5 Mins Read
Hong Kong vecht al jaren tegen een enorm afvalprobleem. Nu blijkt uit de meest recente cijfers van het Environmental Protection Department (EPD) dat het nog erger wordt: het afvalverwijderingspercentage per persoon in Hong Kong heeft het hoogste niveau bereikt sinds het begin van de metingen in 1991. Hoewel een deel van dit afval is veroorzaakt door de tyfoon Mangkhut, die de stad in 2018 heeft geteisterd, kunnen we niet voorbijgaan aan de slechte recyclinginfrastructuur en de wegwerpcultuur van consumenten die onze overvolle stortplaatsen hebben gevoed. In de nasleep van dit nieuws hebben milieuactivisten en groepen collectief met de vinger gewezen naar het gebrek aan overheidsmaatregelen om de afvalcrisis van de stad (en de wereld) te bestrijden.
Op maandag maakte het EPD nieuwe cijfers bekend over het gestorte afval van de stad. Daaruit bleek dat elke Hongkonger in 2018 elke dag gemiddeld 3,37 pond vast stedelijk afval naar stortplaatsen stuurt. In totaal komt dit neer op 5,87 miljoen ton vast afval, waaronder huishoudelijk, commercieel en industrieel afval, een duidelijke stijging ten opzichte van 5,66 miljoen ton in het jaar ervoor. Dit is het hoogste niveau van afval sinds 1991, het jaar waarin de records voor stortafval begonnen.
Hoewel cijfers van de overheid een deel van de groei hebben toegeschreven aan de tyfoon Mangkhut, die grote hoeveelheden afval heeft gegenereerd als gevolg van gevallen puin, kapotte infrastructuur en het verlies van wilde dieren, zou zelfs rekening houdend met de impact van de tyfoon de gemiddelde afvalcijfers zien stijgen van 3,1 pond tot 3,3 pond per persoon per dag. Dit wijst erop dat een groot deel van de afvalstijging het gevolg is van jarenlange verwaarlozing en passiviteit van de regering met betrekking tot het afvalprobleem van Hongkong. De voortgang van het wetsvoorstel van november om een afvalheffingssysteem in te voeren werd geblokkeerd toen de commissievergaderingen werden geannuleerd tijdens de maanden van sociale onrust in Hongkong. Ondanks het feit dat de vergaderingen van de Wetgevende Raad sindsdien zijn hervat, zijn er geen plannen om besprekingen te beginnen over de tenuitvoerlegging van de afvalwet.
“De regering moet het voortouw nemen door de voorgestelde afvalheffingsregeling versneld in te voeren,” aldus Edwin Lau, uitvoerend directeur van de plaatselijke NGO The Green Earth. Hij voegde eraan toe dat de regering, gezien de sterke en zorgwekkende toename van afval, geen tijd te verliezen heeft en actie moet ondernemen “in plaats van haar verantwoordelijkheid uit de weg te gaan.”
Naast het tegenhouden van plannen voor de broodnodige afvalwetgeving, heeft de regering jarenlang nagelaten om een effectieve en toegankelijke recyclinginfrastructuur te implementeren om de beruchte lage recyclingcijfers van de stad te bestrijden. Volgens de laatste cijfers bedraagt het totale recyclingpercentage van de stad slechts 30%, tegen 32% in het jaar daarvoor. Terwijl de autoriteiten beweren dat deze daling te wijten is aan de zwakke exportmarkt voor recyclebare materialen, zeggen groene groepen dat de bestaande infrastructuur van de stad niet in staat is om de stijgende consumptiecijfers aan te kunnen bovenop het afvalimportverbod van het vasteland van China sinds 2018.
“Toen China stopte met het accepteren van afvalimporten, nam ons afval toe en daalden de recyclingpercentages. Aan de andere kant moet de regering haar gecentraliseerde plastic recyclingbeleid snel implementeren,” zei directeur milieubevordering van The Green Earth Hahn Chu.
De regering heeft in oktober een gecentraliseerd plastic inzamelingsprogramma ingevoerd, dat aanvankelijk in het Eastern District is uitgerold, maar actievoerders hebben herhaald dat het gewoon niet genoeg is. Een andere regeling, die de regering eerder dit jaar uitrolde, richtte zich op het bestrijden van de plasticvervuilingsramp van de stad door wegwerpartikelen te verminderen via stimuleringsprogramma’s in grote fastfoodketens. Maar gezien het feit dat Greenpeace-onderzoekers in april een 11-voudige toename van microplasticvervuiling in zeeën vonden, het totale afval blijft stijgen en recycling daalt, schieten deze magere initiatieven hun doel ver voorbij.
Tot overmaat van ramp hebben de meest recente overheidsmaatregelen in de andere richting gewerkt, om de lage recycling-inspanningen van de stad nog verder te belemmeren. De EPD heeft de grootste afvalverwerker van Hongkong, Baguio – slechts een van de twee bedrijven in de stad die glazen flessen recyclen – opgedragen de inzameling van glas op te schorten en de glasbakken van de straat te halen, met de mededeling dat de maatregel was gebaseerd op “recente sociale omstandigheden”.
Dit zal niet alleen leiden tot een verslechtering van Hongkongs lage inzamelingspercentage van 10% voor glas, maar vergroot ook de kans dat gebruikte glazen flessen gewoon op trottoirs worden gedumpt en daar in te kleine scherven uiteenspatten om opnieuw te worden verwerkt en gerecycled. Het kan wel 1 miljoen jaar duren voordat stukken glas zijn afgebroken, en met de huidige mondiale vraag naar glas halen we nu al meer zand van de aarde – 50 miljard ton – dan we kunnen aanvullen. Door Hongkongers de mogelijkheid te ontnemen glasstukken te recyclen, draagt de maatregel actief bij tot de voortdurende verstoring van mariene ecosystemen en micro-organismen, waardoor kustgemeenschappen in Zuidoost-Azië nog kwetsbaarder worden dan ze al zijn voor overstromingsrisico’s.
Ter midden van moeilijke tijden voor onze stad, laten we niet toestaan dat milieukwesties, die om ecologische, sociale en gezondheidsredenen prioriteit moeten krijgen, naar de achtergrond worden verschoven. Dit is gewoon niet het beste wat we kunnen doen – de overheid kan niet zomaar verwachten ons duizelingwekkende afvalprobleem op te lossen door te vertrouwen op lokale maatschappelijke groeperingen initiatieven lanceren en stimuleringsregelingen om consumentengewoonten te veranderen. We blijven verstoken van adequate voorzieningen in de hele stad om plastic te recyclen, er wordt geen actie ondernomen door bedrijven om onnodige verpakkingen en voedselverspilling in de hele toeleveringsketen te verminderen, de afvalregelgeving is tot stilstand gekomen en glasrecycling is nu onbestaande. Individueel zouden we ook moeten nadenken over onze zeer verspillende consumptiecultuur.
Lead image courtesy of Philippe Lopez / AFP / Getty Images.
