaanse afkomst aan te duiden en mestizos om mensen van gemengd inheems-Amerikaanse en Europees/Spaanse afkomst aan te duiden. Veel Afro-Latino’s zijn ook een mengeling van mestizo of Europees met Afrikaans. De regering van de VS heeft er echter onlangs voor gekozen Latino’s in een aparte categorie onder te brengen, terwijl zij het ook historisch moeilijk heeft gemaakt om iets te kiezen dat omvat wat het woord mestiezen voor Latino’s betekent. Onze neiging om ons te identificeren als Latino en ons land van herkomst is een punt van trots en, ironisch genoeg, waarschijnlijk ook een reactie op het feit dat ons zo lang is verteld dat we dat zijn.
Het onderwerp van de Volkstelling kan zo veel kanten op gaan en ik ben hier niet om je de volledige geschiedenis van de Volkstelling te leren en de vele manieren waarop het in de loop van de geschiedenis is verknoeid, of om uit te leggen waarom je het het beste kunt invullen (en dat is je geraden!). Ik ben hier om met Latino’s te praten, in het bijzonder met degenen die indiaans-Amerikaanse voorouders hebben, over onze identiteit.
Kijken naar vragenlijsten van volkstellingen in het verleden is als kijken naar een decennium-voor-decennium momentopname van rassenverhoudingen, diversiteit en economische ontwikkeling in de Verenigde Staten. De manier waarop de federale regering Latino’s in de VS heeft geclassificeerd is de afgelopen 90 jaar sterk veranderd en deze recente verandering in de vragenlijst van de volkstelling vindt toevallig plaats op hetzelfde moment dat nationalistische retoriek en raciale spanningen in dit land toenemen.
Tijdens mijn onderzoek naar volkstellingsvragenlijsten in het verleden ben ik niets tegengekomen dat specifiek is voor Latino’s, totdat ik bij 1930 kwam en “Mexicanen” aantrof die onder de rascategorie werden vermeld. Die benaming was van korte duur en de federale regering besloot Mexicanen uit de rassencategorie te verwijderen voor de volgende drie tellingen van 1940-1960. De volkstelling zou pas in 1980 weer volledig melding maken van Latino’s.
In 1970 vermeldde een selecte steekproef van volkstellingsvragenlijsten de volgende opties onder een geboorteplaats- en afstammingscategorie: Mexicaans, Puerto Ricaans, Cubaans, Midden- of Zuid-Amerikaans, en “Ander Spaans”. De meeste vragenlijsten van 1970 beperkten latino’s echter nog steeds tot het selecteren van één ras onder de rascategorie of het selecteren van een ander ras en het verduidelijken.
In 1980 besloot de regering het probleem van de Latino’s aan te pakken door een aparte vraag op te nemen waarin werd gevraagd of de respondenten van “Spaanse/Hispaanse afkomst of afstamming” waren. Het is belangrijk om nogmaals op te merken dat mensen tot de volkstelling van 2000 slechts één ras mochten selecteren; dat is 70 jaar aan gegevens over Latino’s die behoorlijk vertekend zijn.
Het was eigenlijk een gesprek met een paar colporteurs die vorige week op de deuren van mijn werk kwamen aankloppen dat me ertoe aanzette dit te schrijven. Ik werk in Pilsen in Chicago en de vrouwen die aanklopten waren supervriendelijk. Ik vertelde hen dat ik daar niet woonde, maar dat ik nieuwsgierig was naar een paar dingen. Ik vroeg ze meteen of ik wel of niet Native American als ras mocht aanvinken, als ik niet tot een stam behoorde. Dit gebeurde allemaal voordat ik op de hoogte was van de veranderingen in de taal van de volkstelling van 2020 voor inheemse Amerikanen en ik denk dat zij toen waarschijnlijk ook niet op de hoogte waren van de veranderingen.
Wat me verbaasde was dat ze niet zeker wisten of ik dat mocht en wat me nog meer verbaasde was het feit dat ze mensen eigenlijk niet op die manier mochten begeleiden. Ik vroeg hen wat ze in het verleden hadden gezegd en ze herhaalden dat ze me niet mochten begeleiden. Ik zei dat ik het gevoel had dat de meeste Latino’s hier in de VS bang of verward waren om de categorie “Inheems Amerikaans” aan te vinken en daar hebben we een tijdje over gepraat. Terwijl we praatten, kwam ik te weten dat ze allebei Mexicaans waren en daar ook verward over waren geweest.
