Haruki Murakami (村上春樹)

田村/Flickr

Moet ik nog meer zeggen? Haruki Murakami is waarschijnlijk de beroemdste Japanse romanschrijver van dit moment. Zijn werk wordt in meerdere talen vertaald en over de hele wereld gelezen. De wereld die hij creëert met tweelingen, schapenmannen, duisternis en mysterieuze dames, worden beschreven in eenvoudige maar doeltreffende woorden. Zijn representatieve werken zijn “A Wild Sheep Chase”, “Dance Dance Dance”, “1Q84”, enzovoort. Officiële website in het Engels hier.

Banana Yoshimoto (吉本ばなな)

Penn Japanese Collection/Flickr

In Banana Yoshimoto’s werk zijn er geen explosies of ontvoeringen of enige vorm van direct drama. Toch is er een complexe spanning tussen de personages en de atmosfeer. Haar woorden zijn eenvoudig en hebben een duidelijke nasmaak. Haar representatieve werken zijn “Kitchen”, “N.P.”, “Goodbye Tsugumi”, enzovoort. Officiële website in het Engels hier.

Kenji Miyazawa (宮沢賢治)

MChew/Wikimedia Commons

Kenji Miyazawa was niet alleen een romanschrijver, maar ook een dichter en een schrijver van verhalen. Zijn verhalen zijn gericht op kinderen, maar de manier waarop hij zijn woorden gebruikt is magisch. Het kan je een spectrum aan emoties laten voelen en je prachtige landschappen voor je ogen laten zien. Zijn representatieve werk is “Melkweg Weg”.

Yasunari Kawabata (ם端康成)

Materialscientist/Wikimedia Commons

Yasunari Kawabata is de eerste Japanse romanschrijver die de Nobelprijs heeft gekregen. Zijn werk beschrijft het Japanse gevoel voor schoonheid, leven en dood, de stilte tussen gesprekken, en nog veel meer. Een persoonlijke favoriet van mij is “Het geluid van de berg”. Het beschrijft het dagelijkse leven van een familie, maar de sfeer is gespannen en bijna tastbaar. Zijn representatieve werken zijn “The Sound of the Mountain”, “The Izu Dancer”, “House of the Sleeping Beauties”, enzovoort.

Souseki Natsume (夏目漱石)

Shika ryouse shomei/Wikimedia Commons

Ook het gezicht van het biljet van 1000 yen, is Souseki Natsume een van de auteurs die Japanse kinderen op school leren kennen. Hij was ook leraar Engels. Zijn representatieve werken zijn “Kokoro”, “Botchan”, “I Am a Cat”, enzovoort.

Yukio Mishima (三島由紀夫)

Materialscientist/Wikimedia Commons

Yukio Mishima was een man van het drama. Hij maakte een einde aan zijn leven voor de ogen van honderden studenten na het houden van een toespraak. Hij was ook dichter en toneelschrijver. Hij was ook homo. Zijn schrijven is erg moeilijk te lezen, maar heeft een eigen schoonheid. Zijn representatieve werken zijn “Kinkakuji”, “Bekentenissen van een masker”, “Dorst van de liefde”, enzovoort.

Kenzaburo Oe (大江健三郎)

Kenzaburo Oe is een Nobelprijswinnaar voor zijn bijdragen aan de literatuur. Hij behandelt onderwerpen als kernwapens, sociaal non-conformisme en existentialisme met een elegante schrijfstijl. Een persoonlijke favoriet is “Lavish Are the Dead,” over twee studenten die een parttime baantje hebben in het verzorgen van de lijken voor de medische school. Je kunt de kou van het linoleum en de geur van formaline echt voelen. Het is niet echt vrolijk, maar een geweldig boek. Zijn representatieve werken zijn “Seksuele Mensen”, “Een Persoonlijke Kwestie”, “Lustig Zijn de Doden”, enzovoort.

Osamu Dazai (太宰治)

市井の人/Wikimedia Commons

Osamu Dazai is een beroemd romanschrijver, maar is ook beroemd om zijn privé-leven. Met een aaneenschakeling van liefdesaffaires, deed hij uiteindelijk een zelfmoordpoging en slaagde daarin. Hij leed aan depressies en alcoholisme. Toch heeft hij grote werken nagelaten met eenvoudige en welsprekende teksten over de liefde, het leven en alledaagse zaken. Een persoonlijke favoriet is “The Setting Sun”. Het tempo van het schrijven is zo mooi, dat je het hardop zou willen voorlezen. Zijn representatieve werken zijn “The Setting Sun”, “Run, Melos!”, “No Longer Human”, enzovoort.

