De Axolotl wordt al heel lang bestudeerd en het is een fascinerend schepsel. Zijn eigenschappen maken hem perfect voor een grondige studie en, zoals voor alle levende wezens, hangen deze eigenschappen grotendeels af van zijn genen. In dit artikel geven we een kort overzicht van de genetica van de axolotl en zijn betoverende kleuren.
Wat is een axolotl?
De axolotl is een amfibie die volledig aquatisch is en uitwendige kieuwen heeft. Ondanks zijn uiterlijk kan de axolotl niet in een landdier veranderen, maar in zeer zeldzame omstandigheden hebben axolotls een metamorfose ondergaan. De natuurlijke habitat van de axolotl wordt vertegenwoordigd door meren, aangezien zij bij voorkeur leven in water met weinig stroming. Ze komen oorspronkelijk uit Mexico en omdat ze in het wild een bedreigde soort zijn, worden de exemplaren die op de markt te vinden zijn, in gevangenschap gekweekt.
Voordat we dieper ingaan op de verschillende soorten axolotls, is het belangrijk te vermelden dat deze verbazingwekkende salamander per cel veertien paar chromosomen heeft, terwijl de mens er drieëntwintig heeft. Een chromosoom is een DNA- en eiwitdraadachtige structuur en is in de lengte opgebouwd uit verschillende DNA-eenheden die genen worden genoemd. Elk van deze genen heeft een speciale rol en plaats op een chromosoom dat bekend staat als de genlocus.
Wanneer het op het voortplantingsproces aankomt, produceert de mannelijke axolotl een spermatofoor (een pakketje sperma dat veertien chromosomen bevat). Vervolgens leidt hij het vrouwtje naar de spermatofoor, waar zij deze oppikt en combineert met haar eicel (die ook veertien chromosomen bevat) en de eerste cel van een nieuwe axolotl voortbrengt, bekend als een zygote. Tijdens het meioseproces (de productie van eicellen en zaadcellen) zullen de chromosomen verschillende keren worden uitgewisseld, een proces dat bekend staat als “crossing-over”. Bovendien zullen de chromosomen zich willekeurig combineren en kunnen ook genen van de ouders van de vader en de moeder worden toegewezen. Met andere woorden, wanneer een nieuwe axolotl wordt gecreëerd, kan zijn DNA het resultaat zijn van veel verschillende chromosoomcombinaties.
Elke axolotl kan er totaal anders uitzien dan zijn ouders en broers en zussen, omdat elke nieuwe larve een eigen genetische opmaak heeft. Dit is de belangrijkste reden achter het brede scala aan kleuren dat bij de axolotl wordt waargenomen.
Gemeenschappelijke axolotl kleuren
Dit zijn de meest voorkomende soorten axolotls en ze kunnen gemakkelijk worden gevonden in hun natuurlijke habitat of worden verkregen in een gecontroleerde omgeving.
Wildtype axolotl
De hoofdkleuren van de wildtype axolotl zijn gewoonlijk zwart, groen en bruin, soms met iridofoorpigmenten die eruit zien als glanzende gouden spikkels. Het totaalbeeld van de wildtype axolotls kan variëren omdat ze lichter of donkerder kunnen zijn. Dit algemene type axolotl dankt zijn naam aan het feit dat dit zijn natuurlijke kleuren zijn en wanneer hij in zijn natuurlijke omgeving wordt waargenomen, ziet hij er normaal zo uit.
De kleuren van de axolotl van het wildtype worden donkerder naarmate hij ouder wordt en de exemplaren die tien jaar of ouder zijn, kunnen bijna helemaal zwart zijn. Dus, als je een zwarte axolotl ziet, is de kans groot dat je naar een oude wildtype axolotl kijkt.
De gemakkelijkste manier om een wildtype van een melanoïde axolotl te onderscheiden is door zijn glanzende pigmenten of iridoforen. Als je ziet dat de axolotl ogen glimmende ringen of glimmende vlekken hebben, dan heb je te maken met een wildtype. Ontbreken deze glimmende vlekken, dan is de axolotl melanoïde.
Leucistische Axolotl
Een ander veel voorkomend type axolotl is de leucistische, die geelachtig, wit, of roze is. De kieuwen van de leucistische axolotl zijn meestal roze, zijn ogen zijn zwart, en hij kan donkere vlekken over zijn lichaam en gezicht hebben. Het is belangrijk te bedenken dat de leucistische axolotls geen albino’s zijn, want ze hebben vlekken van zwart pigment, zwarte ogen, en sommige zijn donkerder dan andere.
Als je een roze axolotl of een witte axolotl met zwarte ogen ziet, is het belangrijk om te weten dat je naar een leucistische axolotl kijkt.
Albino axolotl
Zoals de meeste albino dieren, mist de witte albino axolotl pigmentatie. Dit betekent dat hij volledig wit is, en dat zijn ogen roze of lichtrood zijn. De gemakkelijkste manier om de albino axolotl van de leucistische axolotl te onderscheiden is door naar de ogen te kijken. Als de ogen roze zijn, dan is het een albino. Hun lichaam heeft geen pigmentatie, maar hun kieuwen kunnen roze lijken, maar alleen omdat de bloedstroom door de huid zichtbaar is. Als de axolotl inactief is, kunnen zijn kieuwen volledig wit lijken.
