Patient Presentation
Een 15-jarige man kwam naar de kliniek met uitslag op zijn rechterarm die al 2-3 dagen aanwezig was en pruritisch was. Hij had 3 dagen geleden een vriend geholpen met het verzorgen van het gazon. Er waren geen nieuwe zepen, lotions, detergenten, enz. gebruikt. De medische voorgeschiedenis onthulde een verstuikte enkel 2 jaar eerder als gevolg van sport. Het pertinent lichamelijk onderzoek toonde een gezonde man met een gebied op de binnenste rechter onderarm ~7 centimeter rond met verheven rode papels die over het algemeen diffuus waren maar sommige waren lineair. Er waren excoriaties. De diagnose van contactdermatitis (mogelijk poison ivy) werd gesteld. De patiënt werd geïnstrueerd om wat hydrocortison 0,5% crème en een antihistaminicum te proberen voor verlichting.

Toen de arts het bezoek afsloot, zei de moeder: “Hij heeft de laatste tijd veel problemen met het onthouden van dingen.” Zijn moeder zei dat hij problemen had gehad om zich te herinneren waar kledingstukken waren, wanneer hij de familie moest ontmoeten en om huiswerk in te leveren. Dit was ongewoon voor hem en ze zei dat het de laatste drie weken sinds het begin van de schoolperiode was voorgekomen. Bij verder doorvragen bleek dat hij met het voetbalseizoen was begonnen, in een speciale bandgroep speelde, op school een volledige studiecyclus volgde en met 1 klas voor gevorderden was begonnen. Hij was het ermee eens dat dit gebeurde, en zei dat het een beetje moeilijk was om de lessen en buitenschoolse activiteiten te beheren. Hij bleef veel later op dan hij ooit gedaan had om zijn huiswerk af te maken. Hij ontkende enig hoofdtrauma te hebben opgelopen sinds het football begon of daarvoor. Zijn moeder beaamde dat hij veel later opbleef en dat zijn huiswerk goed was gemaakt, maar gewoon niet werd ingeleverd.

Toen hij apart werd geïnterviewd, ontkende hij middelenmisbruik, depressie, stemmingsproblemen en andere spanningen. Hij voelde zich goed over zichzelf, zijn school, atletiek, familie en vrienden. Hij ontkende opnieuw een hoofdletsel te hebben opgelopen. Zijn neurologisch onderzoek was negatief. De arts meende dat dit normale geheugen- of aandachtsproblemen waren als gevolg van stress en slaaptekort. Hij raadde een consequentere slaaphygiëne aan met inhaaldutjes in het weekend. De patiënt zou een huiswerkmap gaan gebruiken, samen met wat schriftelijke geheugensteuntjes voor school. Hij stemde er ook mee in om zijn coach en/of ouder onmiddellijk in te lichten als hij een hoofdletsel of mogelijk hoofdletsel had met voetbal. De familie stemde ermee in hem in de gaten te houden en als zijn symptomen verergerden, veranderden, of zich nieuwe symptomen voordeden, dan zouden ze bellen voor een nieuwe afspraak in de kliniek.

Discussie
Het geheugen is het vermogen om zich eerdere ervaringen te herinneren, met inbegrip van visuele, auditieve en ruimtelijke relaties. Het geheugen integreert ervaringen, gedachten en indrukken samen.
Het is een belangrijk onderdeel van executief functioneren en sociale interactie.

Enige definities:

  • Werkgeheugen – dat seconden duurt, gewoonlijk geassocieerd met repetitie en gebruik van informatie en is geassocieerd met prefrontale cortex en angulaire gyrus
  • Episodisch geheugen – dat minuten tot jaren duurt en is geassocieerd met de hippocampus en limbus
  • Semantisch geheugen – geassocieerd met feitelijke informatie en is geassocieerd met de inferolaterale temporale kwabben
  • Procedureel geheugen – geassocieerd met het uitvoeren van een gemeenschappelijke taak (bijv.b.v. tanden poetsen, schoenen strikken, autorijden, enz.) en is geassocieerd met de basale ganglia, het cerebellum en de supplementaire motorische zone

