In de afgelopen twee decennia zijn veel pathologische genetische varianten beschreven in SCN5A, het gen dat codeert voor de porievormende subeenheid van het cardiale (monomere) natriumkanaal Nav1.5. Negatieve dominantie is een klassiek genetisch concept waarbij een “gif”-mutant peptide een negatieve interferentie veroorzaakt met het co-geëxpresseerde wildtype eiwit, waardoor de cellulaire functie ervan vermindert. Dit fenomeen is beschreven voor genetische varianten van multimere K+ kanalen, waarvan de mechanismen goed begrepen zijn. Onverwacht tonen verschillende pathologische SCN5A varianten die in verband worden gebracht met het Brugada syndroom ook zo’n dominant-negatief (DN) effect aan. De moleculaire determinanten van deze waarnemingen zijn echter nog niet opgehelderd. Dit overzichtsartikel geeft een samenvatting van recente bevindingen die de mechanismen beschrijven die ten grondslag liggen aan het DN fenomeen van genetische varianten van K+, Ca2 +, Cl- en Na+ kanalen, en in het bijzonder Brugada syndroom varianten van Nav1.5. Dit artikel maakt deel uit van een Special Issue getiteld: Cardiomyocyte Biology: Integratie van ontwikkelings- en omgevingsfactoren in het hart onder redactie van Marcus Schaub en Hughes Abriel.