Er zijn vier hoofdtypen albino axolotls: axanthische axolotls, witte albino axolotls, albino melanoïde axolotls, en gouden axolotls en de verschillen tussen deze typen hebben te maken met de genetica.
De axanthische albino axolotls missen alle pigmentatie (xanthophore, melanophore, en iridophore pigmenten), terwijl de witte albino axolotls iridophore pigmentatie (een glanzend pigment) in hun kieuwtakken en hun ogen hebben.
De albino melanoïde axolotls zijn een combinatie tussen albino axolotls en melanoïde axolotls en ze missen alle pigmentatie behalve de xantoforenpigmenten (geel).
De gouden axolotls missen melanoforen maar hebben veel iridoforen- en xantoforenpigmenten, waardoor ze heldergeel zijn met witte, glanzende vlekken. Onervaren kwekers zouden kunnen denken dat deze iridofore vlekken visschimmel zijn, omdat ze er soms erg op kunnen lijken. De gouden albino axolotls hebben een levendige gele tint als ze jong zijn, maar de kleur kan vervagen als ze ouder worden.
Als je op zoek bent naar witte axolotl te koop en je ziet een geel getinte axolotl, beschouw jezelf als gelukkig, de kans is groot dat het een zeldzame gouden albino axolotl is. Een andere veel voorkomende naam voor deze axolotl is axolotl gouden albino.
Melanoïde axolotl
De melanoïde axolotl is donker en hij lijkt vrij veel op de wildtype axolotl, maar er zijn een paar belangrijke verschillen tussen de twee. Ten eerste heeft de melanoïde axolotl meer melanofore pigmenten dan het wildtype en ontbreken de glanzende pigmenten volledig. Dit betekent dat je de melanoïde axolotl gemakkelijk kunt herkennen, omdat hij geen gouden vlekken op zijn lichaam of in zijn ogen heeft. In het algemeen zal de melanoïde axolotl veel donkerder zijn dan andere types van de axolotl.
Een geheel zwarte axolotl met bruin- en grijstinten waarvan de ogen niet glanzen is waarschijnlijk een zwarte melanoïde axolotl.
Speciale Axolotl kleuren
Hoewel zeldzaam, zijn deze axolotls niet onmogelijk te vinden of te verkrijgen.
Koperen Axolotl
Deze speciale soort axolotl komt vrij veel voor in de Verenigde Staten, Australië, en Duitsland, maar hij kan extreem moeilijk te vinden zijn in andere landen zoals Canada. De koperen axolotl is eigenlijk een albino axolotl, omdat hij geen oogpigmentatie heeft. Zij zijn over het algemeen bruinachtig met roze schakeringen en kunnen donkerbruine vlekken hebben. Net als bij andere albinomorfsoorten ontbreken bij koper axolotls ook de melanofore pigmenten.
Copper Melanoid Axolotl
Dit type axolotl is misschien wel de zeldzaamste Melanoid axolotl die er is. Slechts een handvol fokkers hebben koper axolotl melanoid geproduceerd en ze delen de genetische opmaak van de melanoid (geen glanzende oogring en geen iridophore pigmenten) maar hebben de Koper eigenschap en missen de volledig zwarte pigmentatie. Deze axolotls worden soms Curple of Copper Purple Axolotls genoemd vanwege hun paarse tint.
GFP Axolotls
Green fluorescent protein axolotls hebben een speciaal gen dat bekend staat als het GFP-gen, dat een genetisch gemodificeerd eiwit is dat kunstmatig in hun DNA is ingebracht. Het hoofddoel van de creatie van dit type axolotl was regeneratie en kankeronderzoek. Nu is GFP echter een recessief gen geworden voor axolotls en kan het van de ene generatie op de andere worden doorgegeven. De enige manier waarop je kunt controleren of een axolotl fluorescerend is of niet, is door hem te bekijken in een UV- of blauwe verlichting.
Een gpf leucistische axolotl of een gpf albino axolotl zal veel helderder zijn dan een gpf wildtype axolotl. Veel mensen zullen verwijzen naar dit type van de morph als groene axolotl of glow in the dark axolotl dus het is niet ongewoon om ze te zien gelabeld als leucistic axolotl glow in the dark, groen albino, of albino glow in the dark, of gewoon glow axolotls.
Zeldzame Axolotl kleuren
Dit zijn de meest ongewone axolotls die er zijn, ze zijn waarschijnlijk niet te krijgen door hobbyisten en ze verschenen als gevolg van genetische mutatie. Ze duiken af en toe op op het internet, maar we zullen er misschien nooit een in het echt zien.
Chimera Axolotl
Wat axolotls betreft, wordt er gezegd dat chimerisme optreedt wanneer twee axolotl-eieren samensmelten. Het eindresultaat is een axolotl met twee kanten die er totaal anders uitzien. Als de eitjes een verschillend DNA-merk hebben, ziet de morf eruit als een doormidden gespleten axolotl. In sommige zeldzame gevallen zal één kant van de axolotl een langzamer groeiproces hebben dan de andere.