Timing van geheugenverlies:

  • Hyperacuut – minuten tot uren, oorzaken kunnen onder meer zijn migraine, toevallen, beroerte
  • Subacuut – dagen tot maanden, oorzaken kunnen onder meer zijn infectieuze en ontstekingsproblemen, hersentumoren, psychiatrische en endocrinologische problemen
  • Chronisch – > 2 jaar, meestal te wijten aan neurodegeneratief proces

Geheugenverlies bij volwassenen komt normaal voor bij het ouder worden en wordt geassocieerd met retrieval problemen van de frontale cortex. Normaal geheugenverlies bij volwassenen heeft geen invloed op activiteiten van het dagelijks leven en is zorgwekkend als dat wel het geval is. Bij kinderen zijn veel geheugenproblemen het gevolg van een normale ontwikkeling (d.w.z. te jong om zich te herinneren waar een voorwerp werd achtergelaten) of zijn tijdelijk en/of situationeel (d.w.z. adolescent in chaotisch huishouden en kan zich niet herinneren waar autosleutels werden achtergelaten of waar verondersteld wordt vrienden te ontmoeten, enz).

Geheugenproblemen die van invloed zijn op de functie, activiteiten van het dagelijks leven, progressief lijken, ander cognitief functioneren lijken te betreffen, of die verontrustend zijn voor de patiënt, familie of vrienden, moeten worden geëvalueerd. Geheugenproblemen zijn soms moeilijk te onderscheiden van aandachtsproblemen (b.v. aandachtstekortstoornis, depressie) of vroege veranderingen in de mentale status (b.v. absence aanval, drugsmisbruik). Neuropsychiatrisch onderzoek kan nodig zijn om geheugen- en andere cognitieve stoornissen te onderscheiden.

Bij lichamelijk onderzoek moet aandacht worden geschonken aan de ogen voor ophthalmoplegie of papilledema (verhoogde intracraniële druk), en moet een neuro-onderzoek worden verricht waarbij wordt gezocht naar myoclonus, focale motorische of sensorische problemen (tumor, beroerte). Huid-, haar- of gewichtsproblemen kunnen wijzen op hypothyreoïdie. Onderzoek van de mentale status kan ook helpen bij het screenen op psychiatrie of sociale problemen.

Leerpunt
De differentiaaldiagnose van geheugenproblemen omvat:

  • Algemeen
    • Normale ontwikkeling
    • Normale progressie van onderliggende aandoening – patiënt met Down Syndroom ontwikkelt geheugenproblemen van het Alzheimer type
    • Onerkende onderliggende cognitieve, aandachts- of executieve functieproblemen – aandachtstekortstoornis, leerstoornis, cognitieve stoornissen
    • Early onset of subacute onderliggende medische aandoening – nierinsufficiëntie, leverinsufficiëntie, auto-immuun probleem
    • Algemene levens- of situationele stress
    • Slaapgebrek
  • Drugs
    • Substance abuse – alcohol, marihuana, etc.
    • Na bestraling of chemotherapie
  • Endocrien/Metabolisch
    • Hypoglykemie
    • Hyponatriëmie
    • Hypothyroïd
    • Hyperthyroïd
    • Vitamine B-12-deficiëntie
  • Infectie/ontsteking
    • Epstein barr virus
    • HIV
    • Histoplasmose
    • Neurosyphilis
    • Systemische lupus erythematosus
    • Virale meningitis
  • Neurologisch
    • Hydrocephalus
    • Stuipen
    • Neurologische tumor
  • Psychiatrisch
    • Anxiety
    • Depressie
    • Eetstoornis
    • Post-traumatische stressstoornis
  • Trauma
    • Hoofdtrauma – herkend of niet herkend
    • Postoperatieve
  • Vasculaire
    • Migraine hoofdpijn
    • Stroke – hemorrhagic, ischemisch
  • andere
    • Iron-deficiëntie anemie
    • Plumbisme

Vragen voor Verdere Discussie
1. Wat zijn indicaties voor medicijntesten bij adolescenten en hoe moet met de vertrouwelijkheid van adolescenten worden omgegaan?
2. Welke cognitieve effecten kan een niet-herkend hoofdtrauma hebben?
3. Wanneer is neuro-imaging geïndiceerd bij geheugen- of cognitieve problemen?

