Bedenk het verkeerd citeren. Het ligt in datzelfde rijk als het citeren van nepnieuws of het lezen van alleen de kop. Verkeerd citeren is zeker niets nieuws, maar het internet maakt het mogelijk dat een nepcitaat duizend keer wordt geretweet voordat de waarheid zelfs maar op verzenden heeft geklikt.
Ik heb hier natuurlijk al eerder over geschreven. In de zomer van 2015 schreef ik een blogpost genaamd Six Things Hemingway Never Said, waarin ik een reeks neppe, onjuiste, misplaatste of apocriefe Hemingway-citaten en hun oorsprong opsomde.
Sindsdien is het natuurlijk alleen maar erger geworden. Kijk maar eens naar de volgende lijst citaten, die Google geeft als je zoekt op ernest hemingway quotes:
Ik zal ze niet allemaal opsommen, maar laten we zeggen dat ze variëren van contextloos tot geparafraseerd tot onzin. De zevende is een verkeerd citaat van een zin die hij zei tijdens een beroemd artikel van Dorothy Parker in The New Yorker, terwijl de laatste op de lijst klinkt als de social media-statusupdate van een humeurige tiener.
- Waarom citeren we verkeerd?
- Wat Leonard Cohen en Ernest Hemingway nooit hebben gezegd.
- “We zijn allemaal gebroken. Dat is hoe het licht binnenkomt. ”
- Dus wat moeten we doen aan misquotes?
- “Ik bedoel,” zei Ernest Hemingway, “gratie onder druk.”
- Vind je dit artikel leuk? Bekijk dan Fan Theories van D. F. Lovett of The Moonborn in e-book of paperback.
Waarom citeren we verkeerd?
Wat is dat toch met het internet en verkeerd citeren? Wat drijft iemand ertoe iets te herhalen wat iemand anders heeft gezegd, zonder de moeite te nemen zich ervan te vergewissen dat die persoon het heeft gezegd? Waarom zou je iets op je Facebook-muur zetten, waarom zou je het tweeten, waarom zou je er een schattige foto van maken voor Instagram zonder te bevestigen dat, ja, het een echt citaat is?
Natuurlijk, het is niet alleen sociale media. De U. S. Postal Service heeft Maya Angelou verkeerd geciteerd op een postzegel. Megan Fox heeft een Shakespeare verkeerd citaat geïnkt op haar huid. The Big Short opent met iets dat Mark Twain nooit gezegd heeft. De lijst gaat maar door.
Ik denk dat mensen om twee redenen verkeerd citeren, die altijd samengaan: a) ze denken dat iets slim, cool of diepzinnig klinkt, en b) ze zijn lui of onzorgvuldig. Er is geen reden om iets of iemand verkeerd te citeren, tenzij het je gewoon niet genoeg kan schelen om het te proberen, of het je niet genoeg kan schelen om nauwkeurig te zijn.
Wat Leonard Cohen en Ernest Hemingway nooit hebben gezegd.
Soms gaan deze verkeerde citaten viral, zoals toen de wereld dacht dat Martin Luther King, Jr niet blij was met de dood van Bin Laden. Andere keren zijn deze misquotes stille stukjes verwarring die rondzweven op het internet, verschijnen in Reddit-threads of Goodreads-pagina’s.
Voor mij is er één voorbeeld dat boven alles uitsteekt en me woedend maakt, omdat het de monsterlijke mutatie is van twee echte citaten, twee prachtige citaten:
“We zijn allemaal gebroken. Dat is hoe het licht binnenkomt. ”
Ik kan me niet herinneren waar ik dit voor het eerst zag, en of het werd toegeschreven aan Cohen of Hemingway, maar ik wist meteen dat het onzin was omdat ik de eerste zin herkende als het verloren kind van een Hemingway-citaat, en de tweede helft als een stukje van een Leonard Cohen-tekst.
Natuurlijk, hier is de echte Cohen, uit “Anthem”:
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything
That’s how the light gets in.
En de echte Hemingway, uit A Farewell to Arms:
Als mensen zoveel moed in deze wereld brengen, moet de wereld hen doden om hen te breken, dus natuurlijk doodt ze hen. De wereld breekt een ieder en daarna zijn velen sterk op de gebroken plaatsen. Maar zij die niet willen breken, doodt ze. Het doodt de zeer goede en de zeer zachte en de zeer dappere onpartijdig. Als u geen van deze bent, kunt u er zeker van zijn dat het u ook zal doden, maar er zal geen speciale haast zijn.
Gelukkig voor ons, ik ben niet de enige die zich hier zorgen over maakt. Google we are all broken thats how the light gets in and you’ll find the first link is to a Quote Investigator article about this misquote and its origin, including how the two quotes rose and converged.
But here’s what bother me, seeing this nonsense quote getting bandied about while the truth is in position one of Google: Dit betekent dat, deze dagen, elke keer dat iemand deelt deze bijzondere misquote, ze hebben niet de moeite genomen om de waarheidsgetrouwheid ervan te controleren op zelfs de meest luie niveau.
Oh, maar maakt het uit, vraag je je af? Hoeveel mensen herhalen deze onzin eigenlijk?
Laten we eens kijken:
- De misquote, toegeschreven aan Hemingway, heeft 273 likes op Goodreads.
- De verkeerde quote, toegeschreven aan Hemingway, kreeg 528 upvotes op de citaten subreddit.
- Iemand zette het op een mok, met de eer, opnieuw, aan Ernest.
- Glenn Beck tweette het, waarbij hij het eerst aan niemand toeschreef en als tweede aan Hemingway.
- Je kunt het opzoeken in een zoekmachine om alle blogs te zien die inspirerende onzin over deze misquote hebben geschreven.
- En dan is hier nog maar een voorbeeld van alle Pinterest-vriendelijke afbeeldingen en wenskaarten waarop het staat:
Dus wat moeten we doen aan misquotes?
Ik heb een heel eenvoudige oplossing. Het is dezelfde oplossing om nepnieuws te verslaan: vertragen.
Als je denkt dat je een songtekst echt mooi vindt, probeer dan het liedje te vinden waar die songtekst uit komt. Luister ernaar.
Als je denkt dat je een citaat van een beroemde auteur echt leuk vindt, lees dan een boek van die auteur.
Als je een gek nieuwsartikel leest, kijk dan wie het artikel heeft geschreven, en waar je het leest.
Ooit werd ons geleerd om vreemden op internet niet te vertrouwen. Nu herhalen vreemden op internet gestolen grappen, verzinnen citaten, en vertellen u hoe u moet stemmen.
Stop op deze manier te leven. Doe de kleinste moeite. Wees je eigen persoon. Onderzoek. Wees trots op de woorden die je herhaalt, en toon het respect om ze nauwkeurig toe te schrijven.
En herhaal geen Mark Twain-citaat tenzij je het in een Mark Twain-boek hebt gelezen, want anders is het waarschijnlijk onzin.
“Ik bedoel,” zei Ernest Hemingway, “gratie onder druk.”
Voor wie het zich afvraagt. In het begin zei ik dat “moed is genade onder druk” onnauwkeurig is.
Hier is de juiste oorsprong, uit Dorothy Parkers artikel uit 1929 over Hemingway:
Dat brengt me op het punt dat ik al die tijd heb proberen te bereiken: Ernest Hemingway’s definitie van moed – zijn zin die, lijkt mij, Barrie’s “Moed is onsterfelijkheid” doet klinken als een van de meer treble trilling van Tinker Bell. Mr. Hemingway gebruikte de term “moed” niet. Als eufemist verwees hij naar de kwaliteit als “lef,” en hij schreef het bezit ervan toe aan een afwezige vriend.
“Wacht eens even,” zei iemand, want het was een van die argumenterende avonden. “Luister. Kijk eens even. Wat bedoel je precies met ‘lef’? “
“Ik bedoel,” zei Ernest Hemingway, “gratie onder druk.”
Die race is de zijne. De druk, veronderstel ik, komt binnen, gratis, onder de noemer van de Artist’s Reward.
-Dorothy Parker, The New Yorker
Is het te moeilijk om zo’n lang uittreksel te lezen? Is het niet goed voor een tatoeage op de enkel? Is het te lang om te tweeten?
Er zijn zoveel goede boeken om te lezen in deze wereld en zoveel goede muziek om naar te luisteren. Er zijn zoveel mensen te ontmoeten, zoveel dingen te zien, zoveel dingen te doen. Bedenk eens hoeveel beter de wereld zou zijn als we langzamer gingen werken en naar elkaar gingen luisteren. Bedenk hoeveel beter het zou zijn als niemand Leonard Cohen verkeerd citeerde en iedereen naar zijn muziek luisterde.
De keuze is aan jou. Ga je deel uitmaken van het probleem? Of ga je beginnen met het controleren van de juistheid van citaten voordat je ze herhaalt?
