Overview
Napady płata czołowego są częstą formą padaczki, zaburzenia neurologicznego, w którym skupiska komórek mózgowych wysyłają nieprawidłowe sygnały i powodują napady. Tego typu napady pochodzą z przedniej części mózgu.
Nieprawidłowa tkanka mózgowa, infekcja, uraz, udar, guzy lub inne schorzenia mogą również powodować napady w płacie czołowym.
Ponieważ płat czołowy jest duży i pełni ważne funkcje, napady w płacie czołowym mogą dawać nietypowe objawy, które mogą wydawać się związane z problemami psychiatrycznymi lub zaburzeniami snu. Często występują one podczas snu.
Leki zwykle pozwalają kontrolować napady płata czołowego, ale operacja lub urządzenie do stymulacji elektrycznej mogą być opcjami, jeśli leki przeciwpadaczkowe nie są skuteczne.
Każda strona mózgu zawiera cztery płaty. Płat czołowy jest ważny dla funkcji poznawczych i kontroli dobrowolnych ruchów lub aktywności. Płat ciemieniowy przetwarza informacje o temperaturze, smaku, dotyku i ruchu, podczas gdy płat potyliczny jest odpowiedzialny przede wszystkim za widzenie. Płat skroniowy przetwarza wspomnienia, integrując je z odczuciami smaku, dźwięku, wzroku i dotyku.
Objawy
Napady płata czołowego często trwają krócej niż 30 sekund. W niektórych przypadkach powrót do zdrowia jest natychmiastowy.
Znaki i objawy napadów płata czołowego mogą obejmować:
- Ruch głowy i oczu w jedną stronę
- Całkowity lub częściowy brak reakcji lub trudności w mówieniu
- Wybuchowe krzyki, w tym profanacje, lub śmiech
- Nienormalne pozy ciała, takie jak jedno ramię wysuwa się, podczas gdy drugie zgina się, tak jakby osoba pozowała jak szermierz
- Powtarzające się ruchy, takie jak kołysanie się, pedałowanie na rowerze lub parcie na miednicę
Kiedy należy zgłosić się do lekarza
Zgłosić się do lekarza, jeśli występują oznaki lub objawy napadu. Zadzwoń pod numer 911 lub wezwij pomoc medyczną w nagłych wypadkach, jeśli zobaczysz, że ktoś ma napad, który trwa dłużej niż pięć minut.
Przyczyny
Napady płatów czołowych, lub padaczka płatów czołowych, mogą być spowodowane przez nieprawidłowości – takie jak guzy, udar, infekcje lub urazy – w płatach czołowych mózgu.
Napady płata czołowego są również związane z rzadkim dziedziczonym zaburzeniem zwanym autosomalną dominującą nocną padaczką płata czołowego. Jeśli jedno z rodziców cierpi na tę postać padaczki, istnieje 50 procent szans na odziedziczenie nieprawidłowego genu, który powoduje to zaburzenie i rozwój choroby.
W przypadku około połowy osób cierpiących na padaczkę płatów czołowych, przyczyna pozostaje nieznana.
Powikłania
- Stan padaczkowy. Napady w płacie czołowym, które mają tendencję do występowania w skupiskach, mogą wywołać ten niebezpieczny stan, w którym aktywność napadowa trwa znacznie dłużej niż zwykle. Napady trwające dłużej niż pięć minut należy uznać za nagły przypadek medyczny i natychmiast szukać pomocy.
- Urazy. Ruchy, które występują podczas napadów płatów czołowych, czasami powodują obrażenia u osoby mającej napad. Napady mogą również powodować wypadki i utonięcia.
- Nagła niewyjaśniona śmierć w padaczce (SUDEP). Z nieznanych przyczyn u osób z napadami występuje większe niż przeciętne ryzyko niespodziewanej śmierci. Możliwe czynniki to problemy z sercem lub oddychaniem, być może związane z nieprawidłowościami genetycznymi. Kontrolowanie napadów jak najlepiej za pomocą leków wydaje się być najlepszym sposobem zapobiegania SUDEP.
- Depresja i lęk. Obie te choroby są częste u osób z padaczką. Dzieci mają również większe ryzyko rozwoju zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Diagnostyka
Padaczka płata czołowego może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ jej objawy mogą być mylone z problemami psychiatrycznymi lub zaburzeniami snu, takimi jak lęki nocne. Jest również możliwe, że niektóre efekty napadów znalezione w płacie czołowym mogą być wynikiem napadów, które rozpoczynają się w innych częściach mózgu.
Twój lekarz zapozna się z objawami i historią choroby oraz przeprowadzi badanie fizykalne. Możliwe jest również przeprowadzenie badania neurologicznego, które oceni:
- siłę mięśni
- zdolności sensoryczne
- Słuch i mowę
- Wzrok
- Koordynację i równowagę
Twój lekarz może zasugerować wykonanie następujących badań.