Chimera axolotls kunnen niet kunstmatig worden gekweekt, omdat ze een ontwikkelingsongeluk zijn. De kans dat een axolotl een chimaera is en overleeft is klein tot nihil (0,00001%). Sommige mensen betwijfelen zelfs dat chimera axolotls bestaan en zij stellen dat het eigenlijk mozaïek axolotls zijn met een zeer uniek patroon.
Mosaïsche Axolotl
Mosaïsche axolotls zijn een ander zeldzaam type axolotls, maar niet zo zeldzaam als chimaera’s. Deze vormen ontstaan wanneer twee verschillende cellen zich tijdens de ontwikkeling combineren, wat resulteert in een axolotl met twee verschillende fenotypen. Mozaïek axolotls vormen zich ongeveer hetzelfde als chimera axolotls, maar zijn niet perfect door midden gespleten en hun kleurvariaties kunnen meer gemengd zijn.
mozaïek axolotls kunnen niet kunstmatig door fokken worden gereproduceerd omdat ze, net als chimaeren, freaks van de natuur zijn. Omdat ze het resultaat zijn van twee samengevoegde cellen, zijn de meeste mozaïeken onvruchtbaar.
Piebald Axolotl
De pigmentatie van de piebald axolotl loopt door tot aan zijn zijkanten en op het onderste deel van zijn lichaam. Het is niet ongewoon dat sterk gevlekte leucistische axolotls worden verward met bontgekleurde axolotls, maar het is belangrijk om te onthouden dat de bontgekleurde axolotls meestal donkerder zijn en meer zwarte vlekken hebben dan gevlekte leucistische.
In tegenstelling tot mozaïek axolotls en chimera axolotls, kan het bontgekleurde gen overerfbaar zijn. De genetische mark-up die kan resulteren in een piebald axolotl komt vrij veel voor in Nieuw-Zeeland, waar je gemakkelijk een dirty lucy axolotl (dirty leucistic axolotl) kunt vinden. Maar zelfs dan zijn bontvlekken vrij zeldzaam.
Lavendel / Zilver dalmatiër axolotl
We zijn er niet helemaal zeker van of dit type axolotl echt bestaat, maar het zou in de Verenigde Staten verkrijgbaar kunnen zijn. De Lavendel Axolotl of de Zilver Dalmatiër Axolotl is paarsachtig en heeft donkere vlekken op zijn lichaam, vergelijkbaar met die van Dalmatische honden.
Enigma Axolotl
De enigma axolotl is een unieke morph gecreëerd en gekweekt door een Amerikaanse hobbyist, wat betekent dat dit type axolotl alleen in de Verenigde Staten te vinden is.
FireFly Axolotl
Firefly axolotls zijn prachtig en uniek in hun soort. Deze morphs werden voor het eerst geproduceerd in 2016 door Lloyd Strohl II in de Verenigde Staten. Deze unieke axolotls zijn niet genetisch gemodificeerd, maar ze zijn ontstaan door embryonale morfing. Lloyd Strohl II produceerde deze axolotls tijdens zijn onderzoek naar de activering en distributie van melanocyten in mozaïek en leucistische axolotls.
Er werden minder dan een dozijn vuurvlieg axolotls geproduceerd en sommige van hen hebben een donker bovenlichaam en een lichtere staart, terwijl andere een lichtere kop en een donkerdere staart hebben. Sommige van hen hebben zelfs GFP of glow-in-the-dark verhalen.
Na het beëindigen van zijn onderzoek, zal Lloyd Strohl II stoppen met het produceren van deze dieren, maar voor nu, de degenen die hij maakt worden verkocht op de hobby / huisdier markt en gaan voor meer dan $ 250.
De Axolotl die niet echt bestaat
De blauwe Axolotl
Achter in de vroege jaren 2000, werd een foto van een blauwe axolotl viral. Veel mensen hoopten dat dit een nieuwe axolotl-genopmaak was, maar in feite was het gewoon een gefotoshopt beeld van een albino axolotl. Maar wie weet, misschien wordt deze schattige morph ooit werkelijkheid.
Zoals je nu weet, zijn axolotls verbazingwekkende wezens en ze zijn er in veel verschillende kleurvariaties. Axolotl fokkers en hobbyisten en zelfs onderzoekers produceren vaak axolotl nakomelingen die uniek zijn in hun soort. Vuurvlieg axolotls zijn slechts één voorbeeld van wat genetica kan doen, maar er zijn misschien veel verschillende soorten die we nog niet hebben ontdekt. Hopelijk zullen we in de toekomst verbazingwekkende kleurencombinaties blijven vinden.
Als je net zoveel van axolotls houdt als wij, houd dan je ogen open voor uniek gekleurde morphs die aan de bovenstaande beschrijvingen voldoen. Typ “axolotl fokker bij mij in de buurt” in uw zoekmachine en misschien vindt u wel een zeer zeldzame of unieke axolotl.