Het eerste volkstellingsformulier dat mijn familie invulde was in 2000. Als oudste broer en zus, en erevertaler, stond ik naast mijn moeder toen de oudere, blanke man die bij ons aan de deur kwam, haar instrueerde om alleen blank te selecteren als het ras van onze familie. Mijn moeder heeft een lichte Peruaanse huidskleur, maar dat klopte niet en het voelde niet goed. Deze herinnering is me 20 jaar bijgebleven, want zelfs toen ik 11 jaar oud was, wist ik dat het verkeerd was. Tegen de tijd dat de volkstelling van 2010 kwam, was ik nog steeds een beetje in de war en heb ik het vakje Indiaan niet opnieuw aangevinkt. Ik zat vast bij het vervolg: “Print naam van ingeschreven of hoofdstam.” Mijn familie behoorde niet tot een stam, we komen uit Lima, Peru. Het was vreemd omdat in geen enkele andere rassencategorie om een stamnaam werd gevraagd. Dat jaar nam ik genoegen met Latijns-Amerika als mijn ras, en Peru als mijn land van herkomst. Ik had natuurlijk al van het woord mestiza gehoord voordat ik het op mijn Peruaanse geboorteakte zag staan, maar ik heb me er nooit echt mee geïdentificeerd toen ik jonger was. Ik groeide op in een buurt die bekend staat als Albany Park in Chicago en het leek alsof iedereen om me heen ergens anders vandaan kwam. Ik identificeerde mezelf meestal als Peruviaans en als jongere stoorde het me nooit dat ik het vakje Hispanic moest aanvinken, na een tijdje was het gewoon logisch voor me. Ik besteedde weinig aandacht aan de labels die de regering uitdeelde. Maar om de een of andere reden, toen ik mestiza op mijn geboorteakte zag staan, werd het me duidelijk dat mestiezen deels indiaan zijn. Dat ik deels indiaan was. Ik weet niet waarom, maar daarna begon ik het gevoel te krijgen dat alle formulieren die ik aan het invullen was (en mijn hele leven had ingevuld) het moeilijk voor me maakten om te zeggen dat ik inheems Amerikaans was.
Al deze gedachten begonnen tijdens de goede oude Obama-dagen, maar het begon me veel meer te storen nadat ik zag hoe de Trump-administratie en ICE gezinnen aan de grens scheidden en toestonden dat migrantenkinderen werden geplaatst in wat alleen maar kan worden omschreven als kooien. Het was verkeerd dat Latino’s die naar dit land probeerden te komen om hun leven te verbeteren, werden belet om zich vrij door dit continent te bewegen door mensen wier families hier om dezelfde reden naartoe waren geëmigreerd. Ik nam de taak op me om elke eikel die ik tegenkwam eraan te herinneren dat de meeste Latino’s ook indiaans zijn en net zoveel recht hebben als ieder ander om naar dit land te komen.
Het is onduidelijk hoeveel Latino’s met inheems-Amerikaanse voorouders zichzelf in de loop der decennia verkeerd hebben geclassificeerd of hoeveel er ervoor hebben gekozen geen formulier in te vullen uit angst voor hun legale status, dus we kunnen het ons alleen maar voorstellen. Na meer te hebben geleerd over de Latijns-Amerikaanse geschiedenis en te hebben begrepen hoe gesegregeerd en strikt geclassificeerd de Amerikaanse regering de Native American stammen heeft gehouden (zie: Trail of Tears, bloedkwantum wetten, de ‘one-drop rule’), ben ik niet langer verbaasd dat meer Latino’s zich in het verleden niet als Native American hebben geïdentificeerd.
Alle Latino’s die naar de Spaanstalige televisie hebben gekeken of de Latijns-Amerikaanse geschiedenis hebben bestudeerd, zijn zich er waarschijnlijk van bewust dat in het verleden velen hebben neergekeken op hun eigen inheemse wortels en deze hebben verworpen ten gunste van normen die rond Eurocentrische idealen waren opgesteld. De kolonisatie heeft het Westelijk halfrond zwaar getroffen, maar het is 2020. Maak contact met je wortels en laat ze ons niet in een hokje stoppen waar we niet in thuishoren. Voel je trots en verenigd met alle inheemse volken van de Amerika’s; al onze voorouders hebben een vergelijkbare strijd gedeeld en overleefd.
Het is belangrijk op te merken dat er veel Latino’s zijn die geen inheemse Amerikaanse voorouders hebben en als een ander ras of combinatie van rassen zouden worden beschouwd. Als je niet zeker weet wat je moet schrijven, maar wel weet dat je inheemse voorouders hebt, doe dan wat onderzoek en zoek de naam van de stam(men) uit die leven in het land waar jij of je familie vandaan komt en schrijf dat in het vakje.
Op mijn geboorteakte staat dat mijn ras mestiza is, maar mestizos is geen door de Amerikaanse overheid erkend ras, dus het is aan mij om te beslissen als welk ras ik me zal identificeren. Deze keer zal ik het vakje Native American aanvinken en de stam in Quechua schrijven, omdat dat de overheersende identiteit is van Native Americans in Peru. Ik zal ook blank aanvinken, omdat ik weet dat ik ook Europese voorouders heb. Als je Afro-Latino bent, vink dan alle vakjes aan die van toepassing zijn. Er is geen regel of limiet aan het aantal vakjes dat je mag aanvinken.
Technisch gezien mag een volksteller mensen niet begeleiden bij het invullen van een volkstellingsformulier; individuen moeten zelf hun ras en etniciteit aangeven. Het is onze taak en vrijheid om onszelf te classificeren, dus ik dring er bij u allen op aan om met uw ouderen te praten over uw familiegeschiedenis. Vraag hen of je al dan niet Europees, Afrikaans of inheems bloed hebt, en vul je volkstelling dienovereenkomstig in. Ras is toch maar een sociale constructie, niet? Vul in wat bij je past.