-
Skanowanie mózgu. Obrazowanie mózgu, zwykle MRI, może ujawnić źródło napadów w płatach czołowych. Skanowanie MRI wykorzystuje fale radiowe i silne pole magnetyczne do uzyskania szczegółowych obrazów tkanek miękkich, z których zbudowany jest mózg.
Skanowanie MRI obejmuje leżenie na wąskiej palecie, która wsuwa się do długiej rury. Badanie często trwa około godziny. Niektórzy ludzie odczuwają klaustrofobię wewnątrz maszyn MRI, chociaż samo badanie jest bezbolesne.
- Elektroencefalogram (EEG). Badanie EEG monitoruje aktywność elektryczną w mózgu za pomocą serii elektrod przymocowanych do skóry głowy. EEG jest często pomocne w diagnozowaniu niektórych rodzajów padaczki, ale wyniki mogą być prawidłowe w padaczce płata czołowego.
- Wideo EEG. Wideo EEG jest zwykle wykonywane podczas nocnego pobytu w klinice snu. Zarówno kamera wideo, jak i monitor EEG pracują przez całą noc. Lekarze mogą wtedy dopasować to, co fizycznie występuje podczas napadu, do tego, co pojawia się w EEG podczas napadu.
Leczenie
W ciągu ostatniej dekady zwiększyły się możliwości leczenia napadów płatów czołowych. Istnieją nowsze rodzaje leków przeciwpadaczkowych, a także różne procedury chirurgiczne, które mogą pomóc, jeśli leki nie działają.
Leki
Wszystkie leki przeciwpadaczkowe wydają się działać równie dobrze w kontrolowaniu napadów w płatach czołowych, ale nie każdy staje się wolny od napadów na podstawie leków. Lekarz może wypróbować różne rodzaje leków przeciwpadaczkowych lub zlecić przyjmowanie kombinacji leków w celu kontrolowania napadów. Naukowcy kontynuują poszukiwania nowych i bardziej skutecznych leków.
Chirurgia
Jeśli twoje napady nie mogą być kontrolowane za pomocą leków, operacja może być opcją. Operacja polega na wskazaniu obszarów mózgu, w których występują napady.
Dwie nowsze techniki obrazowania – tomografia komputerowa z emisją pojedynczego fotonu (SPECT) i subtrakcyjna emisyjna SPECT połączona z MRI (SISCOM) – mogą pomóc w identyfikacji obszaru generującego napady.
Inna technika obrazowania, znana jako mapowanie mózgu, jest powszechnie stosowana przed operacją padaczki. Mapowanie mózgu polega na wszczepieniu elektrod do pewnego obszaru mózgu i zastosowaniu stymulacji elektrycznej w celu ustalenia, czy ten obszar ma ważną funkcję, co wykluczyłoby operację na tym obszarze. Ponadto do mapowania obszaru języka w mózgu stosuje się funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI).
Jeśli u pacjenta przeprowadzono operację napadów w płacie czołowym, prawdopodobnie będzie on nadal potrzebował leków przeciwpadaczkowych po operacji, choć być może w mniejszej dawce.
Operacja w przypadku padaczki może obejmować:
- Usunięcie ogniska. Jeśli napady zawsze rozpoczynają się w jednym miejscu w mózgu, usunięcie tej małej części tkanki mózgowej może zmniejszyć lub wyeliminować napady.
- Odizolowanie ogniska. Jeśli część mózgu, która powoduje napady, jest zbyt istotna, aby ją usunąć, chirurdzy mogą wykonać serię cięć, aby pomóc odizolować tę część mózgu. Zapobiega to przenoszeniu się napadów do innych części mózgu.
- Stymulacja nerwu błędnego. Polega to na wszczepieniu urządzenia – podobnego do rozrusznika serca – w celu stymulacji nerwu błędnego. Procedura ta zwykle zmniejsza liczbę napadów.
- Reagowanie na napad. Reagujący neurostymulator jest nowszym typem wszczepianego urządzenia. Jest on aktywowany tylko wtedy, gdy pacjent zaczyna mieć napad i powstrzymuje go przed wystąpieniem napadu.
- Głęboka stymulacja mózgu (DBS). Ta nowsza procedura polega na wszczepieniu do mózgu elektrody połączonej z urządzeniem stymulującym, podobnym do rozrusznika serca, które umieszcza się pod skórą klatki piersiowej. Urządzenie wysyła sygnały do elektrody, aby zatrzymać sygnały, które wywołują napad.
W stymulacji nerwu błędnego wszczepiony generator impulsów i przewód ołowiowy stymulują nerw błędny, co prowadzi do stabilizacji nieprawidłowej aktywności elektrycznej w mózgu.