Tsutomu Minakami (水上勉)

Tsutomu Minakami is niet bepaald beroemd zoals de auteurs die in de bovenstaande onderwerpen aan de orde komen. Maar persoonlijk houd ik veel van hem vanwege een van zijn werken, “Gobanchou Yuugirirou”. Het is een verhaal over hoe de Kinakuji tempel afbrandde, en de mensen die er omheen betrokken waren. Het verhaal speelt zich af in Kyoto, dus alle personages spreken in het Kyoto-Kansai dialect. Dit schept een transparante en rustige sfeer, ook al is het einde nogal schandalig. Jammer genoeg is dit werk niet in het Engels vertaald. Zijn representatieve werken zijn “Ikkyu”, “Ishi yo Nake”, “Gobanchou Yuugirirou”, enzovoort.

Kobo Abe (安倍公房)

Kobo Abe is geen licht boek. Zijn werken behandelen onderwerpen van existentialisme in de hoogste mate. Zijn schrijven is moeilijk te lezen, en ronduit deprimerend. Maar het laat je achter met vragen die je zelf moet oplossen. Een persoonlijke favoriet is “De vrouw in de duinen”. Een man raakt gevangen in een dorp dat op zand staat. Zijn enige metgezel is een mysterieuze vrouw. De barre atmosfeer van de woestijn verandert de man al snel op een manier die hij zich nooit had kunnen voorstellen. Zijn representatieve werken zijn “De vrouw in de duinen”, “De dozenman”, “Het gezicht van een ander”, enzovoort.

Kazuo Dan (壇一雄)

Kazuo Dan is een romanschrijver en een tekstschrijver. Mijn persoonlijke favoriet van zijn werk, en mogelijk een van mijn favoriete stukken Japanse literatuur aller tijden, is “Ritsuko So no Ai” en “Ritsuko So no Shi”. Dit werk is non-fictie, en beschrijft de alledaagse momenten met zijn vrouw en kind tijdens de chaotische momenten van de Tweede Wereldoorlog. Zijn vrouw, Ritsuko, wordt gediagnosticeerd met tuberculose. De beschrijving van een stervende persoon en de verzorging ervan is realistisch en deprimerend. Echter, de momenten waarop Kazuo Dan tijd doorbrengt in de weelderige omgeving met zijn kind zijn zo mooi geschreven dat je het bijna voor je ogen kunt zien. Zijn representatieve werken zijn “Ritsuko So no Ai”, “Ritsuko So no Shi”, “Kuru Hi Saru Hi”, enzovoort.

Mitsuyo Kakuta (角田光代)

Kakuta Mitsuyo is een romanschrijver en een vertaler. een persoonlijke favoriet is “wedergeboorte” (八日目の蝉). Een pasgeboren baby werd ontvoerd door de minnares van de vader. De baby werd jarenlang door haar opgevoed, totdat ze door de politie werd gepakt. De tijd verstreek, en nu is het kleine meisje uitgegroeid tot een jonge vrouw die een affaire heeft met een getrouwde man. Ze gaat dan op reis om uit te zoeken waarom de minnaar haar ontvoerde. Dit werk werd ook verfilmd, waarbij de actrice van de minnaar, Hiromi Nagasaku, uitmuntend presteert. Haar representatieve werken zijn “Rebirth”, “Woman on the Other Shore”, “Kidnap Tour”, enzovoorts.

13. Natsuo Kirino (桐野夏生)

yukihiro_cake_ota

Natsuo Kirino is niet voor de zwakkeren onder ons. Ze behandelt actuele incidenten zoals de Touden OL-moordzaak, waarbij een werkneemster van het bedrijf Touden, die ’s nachts sekswerker was, werd vermoord in een verlaten huis. De moordenaar is nog niet gepakt. In haar werk, “Grotesque”, schrijft Natsuo Kirino wat het slachtoffer op haar eigen manier gedacht moet hebben. En inderdaad, het is grotesk en krachtig. Haar representatieve werken zijn “Grotesque”, “OUT”, “Soft Cheeks”, enzovoort. Officiële website in het Engels hier.

