Picie podczas używania Vivitrolu

Vivitrol jest marką, formą o przedłużonym uwalnianiu antagonisty opioidów, leku naltreksonu. Forma o przedłużonym uwalnianiu pozwala na podawanie go raz na cztery tygodnie, w przeciwieństwie do codziennego dawkowania wymaganego w przypadku doustnej formy tabletek.1

Naltrekson jest tak zwanym antagonistą opioidów. Kiedy jest stosowany, wiąże się konkurencyjnie z receptorami opioidowymi w całym mózgu. Ta blokada receptorów powoduje zmniejszenie aktywacji receptorów przez egzogenne (np. heroinę, leki przeciwbólowe na receptę) lub endogenne opioidy (np. naturalne endorfiny) i, chociaż dokładny mechanizm nie jest w pełni zrozumiały, jest następnie związany ze zmniejszeniem spożycia alkoholu u osób leczonych z powodu zaburzeń związanych z używaniem alkoholu.1

Naltrekson nie ma powiązanej odpowiedzialności za nadużywanie, ponieważ nie wywołuje żadnej nagradzającej euforii ani innych potencjalnie pożądanych efektów psychoaktywnych. W przeciwieństwie do opioidowych leków agonistycznych, lek nie jest substancją kontrolowaną, choć wymaga recepty od lekarza.

Picie alkoholu podczas przyjmowania Vivitrolu

Nie istnieją żadne bezpośrednie przeciwwskazania farmakologiczne związane z połączeniem alkoholu i naltreksonu,1 choć pewne problemy mogą pojawić się w wyniku skutków ubocznych Vivitrolu. Na przykład, niektóre działania niepożądane mogą być nasilone u osób, które rozwinęły pewne poważne problemy fizyczne w wyniku przewlekłego, nadmiernego picia (patrz poniżej).

National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism (NIAAA) opublikował przewodnik dla klinicystów, który przedstawia opcje farmakologiczne w leczeniu pacjentów z zaburzeniami spowodowanymi używaniem alkoholu. Przewodnik ten zawiera kilka ważnych szczegółów, które należy rozważyć w odniesieniu do wspólnego stosowania alkoholu i preparatu Vivitrol:2

• Produkty zawierające naltrekson nie zmniejszają odurzających efektów alkoholu, takich jak problemy fizyczne ze spowolnionym refleksem i osłabioną koordynacją oraz charakterystyczny wpływ na funkcje umysłowe.
• Stosowanie naltreksonu nie powoduje, że dana osoba może pić więcej alkoholu niż normalnie; naltrekson nie zwiększa tolerancji na alkohol.
• Naltrekson może pomóc w zmniejszeniu głodu lub chęci kontynuowania picia alkoholu po rozpoczęciu picia.
• Wpływ naltreksonu wydaje się być skuteczny w zmniejszaniu ogólnego spożycia alkoholu.
• Chociaż naltrekson może być przydatny w zmniejszaniu głodu i ilości wypijanego alkoholu, powinien być stosowany w połączeniu z terapią, aby zmaksymalizować jego przydatność terapeutyczną dla osób w trakcie powrotu do zdrowia z zaburzeń związanych z używaniem alkoholu.

Naltrekson jest również wskazany w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem opioidów (np, nadużywanie heroiny, nadużywanie narkotycznych leków przeciwbólowych wydawanych na receptę itp.), chociaż przewodnik NIAAA wyszczególnia tylko jego rolę w pomaganiu osobom z problemami związanymi z nadużywaniem alkoholu w zmniejszaniu spożycia alkoholu.

Inne szczegóły przewodnika wskazują na niektóre z ograniczeń stosowania naltreksonu:2

• Naltrekson sam w sobie nie skutkuje pełną abstynencją od spożywania alkoholu (raczej wykazano zmniejszenie liczby dni intensywnego picia przy jego stosowaniu).
• Mechanizmy działania naltreksonu nie obejmują wytwarzania negatywnych skutków związanych z używaniem alkoholu, które zniechęcałyby daną osobę do dalszego picia alkoholu (np, nudności, wymioty itp. związane z zażywaniem disulfiramu lub Antabuse).
• Naltrekson nie powinien być postrzegany jako „lekarstwo” na zaburzenia związane z używaniem alkoholu.
• Naltrekson nie zmniejszy objawów ani skutków odstawienia alkoholu (tzn, naltrekson nie jest lekiem na detoks lub odstawienie alkoholu).
• Naltrekson sam nie jest zamiennikiem dla terapii behawioralnych dla osób z zaburzeniami używania alkoholu.
• Naltrekson nie będzie przeciwdziałać wielu potencjalnym krótko- i długoterminowym skutkom związanym z zaburzeniami używania alkoholu (np, ).

Pewną zaletą Vivitrolu i innych produktów zawierających naltrekson jest zmniejszanie głodu alkoholowego. Jak wspomniano, chociaż dokładny mechanizm działania może nie być całkowicie jasny, jego sumienne stosowanie może spowodować zmniejszenie ilości wypijanego alkoholu, gdy już ktoś zaczął pić. Stosowanie samego naltreksonu może nie doprowadzić do abstynencji od alkoholu. Osoby z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami używania alkoholu, które mają trudności z utrzymaniem abstynencji od alkoholu, mogą stwierdzić, że zmniejsza on ich pragnienie picia alkoholu.2 Takie osoby mogą nadal potrzebować zaangażowania w formalny program leczenia zaburzeń używania alkoholu w celu zmaksymalizowania ich szans na udany powrót do zdrowia.

Istnieje kilka różnych podejść, które próbowały zwiększyć skuteczność leku w zmniejszaniu pragnienia alkoholu i spożycia alkoholu u osób, które zaczynają pić po użyciu leku. Na przykład, istnieją ograniczone dowody z badań, które wskazują, że jeśli dana osoba przyjmuje lek w postaci tabletek na godzinę przed rozpoczęciem spożywania alkoholu, ma ona tendencję do picia alkoholu w mniejszych ilościach niż normalnie.3

Jednakże standardowym podejściem stosowanym przez większość lekarzy, którzy przepisują produkty zawierające naltrekson w postaci tabletek, jest poinstruowanie danej osoby, aby przyjmowała je wcześnie rano, próbując w ten sposób zmniejszyć głód alkoholu w ciągu dnia. Forma o przedłużonym uwalnianiu (Vivitrol) może zwiększyć wygodę stosowania i związaną z tym użyteczność naltreksonu. Jednak badania nie potwierdzają stosowania samego naltreksonu w leczeniu osób z zaburzeniami używania alkoholu, ani nie potwierdzają tezy, że stosowanie produktów zawierających naltrekson, takich jak Vivitrol, spowoduje abstynencję u osób z problemami związanymi z nadużywaniem alkoholu. Ponadto większość źródeł, takich jak FDA, sugeruje, że dana osoba powinna być abstynentem od alkoholu przez co najmniej tydzień do 10 dni przed przyjęciem produktów zawierających naltrekson, takich jak Vivitrol, aby były one najbardziej skuteczne w zmniejszaniu głodu alkoholowego i zmniejszaniu ilości spożywanego alkoholu.4

Jakie są skutki uboczne Vivitrolu?

Vivitrol i inne leki zawierające naltrekson mają stosunkowo niewiele skutków ubocznych, a lek jest uważany za bezpieczny w stosowaniu u większości osób; jednak każdy lek lub narkotyk ma swój profil skutków ubocznych.

Stosowanie naltreksonu może powodować pewne działania niepożądane:5

• Nudności, biegunka i skurcze żołądka są najczęstszymi działaniami niepożądanymi.
• Ból głowy, skurcze mięśni lub sztywność mięśni mogą wystąpić u niektórych osób.
• Niektóre osoby mogą mieć problemy z bezsennością lub hipersomnią (nadmierne spanie).
• Niektóre osoby mogą odczuwać roztrzęsienie, niepokój lub drażliwość.
• Osoby aktywnie stosujące leki opiatowe lub kobiety w ciąży nie powinny stosować produktów zawierających naltrekson.
• Naltrekson jest przeciwwskazany do stosowania u osób z zapaleniem wątroby lub niewydolnością wątroby, a osoby z którymkolwiek z tych stanów (potencjalnie w połączeniu z przewlekłym używaniem alkoholu) mogą być narażone na zwiększone ryzyko poważnych powikłań wątrobowych, jeśli będą stosować Vivitrol.

Jakie jest ryzyko długotrwałego stosowania Vivitrolu?

Ogólnie, długotrwałe stosowanie Vivitrolu w przypadku uzależnienia od alkoholu lub opioidów okazało się bezpieczne i skuteczne. Roczne badanie przeprowadzone w 2010 r. wykazało, że lek zawierający naltrekson, w połączeniu z poradnictwem lub terapią, pomógł 65% przepisanych pacjentów utrzymać abstynencję od opioidów przez 18 miesięcy, co stanowi wysoki wskaźnik ukończenia badania klinicznego. Nie odnotowano przypadków ciężkich działań niepożądanych ani poważnych reakcji w miejscu wstrzyknięcia; odnotowano niską częstość występowania klinicznych działań niepożądanych i niską częstość występowania bólu w miejscu wstrzyknięcia. Najczęstszą reakcją była reakcja alergiczna, która była leczona w klinice. Poważne reakcje alergiczne lub reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym śmierć tkanki wokół miejsca wstrzyknięcia, są możliwe, ale niezwykle mało prawdopodobne.

Ostre działania niepożądane, w tym zmiany stanu psychicznego, depresja lub nieregularność oddychania oraz problemy żołądkowo-jelitowe mogą powodować wystarczającą szkodę, aby wymagać hospitalizacji, ale jeśli dana osoba otrzyma pomoc medyczną w nagłych wypadkach, działania te ustępują.

Naltrekson wchodzi w interakcje z niektórymi innymi lekami, szczególnie tymi, które zawierają małe dawki opioidów, dlatego ważne jest, aby lekarze znali wszystkie leki przyjmowane przez swoich pacjentów przed przepisaniem leków z naltreksonem, takich jak Vivitrol.

Lek ten jest ogólnie bezpieczny, chociaż nie powinien być przyjmowany bez recepty i nadzoru lekarza. Nie wyleczy on uzależnienia od opioidów lub alkoholu; zamiast tego jest ważnym lekiem podtrzymującym, który działa wraz z terapią i grupami wsparcia rówieśniczego w celu zarządzania uzależnieniem. Jest on jednak bezpieczny dla większości ludzi i ma niewiele długoterminowych, szkodliwych skutków ubocznych.

Are There Alternatives to Vivitrol?

Przy zarządzaniu powrotem do zdrowia z zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, istnieje niewiele leków, które są bezpieczniejsze niż naltrekson (Vivitrol), z wyjątkiem, być może, akamprozatu (Campral).

Wady Campralu obejmują:

• Musi być przyjmowany trzy razy dziennie, podczas gdy Vivitrol to zastrzyk raz na miesiąc.
• Minimalizuje brak równowagi neuroprzekaźników, co poprawia nastrój, ale może nie powstrzymać głodu.

Korzyści płynące ze stosowania leku Campral w porównaniu z Vivitrolem obejmują:

• Osoba wracająca do zdrowia musi być trzeźwa przez siedem dni, zanim będzie mogła przyjmować Vivitrol, podczas gdy Campral wymaga tylko pięciu dni trzeźwości.
• Campral powoduje mniej skutków ubocznych.

W ostatecznym rozrachunku, znalezienie najlepszego leku w celu zmniejszenia głodu i poprawy wyników powrotu do zdrowia po nadużyciu alkoholu wymaga rozmowy między daną osobą a jej lekarzem. Jednakże Vivitrol jest bardzo bezpiecznym lekiem dla większości ludzi.

Czy Vivitrol jest uzależniający?

Nie, Vivitrol nie jest uzależniający. Jest antagonistą opioidów, więc wiąże się z receptorami opioidowymi w mózgu, nie wywołując żadnych efektów, takich jak odprężenie czy odurzenie.

Nie jest uzależniający.