Głęboka stymulacja mózgu polega na wszczepieniu elektrody głęboko w mózgu. Ilość stymulacji dostarczanej przez elektrodę jest kontrolowana przez urządzenie przypominające rozrusznik serca, umieszczone pod skórą w klatce piersiowej. Przewód, który przemieszcza się pod skórą, łączy urządzenie z elektrodą.
Sposób życia i domowe sposoby leczenia
Niektóre napady mogą być wywołane przez spożycie alkoholu, palenie tytoniu, a zwłaszcza brak snu. Istnieją również dowody na to, że silny stres może prowokować napady, a same napady mogą powodować stres. Unikanie tych czynników wyzwalających, jeśli to możliwe, może pomóc w poprawie kontroli napadów.
Medycyna alternatywna
Niektórzy ludzie z powszechnymi schorzeniami neurologicznymi, w tym z napadami, zwracają się do medycyny komplementarnej i alternatywnej, takiej jak:
- Leki ziołowe
- Akupunktura
- Psychoterapia
- Techniki umysł-ciało
- Homeopatia
Badacze przyglądają się tym terapiom, mając nadzieję na określenie ich bezpieczeństwa i skuteczności, ale dobrych dowodów w większości przypadków wciąż brakuje. Istnieją pewne dowody na to, że ścisła dieta wysokotłuszczowa i niskowęglowodanowa (ketogeniczna) może być skuteczna, szczególnie w przypadku dzieci.
Wiele osób z padaczką stosuje leki ziołowe. Jednak istnieje niewiele dowodów na ich skuteczność, a niektóre z nich mogą powodować zwiększone ryzyko napadów.
Marihuana (konopie indyjskie) jest jednym z najczęściej stosowanych leków ziołowych w leczeniu padaczki, ale większość dowodów nie wykazuje, że pomaga. Dostępnych jest jednak niewiele danych, a badania nad jej przydatnością są w toku. Poinformuj swojego lekarza o stosowaniu marihuany.
Administracja Żywności i Leków nie reguluje produktów ziołowych i mogą one wchodzić w interakcje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi, które przyjmujesz, narażając Twoje zdrowie na ryzyko. Porozmawiaj z lekarzem przed zażywaniem suplementów ziołowych lub dietetycznych na napady.
Poradzenie sobie i wsparcie
Niektórzy chorzy na padaczkę są zakłopotani lub sfrustrowani swoim stanem. Napady płata czołowego mogą być szczególnie kłopotliwe, jeśli wiążą się z głośnymi wypowiedziami lub ruchami seksualnymi.
Rodzice dzieci z napadami płata czołowego mogą znaleźć informacje, zasoby i emocjonalne połączenia z grupami wsparcia, aby pomóc swoim dzieciom i sobie. Pomocne może być również poradnictwo. Dorośli chorzy na padaczkę również mogą znaleźć wsparcie w grupach osobistych i internetowych.
Przygotowanie do wizyty
Prawdopodobnie najpierw spotkasz się ze swoim lekarzem rodzinnym, który może skierować Cię do neurologa.
Co możesz zrobić
Zaproś członka rodziny lub przyjaciela, aby poszedł z Tobą do lekarza i pomógł Ci zapamiętać otrzymane informacje.
Zrób listę:
- Twoich objawów, nawet tych, które wydają się niezwiązane z powodem, dla którego umówiłeś się na wizytę, kiedy się zaczęły i jak często występują
- Wszystkich przyjmowanych przez Ciebie leków, witamin i suplementów, w tym dawek
- Pytania do lekarza
Niektóre z pytań, które warto zadać, to między innymi:
- Co prawdopodobnie powoduje moje objawy lub stan?
- Czy prawdopodobnie będę miał więcej napadów? Czy będę mieć różne rodzaje napadów?
- Jakich badań potrzebuję? Czy wymagają one jakiegoś specjalnego przygotowania?
- Jakie metody leczenia są dostępne i jakie zalecacie?
- Mam inne problemy medyczne. Jak mogę sobie z nimi poradzić?
- Czy możliwa jest operacja?
- Czy będę miał ograniczenia w aktywności? Czy będę w stanie prowadzić samochód?
- Czy istnieją broszury lub inne materiały drukowane, które mogę otrzymać? Jakie strony internetowe Pan(i) poleca?
Czego należy oczekiwać od lekarza
Pewnie lekarz zada Panu(i) pytania, takie jak:
- Czy przed wystąpieniem napadów zauważył(a) Pan(i) jakieś niezwykłe odczucia?
- Jak często występują napady?
- Czy może Pan(i) opisać typowy napad?
- Jak długo trwają napady?
- Czy napady występują w skupiskach?
- Czy wszystkie wyglądają tak samo, czy są różne zachowania napadowe, które Pan(i) lub inni zaobserwowali?
- Czy zauważył(a) Pan(i) czynniki wyzwalające napady, takie jak choroba lub brak snu?
- Czy ktoś z Pana(i) najbliższej rodziny miał kiedykolwiek napady?
.