Mariko Koike (小池真理子)

Mariko Koike wordt gezegd een esthetisch schrijfster te zijn. Ze behandelt verhalen over vrouwen en seksualiteit in een zeer elegant schrijven. Ze is ook erg goed in horror, zoals blijkt uit “The House That Looks Down at The Grave” (墓地を見下ろす家). Haar representatieve werken zijn “A Cappella”, “Beyond the Rainbow”, “Ghost Stories”, enzovoort.

Souji Shimada (島田荘司)

Souji Shimada is de koning van de mysteries in de Japanse literatuur. Zijn beroemdste serie, “Kiyoshi Mitrai Series” (御手洗潔シリーズ), heeft vele boeken en het zijn allemaal bevredigende klassieke mysteries, waarin de detective de zaken oplost. De detective, Kiyoshi Mitrai, is een unieke, paranoïde, slonzige, sociopaat die ook ongelooflijk intelligent is. Zijn representatieve werken zijn “Kiyoshi Miratai Series”, “Yoshi Takeshi Series”, “The Man Who Went to Heaven”, enzovoort.

Randy Taguchi (田口ランディ)

Ik aarzelde om haar naam op deze lijst te zetten, omdat het duidelijk werd dat ze delen van haar werk plagieerde. De kracht van haar schrijven is echter nog steeds niet vervaagd. Ze houdt zich bezig met de bovennatuurlijke wereld, waarin de hoofdpersonen omgaan met hun interne strijd met de macht van het bovennatuurlijke. Haar representatieve werken zijn “Consent”, “Antenna”, “Mosaic”, enzovoort. Officiële website in het Japans hier.

Keigo Higashino (東野圭吾)

Keigo Higashino is een zeer populaire mysterie en thriller schrijver. Hij publiceert meerdere werken per jaar, wat op zichzelf al een indrukwekkend feit is. Hij is vooral beroemd om zijn “Galileo Serie” (ガリレオシリーズ). Een natuurkundeprofessor en een agent werken samen om mysteries op te lossen die met wetenschap te maken hebben. Twee van de Galileo Serie werden verfilmd, met de zanger Masaharu Fukuyama als de natuurkundeprofessor. Zijn representatieve werken zijn “Galileo Series”, “Byakuyakou”, “I Killed Him”, enzovoort.

Miyuki Miyabe (宮部みゆき)

Miyabe Miyuki is een mysterie- en thrillerschrijfster. Een persoonlijke favoriet is “The Copy Cat”. Het is erg lang, ongeveer 5 boeken in Bunko formaat. Het vertelt het verhaal van hoe een schrijver een seriemoordenaar vangt zonder enige autoriteit, maar met alleen enthousiasme en rechtvaardigheid. Ik gilde bijna toen ze de moordenaar op TV liet bekennen dat hij de moordenaar was. Haar representatieve werken zijn “The Copy Cat”, “Level 7”, “Higuruma”, enzovoort.

Yoko Ogawa (小川洋子)

Yoko Ogawa is een vreemde schrijfster. Aan de oppervlakte zijn haar verhalen doorspekt met schoonheid en stilte. Maar als je echt diep graaft, gaat wat ze schrijft over horror met groteske thema’s. Een persoonlijke favoriet is “The Sample of the Ring Finger”. Het gaat over een wetenschapper die monsters in formaline bewaart om mensen te helpen verder te gaan met hun herinneringen. Haar representatieve werken zijn “The Sample of the Ring Finger”, “Eyelid”, “The Housekeeper and the Professor”, enzovoort.

Tokurou Nukui (貫井徳郎)

Tokurou Nukui is een mysterieschrijver. Een eeuwige persoonlijke favoriet is zijn debuutwerk, “Hij jammerde” (慟哭). Een seriemoordenaar die het op kleine meisjes gemunt heeft is op de vlucht, en de politie heeft geen idee wie de moordenaar is. Ondertussen raakt een man geïnvesteerd in een sekte die zich bezighoudt met duistere magie. De truc zelf is niet nieuw, maar als je weet waarom hij het deed, breekt je hart. Dit is een thema in het werk van Tokurou Nukui. Je kent de truc, maar je gaat begrijpen waarom ze het deden, en je leeft zelfs met ze mee. Zijn representatieve werken zijn “He Wailed”, “Prism”, “The Corpses of the Angels”, enzovoort. Officiële website in het Japans hier.

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg