The Truth about Gateway Drugs and Addiction

Narkotyki stanowiące bramę zmieniają szlaki neuroprzekaźnikowe w mózgu. Zwierzęce modele uzależnień wskazują, że zwierzęta, które zaczynają używać pewnych rodzajów substancji w młodym wieku, mają zwiększone prawdopodobieństwo rozwoju zachowań uzależniających od innych substancji. Podczas badania tych zwierząt pośmiertne wyniki wskazują, że pewne obszary ich mózgu (np. tzw. układ nagrody) są zmienione w porównaniu z normalnymi zwierzętami. Stąd wniosek, że wczesne stosowanie niektórych narkotyków prowadzi do tego, że zwierzęta stają się bardziej podatne na problemy związane z nadużywaniem innych narkotyków. Te modele eksperymentalne wydają się podobne do danych obserwacyjnych u ludzi, które sugerują, że osoby używające pewnych narkotyków w młodym wieku są bardziej skłonne do używania innych narkotyków w późniejszym okresie.

W grę wchodzi interakcja genów i środowiska. Badania bliźniąt u ludzi sugerują, że istnieje znaczący komponent genetyczny w nadużywaniu narkotyków, co znajduje odzwierciedlenie u osób, które nadużywają więcej niż jednej substancji. W związku z tym pewne nieodłączne czynniki mogą przyczyniać się do zmiany neuroprzebiegów u poszczególnych osób i odpowiadać za hipotezę bramy. Naukowcy badający nadużywanie narkotyków zauważyli, że z nadużywaniem wielu substancji wiąże się wiele czynników środowiskowych, a nawet osobistych. Tak więc hipoteza bramy zakłada, że interakcja czynników wrodzonych z doświadczeniem może wytwarzać sytuacje, które sprzyjają teorii bramy.

W badaniu opublikowanym w Journal of School Health w 1997 r. wyjaśniono czynniki, które mogą wyjaśniać status nikotyny jako potencjalnego narkotyku. Czynniki te obejmowały teorię uczenia się (bycie wzmacnianym za używanie nikotyny uogólnia inne narkotyki), kwestie farmakologiczne (biologiczne podobieństwa zmian związanych z używaniem nikotyny i innych narkotyków), czynniki społeczne i przekonania na temat zdrowia w ogóle. Naukowcy sugerują, że czynniki te wyjaśniają potencjał nikotyny jako narkotyku będącego bramą dla wielu innych narkotyków, w tym alkoholu, kokainy, heroiny itp.

Badania opublikowane w czasopiśmie Science Translational Medicine w 2011 r. wykazały, że gryzonie, którym podawano wodę nasyconą nikotyną na wczesnym etapie rozwoju, wykazywały zwiększone reakcje na kokainę w późniejszym okresie.

Centers for Disease Control and Prevention (CDC) przedstawia dane, które wskazują na istnienie związku między używaniem tytoniu a używaniem nielegalnych narkotyków.

Według danych przedstawionych przez SAMHSA w 2015 roku 20,8 mln osób w wieku powyżej 12 lat miało zaburzenia związane z używaniem substancji, a 15,7 mln z nich miało zaburzenia związane z używaniem alkoholu.

Duży i trwający projekt Monitoring the Future bada każdego roku 50 000 uczniów w 8, 10 i 12 klasie, aby opracować swoje dane. Wyniki wskazują, że:

Liczne badania na zwierzętach wskazują, że wczesne narażenie młodych gryzoni na THC zwiększa ich potencjał do rozwoju uzależnień od innych narkotyków. Wczesna ekspozycja na THC powoduje szereg zmian w neuropatiach gryzoni, które mogą czynić je bardziej podatnymi na uzależnienie.

Duże badanie podłużne obejmujące 25 lat, opublikowane w czasopiśmie Addiction, wskazuje, że wczesne używanie marihuany było silnie związane z późniejszym i częstszym używaniem i nadużywaniem narkotyków.

W badaniu z 2015 r. w International Journal of Drug Policy wykorzystano dane z National Epidemiological Survey on Alcohol and Related Conditions i przyjrzano się ponad 6600 osobom, które zgłosiły używanie marihuany przed użyciem jakiegokolwiek innego narkotyku. Wyniki wskazały, że istnieje 44,7% szans, że ta grupa będzie używać innych narkotyków, co jest znacznie wyższą szansą niż w populacji ogólnej.