Gerelateerde zaken

    Ziekte: Geheugen | Hersenziekten
    Symptoom/Presentatie: Gedragsproblemen
    Specialisme: Adolescent Medicine| General Pediatrics| Neurology / Neurosurgery | Psychiatry and Psychology
    Ageeftijd: Teenager

To Learn More
Om pediatrische overzichtsartikelen over dit onderwerp van het afgelopen jaar te bekijken, check PubMed.

Evidence-based geneeskunde-informatie over dit onderwerp is te vinden op SearchingPediatrics.com, het National Guideline Clearinghouse en de Cochrane Database of Systematic Reviews.

Informatievoorschriften voor patiënten zijn te vinden op MedlinePlus voor deze onderwerpen: Geheugen en Hersenaandoeningen.

Om actuele nieuwsartikelen over dit onderwerp te bekijken, kijk op Google News.

Om afbeeldingen over dit onderwerp te bekijken, kijk op Google Images.

Fenichel GM. Klinische Pediatrische Neurologie. 4e Edit. W.B. Saunders Co. Philadelphia, PA. 2001;47-52.

Rudolph CD, et.al. Rudolph’s Pediatrics. 21e edit. McGraw-Hill, New York, NY. 2003:2204.

Rosenbloom MH. Chao SZ. Thai JN, Geschwind MD. Evaluatie van Geheugentekort. Epocrates Online. Beschikbaar via internet op https://online.epocrates.com/u/2911710/Evaluation+of+memory+deficit/Differential/Overview (rev.12/14/2010, geciteerd 9/19/2011).

ACGME Competenties uitgelicht door casus

  • Patiëntenzorg
    1. In de omgang met patiënten en hun familie communiceert de zorgprofessional effectief en toont hij/zij zorgzaam en respectvol gedrag.
    2. Er wordt essentiële en accurate informatie over de patiënt verzameld.
    3. Er worden geïnformeerde beslissingen over diagnostische en therapeutische interventies genomen op basis van informatie en voorkeuren van de patiënt, up-to-date wetenschappelijk bewijs en klinisch oordeel.
    4. Er worden beheersplannen voor de patiënt ontwikkeld en uitgevoerd.
    5. Patiënten en hun familie worden geadviseerd en voorgelicht.
    8. Gezondheidszorgdiensten gericht op het voorkomen van gezondheidsproblemen of het behouden van de gezondheid worden verleend.
  • Medische kennis
    10. De arts hanteert een onderzoekende en analytische benadering van de klinische situatie.
    11. Is bekend met de basis- en klinisch ondersteunende wetenschappen die passen bij hun discipline en past deze toe.
  • Interpersoonlijke en communicatieve vaardigheden
    17. Een therapeutische en ethisch verantwoorde relatie met patiënten wordt tot stand gebracht en in stand gehouden.
    18. De beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg maakt gebruik van effectieve non-verbale, verklarende, vraag- en schrijfvaardigheden en maakt gebruik van effectieve luistervaardigheden en ontlokt en verstrekt informatie.
  • Professionalism
    20. Hij geeft blijk van respect, medeleven en integriteit; hij speelt in op de behoeften van de patiënten en de samenleving en laat eigenbelang prevaleren; hij legt verantwoording af aan de patiënten, de samenleving en het beroep; en hij streeft naar uitmuntendheid en voortdurende professionele ontwikkeling.

    Auteur

    Donna M. D’Alessandro, MD
    Professor in de kindergeneeskunde, University of Iowa Children’s Hospital

    Deel dit:

  • admin

    Geef een antwoord

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

    lg