Istnieją problemy ze zwierzęcymi modelami zachowania: Po pierwsze, zwierzęce modele zachowania nie często generalizują z ludźmi. Zwierzęta w klatkach, które same podają sobie substancje, reprezentują dalekie warunki od tych, w jakich żyje większość zwierząt, a te modele z pewnością nie generalizują dobrze na ludzi. Na przykład, zwierzęta żyjące we wzbogaconych środowiskach, w przeciwieństwie do warunków, jakie zwykle narzuca się im w modelach zachowań związanych z uzależnieniami, nie mają tendencji do samopodawania narkotyków. Podczas gdy modele zwierzęce mogą pomóc w stworzeniu podstaw do stawiania hipotez na temat tego, jak określone zachowanie może wystąpić u ludzi, nie wyjaśniają one w pełni złożonych zachowań, w które angażują się ludzie.

Korelacja nie wnioskuje o przyczynowości: Jedną z najczęściej zapominanych zasad badań jest to, że badania, które przyglądają się skojarzeniom (korelacjom) nie mogą być wykorzystywane jako dowód związku przyczynowego między zmiennymi w nich występującymi. Wszystkie badania, które są wykorzystywane do wykazania związku między używaniem/nadużywaniem substancji u ludzi, to tak zwane badania korelacyjne. W badaniach tych analizuje się związki, ale nie analizuje się przyczyn i skutków. Badacze mogą stawiać hipotezy dotyczące związków między zmiennymi w badaniach; związki te nie oznaczają jednak, że wczesne używanie marihuany powoduje późniejsze używanie kokainy.

Związki między współwystępującymi zaburzeniami są niezwykle złożone: Związki występujące między współwystępującymi zaburzeniami zdrowia psychicznego są niezwykle złożone i trudne do wyodrębnienia. Na przykład, może być tak, że użycie jakiejkolwiek potencjalnie zakazanej substancji we wczesnym okresie życia reprezentuje bardziej ogólne tendencje do zachowań antyspołecznych, które skutkują zwiększonym potencjałem użycia innych substancji, lub taka sytuacja może być wynikiem prostego uczenia się asocjacyjnego. Na przykład osoby używające nielegalnych narkotyków nawiązują relacje z rówieśnikami, którzy są bardziej skłonni do używania tych substancji. Samo przebywanie w środowisku, w którym osoby nadużywają nielegalnych narkotyków, zwiększa prawdopodobieństwo, że ktoś będzie próbował i wielokrotnie używał tych narkotyków.

Istnieją problemy z biologicznymi lub medycznymi modelami zachowania: Nawet jeśli modele zwierzęce i badania neuroobrazowania u ludzi sugerują, że ścieżki mózgowe osób, które używają konkretnych narkotyków, stają się znacząco zmienione, nie oznacza to, że osoby te są pozbawione możliwości wyboru. Część problemu z medycznymi modelami zachowania polega na tym, że modele te mają tendencję do promowania idei, że osoby, które chronicznie nadużywają narkotyków, straciły zdolność wyboru, czy mogą używać narkotyków, czy nie. Gdyby to była prawda, to żaden program leczenia zaburzeń używania substancji nie pomógłby tym osobom, ponieważ nie istnieją żadne zabiegi medyczne, które mogą zmienić ścieżki mózgowe tak, że wracają one do stanu sprzed nadużywania narkotyków lub do stanu, w którym te zmiany są identyfikowane jako w pełni odporne na przyszłe nadużywanie narkotyków. Terapia poznawczo-behawioralna może pomóc w przekształceniu mózgu w celu dokonywania lepszych wyborów.

Wspólny model odpowiedzialności lepiej wyjaśnia te zależności: Teoria bramy próbuje wyznaczyć jeden narkotyk jako będący „bramą” do rozwoju innych problemów z nadużywaniem narkotyków; istnieją jednak wystarczające dowody sugerujące, że wczesne używanie niemal każdego narkotyku wiąże się z większym potencjałem do nadużywania innych narkotyków w późniejszym okresie. Jak wiele jest takich narkotyków? Istnieją badania, że nadużywanie leków na receptę wcześnie wiąże się z wyższymi wskaźnikami używania alkoholu lub marihuany w późniejszym okresie; zatem w zasadzie każda substancja może być narkotykiem-bramą. Jeśli jakakolwiek liczba narkotyków może służyć jako narkotyki-bramy, to te zależności lepiej odzwierciedlają model wspólnej odpowiedzialności niż teorię bramy.